หลังจากกลับจากงาน แดนิโล่สังเกตอาการของอลินอยู่เงียบๆ หล่อนบอกว่าไม่มีอะไรและยังขอบคุณที่เขาพาออกไปเปิดหูเปิดตาอีกต่างหาก เมื่อหญิงสาวนอนหลับ แต่เขาไม่อาจข่มตาได้ รู้สึกว่าเธอดูแปลกๆไป เมื่อเอื้อมหลังมือแตะแก้มนุ่ม จึงเข้าใจในทันที
“ตัวร้อนขนาดนี้ ยังบอกว่าไม่มีอะไร”
แดนิโล่เช็ดตัวให้เธอทั้งคืนจนอาการดีขึ้น ดวงตาคู่หวานลืมตาตื่นขึ้นมามองเขาตาปริบๆในรุ่งอรุณวันใหม่ ร่างใหญ่ยังคงนั่งเช็ดตัวให้เธอด้วยรอยยิ้มที่เธอคิดว่าคงตาฝาด ทั้งที่หลับๆตื่นๆาทั้งคืนเขายังโปรยยิ้มหวานให้กับหล่อนอย่างไม่รู้จักเหนื่อย
“เป็นอะไรหรือเปล่า เธอดูแปลกๆนะ ตั้งแต่กลับจากงาน”
“แปลกยังไงคะ?”
“ก็ ไม่รู้สิ”
“คุณต่างหากเล่าที่แปลก ทำไมไม่ไปนอนกับเมีย มาอยู่กับฉันทำไม”
เมื่อมือเล็กโดนเขาจับแล้วลากผ้าชุบน้ำหมาดๆตามแขนเรียวเล็ก คนเจ้าเล่ห์ยังคงแกล้งเธอโดยให้มือเธอไปสัมผักับความเป็นชยของเขาที่กำลังแข็งได้ที่
“อุ๊ย”
