บทที่22

1349 Words

ส่วนบุญธิสาด้วยมัวแต่หลบซ้ายหลบขวาไม่ให้มือสกปรกของพวกเสือหิว ที่พยายามยื่นมาแต๊ะอั๋งปัดโดนตัวเธอ จึงไม่ได้สนใจมองแขกโต๊ะเก้าเช่นเดียวกัน พอเดินมาถึงโต๊ะดังกล่าวด้วยความปลอดภัย ก็ลอบถอนหายใจยาว พลางหยิบแก้วทรงสามเหลี่ยมบรรจุเครื่องดื่มราคาแพงอยู่ในนั่นลงไปบนโต๊ะตรงหน้าลูกค้า จากนั้นก็หมุนตัวทำท่าจะเดินออกมา แต่แล้วก็ต้องตกใจตัวชา เมื่อข้อมือของเธอถูกคว้าหมับด้วยฝ่ามือร้อนๆ ของลูกค้าหื่นกาม และเพื่อเป็นการปกป้องตัวเองให้หลุดพ้นจากการจับกุม บุณธิสาจึงตวาดลั่นพร้อมกับเงื้อมมือข้างที่ถือถาดเงินวาววับขึ้น ทำท่าจะฟาดลงไปบนใบหน้าของลูกค้าบ้ากาม ที่เธอมองเห็นหน้าไม่ชัดนัก “ปล่อยนะ ไอ้บ้า!” “ไข่ตุ๋น!” องครักษ์คาฟาลเรียกชื่อของบุญธิสาด้วยน้ำเสียงค่อนข้างดัง ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมยกมือจับมือเล็กอีกข้างไว้ ก่อนถาดเงินวาววับจะซัดหนักๆ ลงมาบนใบหน้าของตนเอง จากนั้นก็ผุดลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของบุรุษน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD