บทที่20 ระหว่างที่ดูแลจัดการกับร่างกายของเฟิงห่าวอี้ รั่วซีก็ค้นหาความรู้สึกตัวของตัวเอง ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเริ่มหวั่นไหวให้กับชายตรงหน้าของนางแล้ว แต่ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร อีกฝ่ายเห็นนางเป็นเพียงแค่หนึ่งในหมากก็เท่านั้น ต่อให้ไม่เอ่ยกับปากก็รู้ และตอนนี้ก็เป็นหมากที่ไม่ได้มีค่าอะไรแล้ว เพราะทุกอย่างที่นางรู้ก็ได้บอกให้กับชายหนุ่มรู้จนหมดแล้ว “ห รือถึงเวลาที่ข้าควรจะไปแล้วนะ” หญิงสาวเอ่ยกับตนเองเบา ๆ แต่กลับเข้าหูคนที่เริ่มรู้สึกตัวแล้ว “ไม่ให้ไปหรอก ข้ายังจัดการพรรคฉือไม่ได้เลย” รั่วซีก้มมองคนที่เพิ่งฟื้น “แต่ท่านพี่จะใช้ใบหน้านี้เข้าไปในพรรคฉืออีกไม่ได้แล้ว คนพวกนั้นน่าจะรู้แล้วว่าท่านไม่ใช่ฉางชี่ตัวจริง” เฟิงห่าวอี้ค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งโดยมีหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นฮูหยินประคอง “อีกอย่างนี่รายชื่อที่ท่านให้ข้าเก็บไว้” เฟิงห่าวอี้ยื่นมือไปรับรายชื่อคนในพรรคฉือจากมือของหญิงสาว “การจะ