บทที่11
แม้การพาหานรั่วซีกลับมาจะทำให้ทุกคนในตระกูลเฟิงกังวลไม่ใช่น้อย ทั้งกลัวว่าจะเจอพรรคฉือระหว่างทาง แต่เพราะนี่ยังเป็นเวลากลางวัน และผู้คนยังพลุกพล่านมากมายจึงไม่ต้องกลัวว่าอีกฝ่ายพรรคตรงข้ามจะบุกมาฆ่าแต่หัววันเช่นนี้
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกลัวตัวของหานรั่วซีที่ตอนนี้ยังอยู่ใน ตำแหน่งฮูหยินของตระกูลเฟิง
“อยู่แต่ในนี้นะคุณหนู” และเพราะลี่อินได้รับการช่วยเหลือจากอีกคนนางจึงไม่รู้จะทำตัวเช่นไรกับหานรั่วซี
“เจ้าไม่เป็นอะไรนะ”
คำถามที่ไม่คาดว่าจะได้ยินทำให้ลี่อินแปลกใจไม่น้อย แต่นางก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงและท่าทางราวกับไม่ได้คิดอะไร
“ไม่ได้เป็นอะไร”
รั่วซีถูกพากลับมาอยู่ในห้องนี้อีกแล้ว นางคิดอย่างสิ้นหวัง สวรรค์หากจะให้นางย้อนกลับมาเหตุใดจึงไม่ให้ความทรงจำนางกลับมาด้วย อย่างน้อยจะได้เอาตัวรอดได้บ้าง
“รอดเช่นนั้นเหรอ” เมื่อคิดถึงคำนี้รั่วซีก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว หอผ้าที่เคยเตรียมแบ
