ปี๊ดดด
เสียงแตรรถดังขึ้นพร้อมหยุดจอดอยู่ข้างๆเธอ
"อ้าว หมอวี!!”
"นึกแล้วเชียว ว่าคุณคงจะไม่กลับบ้าน”
...........................
“ขอบคุณมากนะคะ”
รถหรูจอดตรงหน้าหอพักของอลิน หญิงสาวขอบคุณเขาเป็นการใหญ่ ก่อนจะลงจากรถเธอเกือบลืมมือถือแล้วเชียว เธอก้มลงหามือถือที่อาจจะทำหล่นที่ใต้เบาะนั่ง เมื่อหมอวีช่วยเปิดไฟและสังเกตดูสีผมของหล่อนจึงขยี้ตาอีกครั้งพบเส้นผมสีขาวเส้นหนึ่งของหล่นโผล่มา เขาอดใจไม่ไหว จึงยื่นใบหน้าไปมองใกล้ๆให้แน่ใจกว่านี้ หากเป็นจริงๆเขาจะถอนมันออกให้เธอคงจะขำน่าดู
“นี่” อลินตกใจที่หมอเข้าใกล้เธอมากไป จึงใช้ข้อศอกแทงเข้าที่จมูกคมสันอย่างแรง
“อะ โอ๊ย ทำบ้าอะไรอลิน” หมอหนุ่มเอามือกุมจมุกเอาไว้พลางมองดูเลือดในมือ
“ลินไม่ได้ตั้งใจค่ะหมอ ลินแค่ตกใจแต่ ..นั่น!! ละ เลือด” อลินตกใจเมื่อเลือดไหลออกจากรูจมูกหมอวี
สุดท้ายเธอจำต้องพาหมอวีขึ้นไปบนห้องพักเพื่อเช็ดแผลให้กับเขา
“ซี้
