“ไม่ต้องมานั่นแหละดีแล้ว ถึงมาไข่ตุ๋นก็ไม่ตอบตกลงด้วยหรอกค่ะ”
หญิงสาวพึมพำอยู่คนเดียวไม่ต่างจากคนบ้า พลันนั้นเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นแสบแก้วหู ก็ช่วยทำให้หญิงสาวหยุดคิดถึงองครักษ์คาฟาลไปได้ชั่วขณะ
“ใครโทรมา เบอร์ไม่คุ้นเลย”
บุญธิสาช่างใจว่าจะรับโทรศัพท์ดีหรือเปล่า เนื่องจากเบอร์โทรศัพท์ที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอมือถือ เป็นเบอร์โทรที่เธอไม่รู้จักเอาซะเลย แต่ในที่สุดก็ลองเสี่ยงดวงกดรับดูสักครั้ง
“หวังว่าไม่ได้โทรมาขายประกันนะ”
หญิงสาวงึมงำขณะกดรับสาย แต่พอได้ยินน้ำเสียงหวานๆ ของพี่สาวแล่นมาตามสายก็รีบฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
“ไข่ตุ๋นนี่พี่เองนะ” ต้นทางที่โทรมาเอ่ยทักทายเสียงหวาน เมื่อน้องสาวกดรับโทรศัพท์แล้ว
“พี่ไข่หวาน ทำไมไม่กลับคอนโด รู้ไหมว่าไข่ตุ๋นเป็นห่วงพี่มาก โทรเข้ามือถือของพี่ก็ไม่ติด พี่ปิดเครื่องทำไมคะ แล้วนี่พี่อยู่ที่ไหน เมื่อไรจะกลับคอนโด”
บุญธิสาเอ่ยถามรัวเร็ว ทั้งตำหน
