"E-evet, ben çağırdım."
Elis karşısında ki adamın ona ' bunu bana nasıl yaparsın' başını üzerinde hissettiği an gözlerini kaçırdı. Ağlaması bir türlü dinmiyordu.
" Sancak, bak durum ne bilmiyorum ama kardeşim böyle bir şey yapmaz."
" Vuslat izin ver içeri girelim. "
" Arama emriniz?"
" Zorlaştırma."
Vuslat sinirle gülmüştü. Olanlara inanmıyor gibiydi. Ellerini saçlarına geçirerek çekiştirdi.
" Asılsız bir ihbar üzerine gelip evime giremezsiniz! "
" Kanıtım var. " Elis'in kelimelerinin üstüne Vuslat küremişti.
" Kes sesini! "
Sancak ikilinin arasına girerek konuştu. " Elis hanım kanıtınız nedir? Bize verebilir misiniz?"
Elis korkuyla yerinden kalktı ve kapıya yanaştı. Vuslat ona yandan bakış atarken kokusu burnuna doldu genç kızın. Burnu sızladı ve ciğerlerleri belkide bu kokuyu
