“ร้อนชะมัดเลยให้ตายเถอะ!”
บุญธิสาบ่นอุบขณะเอาไดร์เป่าผม มาเป่าใส่ตามใบหน้าและลำคอของตนเอง ทั้งๆ ที่ร้อนจนเหงื่อแตกพลั่กเรียงเม็ดเต็มหน้าผาก แต่เพื่อให้การเล่นละครดูสมจริง โกยคะแนนสงสารจากพี่สาวได้มากๆ หญิงสาวจึงจำเป็นต้องทนให้ถึงที่สุด
“เอาล่ะ แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง”
เมื่อเอามือไปอังหน้าผากตัวเอง จนรู้สึกได้ถึงความร้อนอันเกิดจากเครื่องเป่าผม หญิงสาวก็รีบทำตามแผนสอง ด้วยการเอาแป้งพัฟมาโปะหน้าตัวเอง ให้ดูขาวซีดไม่ต่างจากคนกำลังเป็นไข้ พอส่องหน้าตัวเองกับกระจกบานเล็กเห็นเป็นที่พอใจแล้ว กอปรกับได้ยินเสียงพี่สาวตะโกนเรียกคาดโทษอยู่ด้านนอก ก็รับเก็บอุปกรณ์ทุกอย่างซ่อนไว้ ก่อนจะล้มตัวลงนอนเอาผ้าห่มมาห่มจนถึงลำคอ โดยไม่ลืมทำตามแผนสาม คือการแกล้งนอนตัวสั่นเทาราวกับคนกำลังจับไข้ยังไงยังงั้น และแผนสี่ก็ไม่พลาด พอแอบมองเห็นพี่สาวกำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของตนเอง ก็รีบไอแค๊กๆ ติดกันหลายๆ ครั้ง ก่
