เข้ามาในบ้านยังไม่ทันได้เดินขึ้นบันไดก็มีเสียงร้องเรียกถามอีกแล้ว จะหงุดหงิดกระชากเสียงใส่ก็ไม่ได้เมื่อเสียงนั้นเป็นเสียงของคุณย่าระย้า เจ้าของบ้านและเป็นคุณย่าที่รักของเขานั่นเองที่ร้องถามและกำลังเดินตรงมาทางนี้ เขาจึงหยุดเท้าที่กำลังก้าวขึ้นบันได หันไปส่งยิ้มทรงเสน่ห์ให้ท่าน
“มีอะไรครับคุณย่า”
“ทำไมเพิ่งกลับมาป่านนี้ตาน่าน”
“พอดีวันนี้ติดธุระครับ” ก้มหน้าตอบ
“แล้วใส่ชุดอะไรของแกตาน่าน” พูดพร้อมกับชายเสื้อที่หลานชายใส่
“คือเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับคุณย่า”
“อุบัติเหตุอะไรถึงต้องใส่ชุดแบบนี้ แล้วชุดเราไปไหน”
“ทิ้งแล้วครับ เลยขอยืมชุดของคนแถวนั้นมาใส่”
“สายตาของเรามันฟ้องว่าเรากำลังโกหกย่านะตาน่าน” ทำไมนางจะดูไม่ออกว่าหลานชายตัวดีกำลังโกหกตัวเองอยู่
“คุณย่าครับผมเหนื่อย ผมขอไปอาบน้ำก่อนได้ไหมครับ แล้วจะลงมาให้ถามแบบละเอียดเลย”
“พิรุธเห็นๆ ไปเถอะ ย่าจะไปคุยกับแม่ฉวีต่อในห้องนั่งเล่
