แค่แฟนเก่า 1 เลิกกันนะ(3)
750 Words
“ไหนว่าไปติวให้ออยล์ กลับเร็วจัง” วันนี้แม่เลิกงานเร็ว ต้องมาเก็บของพรุ่งนี้จะบินไปมาเลเซียแต่เช้า กว่าจะกลับก็เป็นอาทิตย์ เผลอ ๆ ไปที่อื่นต่ออีก เป็นแบบนี้บ่อยจนฉันชิน
ตอนนี้แม่กำลังเลือกเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทาง หนึ่งเดือนแม่ฉันอยู่บ้านไม่ถึงห้าวัน เคยมีหายหน้าไปหลายเดือนด้วย เราสองแม่ลูกเจอหน้ากันนับครั้งได้
“ก็อยากมีเวลาอยู่กับคุณนายพัดชาไง คนอะไรไม่มีเวลาให้ลูกสาวแสนสวยเล้ย” เดินเข้ามากอดแม่จากทางด้านหลัง ตอนนี้ใจฉันมันช้ำ อยากร้องไห้ก็ร้องไม่ออก อาจจะเป็นเพราะความสัมพันธ์มันไม่ชัดเจนตั้งแต่แรก ฉันจึงเจ็บปวดบ่อย ๆ เพียงแต่ครั้งนี้มันหนักเพราะเขาบอกเลิกจริงจัง และเขามีอะไรกับคนอื่น นั่นเป็นการผิดกฎที่เราตั้งกันไว้
“ขอโทษนะที่ให้แต่เงิน แต่ถ้าแม่ไม่ทำงานเพ้นท์ก็ต้องลำบากน่ะสิ แม่อยากให้เพ้นท์มีความสุขนะลูก”
“เพ้นท์ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”
“จ้า ๆ ฉันร้อนตัวเอง”
“คุณนาย”
“ว่าไง มีเรื่องกลุ้มอะไรจ๊ะเธอ”
“เพ้นท์สวยไหม”
“สวยสิ ลูกสาวฉันไม่สวยใครจะสวย”
“สวยเหมือนแม่ใช่ไหม”
“ใช่สิ ลูกสาวแม่ก็ต้องสวยเหมือนแม่สิ”
“ชมกันเองอีกละ”
“แน่นอน นี่เพ้นท์แม่จะบอกให้ฟังนะลูก ก่อนที่เราจะอยากได้กำลังใจจากคนอื่นเราต้องรู้จักให้กำลังใจตัวเองก่อน ถ้าเราทำไม่ได้กำลังใจจากคนอื่นก็ไม่ช่วยอะไรหรอกลูก ต่อให้เราได้กำลังใจมากเท่าไหร่มันก็จะเหมือนคำพูดธรรมดาเท่านั้นเอง”
“ยังไงอะแม่”
“ก็ถ้าอยากให้คนอื่นรักเราเราต้องรักตัวเองให้เป็นก่อน ลองคิดดูนะขนาดตัวเราเองยังไม่รักตัวเองแล้วใครมันจะมารักเรา ความรักน่ะถ้าเราให้คนอื่นได้เราก็สามารถให้ตัวเองได้ รักตัวเองนะเพ้นท์ เพ้นท์ของแม่มีค่าที่สุด ไม่ว่าจะเจออะไรมา ผ่านมันไปให้ได้ แม่รักเพ้นท์นะ”
“…คุณนายพัดชาไปแอบดูละครเรื่องไหนมาเนี่ย บ่นอะไรไม่รู้ ไม่คุยด้วยแล้ว” ปล่อยกอดแล้วเดินออกจากห้องนอนของแม่ แม่ที่เหมือนทำแต่งานไม่สนใจลูก บางทีอาจจะรู้เรื่องของฉันดีทุกอย่างโดยที่ฉันไม่จำเป็นต้องเล่าให้ฟัง
“จ้า ไม่คุยก็ไม่คุย อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันด้านล่างนะ กินข้าวกันฉันสั่งข้าวมาแล้ว อยากกินข้าวกับเธอ”
“ค่าคุณนาย” แม่ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันแต่ว่ารู้ใจฉันที่สุด รู้ด้วยว่าตอนนี้ฉันรู้สึกแย่และแม่ก็รู้ว่าฉันไม่ค่อยชอบให้โอ๋ นี่เป็นวิธีปลอบสไตล์คุณนายพัดชา
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ลงมาหาแม่ที่ชั้นล่าง ไม่อยากกินก็ต้องกินเพราะว่านาน ๆ จะได้กินข้าวกับแม่สักครั้ง หลังจากแม่ไปฉันจะเปิดเพลงเศร้า ๆ ร้องไห้ให้หนัก เสียใจให้พอจะได้กลับมารักตัวเองสักที
ในเมื่อออยล์มันชัดเจนขนาดนี้ ฉันก็ควรหยุดทำตัวน่าสมเพช
เวลาห้าทุ่มฉันนั่งดื่มที่ร้านเหล้าใกล้บ้าน แม่น่ะออกจากบ้านไปนอนโรงแรมตั้งแต่สองทุ่ม จากนั้นฉันก็ออกจากบ้านบ้าง ตอนแรกว่าจะนอนร้องไห้ แต่ที่ผ่านมาฉันร้องมามากจนหัวใจมันเริ่มด้านชา ฉันคิดเข้าข้างตัวเองว่าเดี๋ยวออยล์ก็กลับมาหาฉัน เดี๋ยวเขาก็หันกลับมา เมื่อไหร่ที่เขาพอเขาจะกลับมาหาฉันเอง
ฉันคิดว่าฉันรอได้
‘ก่อนจะรักคนอื่น เพ้นท์ต้องรักตัวเองให้เป็นก่อนนะลูก’
แต่แล้วพอดื่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ คำพูดของแม่ก็ก้องอยู่ในหัว สิ่งที่ฉันทำและเคยทำในอดีตคือการไม่รักตัวเอง ฉันในอดีตยอมเป็นของออยล์ง่าย ๆ ง่ายจนเขาคิดว่าตอนนี้เขี่ยฉันทิ้งไว้ตรงไหนก็ได้
ขณะที่ฉันเสียใจจะเป็นจะตาย แต่ออยล์มันไปเริงรักกับคนที่มันรัก ในเมื่อมันพูดชัดเจนว่าไม่รัก ฉันก็ควรจะหยุด
และหาวิธีลืมคนอย่างมันให้เร็วที่สุด
- Writer
