ร่างไร้สติถูกคนตัวโตอุ้มมายังห้องนอน เมื่อร่างบางรู้สึกตัวระหว่างที่เขากำลังจะพาไปนอนบนเตียง เธอแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกตัว รู้สึกตกใจและเกลียดผู้ชายคนนี้ที่สุด ไม่รู้จะฆ่าเธอตายวันไหน เพราะขนาดลูกน้องที่รู้จักกันมานานติดตามเขาไปทุกที่เขายังใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทีปลิดชีวิตเคลวินได้ลงคอ
“ฉันเกลียดแก”
เสียงหวานเอ่ยขณะที่เขากำลังจะยื่นยาดมเข้าใกล้จมูกรั้นเชิด
“ไง ยังคิดจะหนีอีกมั้ย ฮื้ม”
“ไอ้คนเถื่อน ไม่มีหัวใจ ทำแบบนั้นได้ยังไง พวกเค้าไม่ผิด”
“ผิดสิ ฉันเห็นเคลวินมันอุ้มเธอขึ้นรถ เลยฆ่ามันข้อหาที่บังอาจแตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงของฉัน”
“.............” อลินอ้าปากค้าง รู้สึกอึ้งในเหตุผลที่ไม่เข้าท่าของเขา ยิ่งฟังเขาอธิบายเธอยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่
“ฉันไม่ฆ่าเธอตายก็บุญแล้วอลิน”
“ก็ฆ่าฉันซะสิคะ ถึงยังไงก็ต้องตายอยู่ดี จะตายวันนี้ พรุ่งนี้ก็ต้องตาย ฮือๆ ไอ้บ้า คนเลว ฮือๆ”
ร่างใหญ่ยอมนั่งนิ่งปล่อยให
