Chapter 18 คนทรยศ
1191 Words
Chapter 18 คนทรยศ
ข้อมูลที่ได้รับรู้ทำให้ฉันต้องเรียกดูเทปโฆษณาย้อนหลัง “รบกวนพี่พิมพ์เดินเข้ามาข้างในหน่อยค่ะ”
“ค่ะ” คนด้านนอกตอบรับผ่านอินเตอร์คอม หลังจากนั้นไม่ถึง 5 นาทีเจ้าของเสียงก็มายืนปรากฏตัวอยู่หน้าโต๊ะของฉัน
“ดาวอยากได้อะไรเพิ่มเติมคะ”
“ดาวอยากขอเทปโฆษณาทุกโครงการย้อนหลัง 3 ปีค่ะ”
“มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าค่ะ” พิมพ์วราทำหน้าตื่น ฉันยิ้มให้เธอและส่ายหน้าเล็กน้อย
“ไม่มีอะไรค่ะ ดาวแค่อยากรู้ เผื่อว่าจะอยากปรับอะไร ช่วงพักหลังดาวยุ่งจนไม่มีเวลาดูเท่านั้นเองค่ะ”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่จัดการให้”
“ขอบคุณมากนะคะ แต่วันหลังก็ได้นะคะ วันนี้ดาวมีนัด บ่ายแก่ๆ ดาวคงจะออกไปเลย มีงานด่วนอะไรก็เอาวางไว้บนโต๊ะดาวได้เลยค่ะ” ฉันบอกพิมพ์วราต่อ
“แต่พรุ่งนี้มีประชุมที่เขาใหญ่ตอนเก้าโมงเช้านะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ วางเอาไว้เถอะ เดี๋ยวเสร็จธุระดาวแวะกลับมาเคลียร์ก่อนกลับบ้าน”
“ไม่เหนื่อยแย่เหรอคะ ให้พี่เลื่อนประชุมมั้ย จะได้ไม่ต้องออกแต่เช้า”
“ไม่เป็นไรค่ะ ดาวไหว”
“พี่แจ้งให้คนขับรถไปรับที่บ้านนะคะ”
“โอเคค่ะ...” พิมพ์วราส่งยิ้มให้ฉันก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อจัดการตามคำสั่ง ฉันนั่งทำงานต่ออีกสักพักจนกระทั่งถึงเวลานัดหมายจึงเดินออกไป
ฉันพนมมือไหว้คุณป้าทาริกาอย่างนอบน้อม ฉันต้องทำตัวน่ารักฝากเนื้อฝากตัวเอาไว้ก่อน
“ไหว้พระเถอะจ๊ะหนูดาว”
ฉันผายมือเชื้อเชิญ เพราะต้องการความเป็นส่วนตัวในการสนทนา ฉันจึงจัดพื้นที่พิเศษสำหรับคุณป้าทาริกา “เชิญคุณป้าตรงนี้เลยค่ะ ดาวจัดที่นั่งพิเศษสำหรับคุณป้า จะได้มองเห็นวิวได้ครบ 360 องศา”
“น่ารักกับคนแก่จริงๆ อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้จริงเชียว” คุณทาริกาเย้าแหย่ฉันทีเล่นทีจริงอยู่อย่างนั้น ใจฉันอยากจะเข้าเรื่องเร็วๆ แต่ติดที่ว่ามันจะดูโจ่งแจ้งไป ที่ทำได้ก็เพียงส่งยิ้มหวานและเดินนำท่านไป
บริกรนำเมนูมาส่งให้ คุณป้าทาริกาส่งยิ้มให้ฉัน “หนูดาวเลือกเถอะจ๊ะ หนูก็รู้ว่าป้ามาเจอหนูที่นี่เพราะเหตุผลอะไร”
...เข้าเรื่องเร็วจริง ดีเลยเราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาดึงเกมเข้าเรื่อง
ฉันส่งยิ้มหวานให้คุณป้าทาริกาอีกครั้ง “ ดาวเลือกเมนู แนะนำประจำร้านนะคะ”
“ได้จ้ะ”
หลังจากบริกรเดินออกไป คุณป้าทาริกาก็เข้าเรื่องเหมือนท่านเองก็อัดอั้นมานาน
“หนูดาวรู้เรื่องแต่งงานของหนูป่านใช่ไหม”
“ก่อนที่หนูจะตอบคำถามคุณป้า รบกวนคุณป้าช่วยดูรูปภาพนี้ว่าใช่คุณทวิชหรือเปล่า” ฉันเปิดรูปภาพที่เซฟเก็บมาจากเอกสารที่สำนักงานนักสืบส่งมาให้ เพราะมันไม่ใช่รูปปัจจุบันที่สามารถหาได้ แต่คนในครอบครัวเท่านั้นที่จะดูออก
“ใช่ภาพของคุณทวิชไหมคะ”
“ใช่จ้ะ หนูเอารูปภาพนี้มาจากไหน”
ฉันเริ่มไปไม่ถูก เพราะลืมคิดไปว่าภาพนี้เป็นส่วนตัว จะบอกว่าได้มาจากสำนักงานนักสืบยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่
ฉันส่งยิ้มอย่างเอียงอาย อ้อมแอ้มตอบเบาๆ แบบรักษาจริตมารยา แน่นอนว่าคะแนนการแสดงของฉันได้ 10 เต็ม 10 มาตลอด
“ดาวอายจังเลยค่ะ เมื่อก่อนตอนคุณพ่อบอก ดาวแอบตามค้นประวัติของคุณทวิชเพราะอยากเห็นหน้าว่าที่เจ้าบ่าวก่อนจะตอบรับหรือปฏิเสธ โชคดีที่เพื่อนของดาวเรียนที่อเมริกาและรู้จักจึงส่งภาพนี้มาให้ค่ะ”
“ใช่ นั่นรูปพ่อวิชสมัยเรียนที่อเมริกา แต่ว่าหนูอยากรู้จัก ทำไมไม่บอกป้าตรงๆ จ้ะ”
“ก็ดาวอายนี่คะ”
คำตอบของป้าทาริกาทำให้ฉันโล่งอกและหนักใจไปพร้อมๆ กัน โล่งอกที่ป่านจัดฉากแต่งงานตัวเองได้คู่ตรงเผง แต่ฉันกลับต้องขีดฆ่าชื่อว่าที่เจ้าบ่าวออกจากตัวเลือกของตัวเอง
...และแน่นอนว่าชื่อที่เหลือคือหม่อมหลวงเทวานุพงศ์ สุรีรัตน์เพียงคนเดียวเท่านั้น ฉันเริ่มหนักใจกับตัวเลือกที่ตัวเองมีมากขึ้น
“เพราะเห็นรูปแล้วไม่ชอบสิ หนูดาวถึงได้ปฏิเสธลูกชายของป้า จนป้าต้องเบนเข็มไปที่หนูป่าน แต่ก็โดนหนูป่านปฏิเสธมาอีกคน”
ฉันหยิบโทรศัพท์และเปิดรูปภาพเจ้าบ่าวของป่านฝันมาให้คุณป้าทาริกาดูอีกครั้ง
“แล้วผู้ชายคนนี้ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าล่ะคะ หนูรู้ว่าคุณป้าน่าจะทราบเรื่องแล้ว”
“หนูดาวฉลาดมากจริงๆ”
“แต่ดาวออกตัวไว้ก่อนเลยนะคะว่าไม่รู้เรื่องทั้งหมด ดาวเองก็กำลังตามจับผิดป่านอยู่เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่เจ้าบ่าวถึงถูกเปลี่ยนตัวกะทันหัน แต่ก็ยังดีที่คนเข้าพิธีเป็นคุณทวิช ดาวโล่งใจขึ้นเยอะเลยค่ะ”
“หนูหมายความว่ายังไง”
“ยัยป่านตัดสินใจแต่งงานเพราะต้องการหนีการคลุมถุงชนกับคุณทวิช เพราะฉะนั้น...งานแต่งงานเป็นเพียงการจัดฉากของป่านค่ะ”
“แล้วหนูคิดว่าพวกเขาจะลงเอยกันได้ไหม”
“อันนั้นหนูไม่แน่ใจค่ะ หนูเองก็อยากให้พวกเขาลงเอยกันเหมือนกัน”
“หนูช่วยป้าอะไรสักอย่างได้ไหม”
“ถ้ามันเป็นสิ่งที่ดาวช่วยได้ ดาวยินดีช่วยค่ะ”
“ป้ากับคุณเดือนประดับกำลังจะซ้อนแผนตลบหลัง 2 คนนั่น ถ้าได้หนูดาวมาช่วยอีกแรงแผนการคงจะง่ายขึ้น”
ฉันยิ้มออกมาเต็มวงปาก เริ่มรู้สึกสนุกกับการได้แกล้งเอาคืนป่านฝัน อย่างน้อยผลลัพธ์ก็คือการได้ช่วยเพื่อนให้ได้มีคู่ชีวิตที่ดี
“ดาวยินดีค่ะ”
“ขอบใจหนูดาวมากเลยนะลูก”
“คุณป้ามีแผนอะไรเหรอคะ”
คุณทาริกายิ้มร้ายและเริ่มเล่าแผนการทั้งหมดให้ฉันฟังอย่างละเอียด ฉันยกมือขึ้นทาบอกและแอบสงสารเจ้าบ่าวเจ้าสาวจัดฉากหลังจากฟังจบ ไม่คิดว่า 2 แม่จะร้ายและคิดแกล้งลูกได้มากขนาดนี้
“หนูดาวสัญญากับป้าแล้วนะว่าจะช่วย”
“เอ่อ...” ฉันเริ่มอึกอัก แม้จะเป็นการช่วยให้เพื่อนได้รู้ใจตัวเองและให้ทั้งคู่กลายเป็นสามีภรรยากันจริงๆ แต่สิ่งที่ฉันต้องแลกคือตำแหน่งนางมารร้ายสำหรับทุกคน
‘ฉันต้องแลกจริงๆ ใช่ไหม’
แต่เอ๊ะ! แต่มันก็เป็นเรื่องสนุกสำหรับฉันไม่ใช่เหรอ ร้ายมาเกือบทั้งชีวิต จะร้ายต่ออีกหน่อยคงไม่เป็นไร
“ค่ะ” คำตอบของฉันทำให้ผู้สูงวัยคลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“ขอบใจหนูดาวที่ยอมช่วยป้านะลูก พอได้หนูดาวเข้ามาร่วมทีม ป้าก็มั่นใจขึ้นเยอะว่าแผนการนี้จะต้องสำเร็จ”
ฉันเพียงยิ้มอ่อนส่งให้ผู้สูงวัยกว่า แค่เรื่องงานกับเรื่องของตัวเองก็จะเอาไม่รอด ดันเอาตัวเข้ามายุ่งเรื่องชาวบ้านอีกจนได้
- Writer
