Gözlerine değen ışıklar uykunun kollarından çekip alırcasına Elis 'in yüzüne arsızca nüfuz ediyordu. Dakikalarca uyanmamak için dirense de yerinde esneyerek gözlerini açtı. Başını sağ salo çevirdi ve etrafı taradı. Vuslat sağında ki çalışma masasında hala bir şeyler çiziyordu. Gözü duvarda ki saate ilişince bu kadar uzun süre nasıl uyuduğuna hayret etmişti. Öğlen olmuştu neredeyse.
Gece Vuslat'ın kimseye kolay kolay göstermediği çizimleriyle ilgilendi. Sandığından çok yetenekliydi adam. E tabi nesilden nesile aktarılan bir tecrübede vardı.
Elis, Vuslat'a tavsiyelerde bulunmuştu ve Vuslat fikirlerini dikkatle dinlemişti. Kızın göz zevki olduğunu inkar edemezdi ve birisinin farklı bakış açısına göre çizimlerini yorumlamak, onu saatlerce masadan kaldırmamıştı.
" Bu saate kadar hala çizimle
