"ฉันจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็แล้วกันนะ...หวังว่าสารรูปของเธอคงไม่ทำให้ฉันซวยจนต้องไปอาบน้ำมนต์เก้าวัดหรอกนะ" แค่มีหล่อนเข้ามาในชีวิตเขาก็ต้องพบกับความวิบัติไม่มีที่สิ้นสุดพอแล้วมั้ง
ชายหนุ่มคร่ำคิดเพื่อระงับความรู้สึกแปลกประหลาดเมื่อต้องดึงหล่อนกลับมาให้นอนหงาย เพื่อจะได้สะดวกในการเช็ดตัวให้อุณหภูมิมันลดลง
ภาวนานอนหายใจหอบกระเส่ากะพริบตามองเขาแต่คล้ายไม่ได้สติดีนัก หล่อนกอดอกแน่น ตัวสั่น ริมฝีปากแห้งผาก คล้ายกำลังทรมานเหลือเกิน
"เอย..." ทัพไทครางชื่อของหญิงสาวออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ก่อนจะสลัดเอาความรู้สึกที่ไม่ควรมีออกไป เพราะเท่านี้ก็ถือว่าปราณีต่อหล่อนเป็นล้นพ้นแล้วสำหรับฆาตกรที่พรากเอาทุกความงามไปจากเขา
"เอามือออก!"
"อื้อ!" มือของหล่อนถูกสะบัดออกจากการกอดรัดตัวเอง ผ้าที่ชุบน้ำเย็นยะเยือกแตะต้องผิวเนื้อจนสะดุ้ง หล่อนพยายามปัดป่ายด้วยความไม่ต
