บทที่ 12 ตกใจที่ใหญ่อย่างกับกระบอง nc++

1648 Words

ชัชวินกลืนน้ำลายหลายอึก ลำคอแห้งผาก มองทุกสัดส่วนต่อหน้าเหมือนคนละเมอ แต่ไหนแต่ไรมาเขาคิดแค่ว่านิรินน่ารัก แม้หน้าตาไม่ได้โดดเด่น แต่กลับมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างเหลือล้น มองได้ไม่เบื่อ มาตอนนี้ เพิ่งรู้ว่าเขาพลาดไปมาก สรีระสาวที่อะร้าอร่ามต่อหน้า กำลังจะฆ่าเขาให้ตายเพราะความต้องการ “ไม่ต้องอาย นิลเป็นของพี่ พี่เองก็เป็นของนิล” ครั้งแรกของลูกผู้หญิงควรน่าประทับใจ ต่อให้เขาไม่มีสิ่งใดตอบแทนความแสนดีของเธอ แต่ความสุขสมในแบบชายหญิง เขาสามารถให้เธอและตัวเขาเองได้ไม่รู้จบ “ค่ะ นิลเชื่อใจพี่” พี่ชัชจูบเธออีกครั้ง แต่เธอรู้ว่ามือเขากำลังดึงชั้นในออกจากขาเธอ เพื่อเปิดเปลือยเนื้อแท้ เนินนางที่ไม่เคยผ่านมือชายใดกำลังถูกลูบไล้ เธอสะดุ้งและกระตุกเป็นพักๆ เมื่อเขาแตะลงที่จุดอ่อนไหวกลางกายสาว “อ๊ะ !” เขาส่งผ่านสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในตัวเธอจนรู้สึกปริตึง ตอนเขาดันเข้า ดึงออก และดันเข้ามาใหม่อย่างช้าๆ มันแสนจะทรมานแต่ก็ไม่อยากให้เขาหยุดทำ “พี่ชัช... พะ พี่ชัช” “ครับ พี่รู้” เธอกำลังเสียวซ่านและใกล้ถึงจุดแตกดับ เขาเร่งข้อมือระรัวเข้าออก แต่ก็ระมัดระวังไม่ให้จุดอ่อนบางต้องบาดเจ็บ คอยลูบไล้เนื้อตัวเธอให้ผ่อนคลาย หายเกร็ง ผิวทุกส่วนที่มือและปากเขาสัมผัสผ่านช่างนุ่มละมุนยิ่งกว่าผิวเด็กทารก สีหน้าท่าทางตอนเธอสุขสุดยอดก็ช่างน่ามอง “ไม่ต้องกลัว พี่จะเข้าไปช้าๆ” เธอยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เนื้อตัวชาหนึบร้อนฉ่า เหมือนเพิ่งถูกเหวี่ยงขึ้นฟ้า แล้วผลักจนร่วงลงมากระแทกพื้น แต่สัมผัสแรกที่รับรู้ได้ คือดุ้นอะไรสักอย่างนุ่มๆ อุ่นๆ กำลังจะเข้ามาในตัวเธออีกครั้ง... และครั้งนี้มันดูจะใหญ่กว่าของเดิมหลายเท่านัก “เดี๋ยวค่ะ เอ่อ... นิลกรี๊ดตอนนี้ยังทันมั้ยคะ” “กรี๊ดเรื่องอะไรครับ” “ก็กรี๊ดที่... ที่... ที่ ของพี่ชัชใหญ่อย่างกับกระบองน่ะค่ะ” พูดจบเธอก็คว้าหมอนอีกใบมาปิดหน้า ส่วนเจ้าของกระบองก็ขำใส่เธอไม่หยุด ใจคอเขาจะยัดไอ้นั่นเข้ามาจริงๆ น่ะเหรอ กว่าจะเข้าได้มีหวังแหกก่อนพอดี “เข้าได้ เชื่อพี่” เขาชักรูดความเป็นชายอีกสองสามทีเพื่อเตรียมพร้อม ยังไม่ได้คิดผลีผลามโจนจ้วงเข้าไปในกลีบดอกสีชมพูสด แค่ถูไถส่วนหัวกับปากถ้ำสวาทเพื่อทำความคุ้นเคยกันเท่านั้น “อ๊ะ... อื้อ ตึงเหลือเกินค่ะ” แต่ก็มีบางจังหวะที่เขายัดเจ้าหัวบานเข้าไปเปิดทาง แช่ไว้สักพักแล้วชักออก ดันขึ้นตั้งแต่ปากรู ถูแหวกกลีบขึ้นไปจนถึงจะงอย ศูนย์รวมความรู้สึกซ่านสยิว ทำซ้ำอยู่หลายครั้งจนมั่นใจว่าคราวนี้จะเข้าไปได้เกือบครึ่งทาง แต่ยังไม่ทันได้เข้าไป ดั่งใจคิด... “ดะ... เดี๋ยวค่ะ อื้อ... พี่ชัชหยุดก่อน” “คราวนี้อะไรอีกฮึ” “ถุงยางค่ะ” เออใช่ ! เขามัวแต่หน้ามืดตามัว หลงเนื้อสาวจนลืมคำนึงถึงเรื่องสำคัญไปเลย “พี่ไม่มี” จะไปหยิบยืมใครตอนนี้ก็ไม่ได้ คงถูกซักตายห่าว่าเวลานี้ เขาจะเอาถุงยางไปใช้กับใคร “งั้นไปซื้อมั้ยคะ” เขาตระหนักตอนนี้เองว่าเงินซื้อทุกอย่างไม่ได้ ต่อให้รวยล้นฟ้าก็หาของที่อยากได้ที่สุดตอนนี้ไม่ได้ บ้านเขาไม่มีเด็กรับใช้ เขาไม่มีลูกน้องคนสนิท ที่ใช้งานอยู่ทุกวันก็คนของเจ้าชิน เรื่องเล็กเรื่องใหญ่ พวกนั้นก็ต้องรายงานเจ้านายมันอยู่แล้ว แถมร้านสะดวกซื้อที่ใกล้ที่สุดจากบ้านเขาก็เป็นสิบกิโลโน่น “ที่รักครับ” ไม่รู้เธอฟังผิดไปหรือเปล่า เสียงพี่ชัชตอนเรียกคำหวานหู ช่างออดอ้อนสิ้นดี “ขา” “พี่ขอ เอ่อ...” “ขออะไรคะ” “พี่ขอปล่อยข้างนอกแทนได้มั้ย รับรองว่าไม่ท้อง” น่าบัดซบสิ้นดี ครั้งแรกของเรา แต่เขากลับต้องทำเลอะเทอะให้เธอเห็น “เอางั้นเหรอคะ” เธอคิดหนัก แม้จะต้องการรักกับเขา เป็นของเขา แต่เธอก็ไม่อยากพลาดเป็นแม่คนทั้งที่ยังไม่พร้อม “ถ้านิลไม่โอเค พี่ก็เข้าใจ พี่...” “นิลยอมค่ะ” พี่ชัชน่ารักขนาดนี้ เธอจะทำเขาผิดหวังได้ยังไง ความผิดเขาที่ไหนที่ไม่มีอุปกรณ์ ก็เป็นเธอเองทั้งนั้นที่เข้ามายั่วเขาก่อน และที่เขาไม่ยืดอกพกถุง ก็ไม่ใช่ว่าเขาชอบเธอคนเดียว มองเธอคนเดียว ไม่ได้เป็นผู้ชายสำส่อน มักมากในกามหรือไง “ขอบคุณครับ ที่เชื่อใจพี่” เขาโน้มเข้าไปจุมพิตที่ขมับเธอ “พี่จะถนอมนิล...” “ที่รักสิคะ แบบที่พี่เรียกเมื่อกี้” “ชอบเหรอ” “ชอบค่ะ แต่เอาไว้เรียกกันแค่สองคนพอ” เธอบอกแล้วว่ารักของเธอ คือรัก เขาไม่ต้องมาตอบแทน ไม่ต้องหนักใจเรื่องใด ไม่ต้องกลัวว่าเธอจะแสดงตัวหรือเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา “นิลกำลังบอกพี่ว่า ถ้าพี่อยากจะเรียกนิลที่รัก ที่รัก ที่รัก ก็ต้องเรียกบนเตียงเท่านั้นใช่หรือเปล่าฮึ” ฮือ... จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ยคะพี่ชัช รู้จักนิรินน้อยไปแล้ว “เปล่านะคะ ที่จริงนอกระเบียง หรือบนโซฟาบ้างเป็นบางครั้งบางคราวก็ได้นะคะ” “นี่แน่ะ ยัยเด็กแสบ” “อูยๆ” เธอไม่ได้ร้องเจ็บเพราะโดนดีดหน้าผาก แต่ร้องเพราะพี่ชัชอาศัยทีเผลอ ดันส่วนหัวกระบองผลุบเข้ามาจนได้ “เจ็บมากเลยเหรอ ทนหน่อยนะครับที่รักของพี่” เขาอยากไปจูบซับน้ำตาให้นิริน แต่ยังผลีผลามตอนนี้ไม่ได้ ถ้าเขาขยับผิดจังหวะ เธอจะยิ่งฉีกขาด “ฮื่อ เจ็บค่ะ” เขาถอดถอนออกมาสั้นๆ เพื่อส่งแรงกระแทกเข้าไปใหม่ ใช่เพียงยัยตัวเล็กทรมาน เขาก็แทบจะขาดใจแดดิ้นจากแรงโอบรัดรอบลำเช่นกัน พยายามอยู่หลายครั้งสุดท้ายก็สำเร็จ “อึก !!” เสียงเหมือนอะไรฉีกขาดอยู่ในตัว ทำให้รู้ว่าเยื่อพรหมจรรย์ที่รักษาไว้ให้ชายที่รัก ได้ฉีกขาดลง “พี่ขอโทษนะครับสุดที่รัก” เขาโน้มตัวลงไปจูบเจ้าของใบหน้าเหยเก น้ำตาคลอคลองอยู่ที่ดวงตา ใช้มือนวดเฟ้นทรวงสาว ครอบปากลงไปแล้วตวัดเลีย ทำทุกอย่างเพื่อผ่อนคลายเธอ ... แต่ยิ่งทำ ส่วนกลางตัวเขากลับยิ่งปวดหนึบ “เข้าสุดแล้วเหรอคะ” “ยังหรอก ยังเหลืออีกหน่อย แต่ไม่เป็นไรครับ เท่านี้พอแล้ว” เขาโม้ ! ต้องโม้แน่ๆ เธอจะเชื่อเข้าไปได้ยังไงว่ายังไม่สุด ทั้งที่ความรู้สึกตอนนี้เหมือนเธอถูกทะลวงจุกมาถึงลิ้นปี่แล้วเนี่ย “อย่างนี้ นิลก็เป็นเมียพี่แล้วใช่มั้ยคะ” เธอคงหวังมากไปหน่อย พี่ชัชชะงักไปเลย แม้เพียงไม่กี่วินาทีเขาก็เปลี่ยนมาเป็นส่งยิ้มให้เธอ แต่ยิ้มเหมือนแยกเขี้ยวแบบนี้ เป็นใครก็ดูออก “นิลล้อเล่นน่ะค่ะ” เธอปิดเปลือกตาลง ซึมซับทุกการเคลื่อนไหวของเขา แรงเสียดสีตอนท่อนเนื้อครูดเข้า ครูดออก แสบสันเหมือนแผลสดถูกขยี้ซ้ำๆ แต่เมื่อความเชื่องช้าถูกแทนที่ด้วยความคล่องตัว ทวีความเร็วและรุนแรงขึ้นตามลำดับ ความชื้นแฉะตรงจุดเชื่อมผสาน เอ่อซึมออกมาจนรู้สึกเปียก “ช้าหน่อยค่ะ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อ กับเสียงอะไรต่อมิอะไรอื้ออึงไปรอบบริเวณ ความร้อนพุ่งระดับราวปรอทกำลังจะแตก และแล้ว... “อึก ! / อ๊า” เธอลืมตาขึ้นมาตอนได้ยินเสียงดังบล็อก คล้ายตอนเปิดจุกขวดไวน์ กับความรู้สึกโหวงเหวงที่ปากรูร้อนฉ่า เห็นตอนเขาชักรูดอาวุธประจำตัวชายพุ่งสายน้ำสีขาวขุ่นออกมา ใบหน้าแหงนเริดอย่างคนที่บรรลุจุดสุดยอด หลับตา กัดฟัน เหงื่อซึมไปทั่วกรอบหน้า ส่วนเธอ เมื่อเนื้อตัวกลับมานิ่งลงจากแรงกระตุก การหอบหายใจอย่างหนัก ดวงตาที่เคยเปิดขึ้นถูกปิดลง เพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าตาของเธอมีน้ำไหลออกมา... ผ่านไปหลายนาที แรงกอดกระชับจากด้านหลังก็เริ่มแน่นขึ้น ในห้องเย็นเฉียบที่ทุกอย่างเงียบสงัดจนได้ยินแม้แต่เสียงทำงานของเครื่องปรับอากาศ ได้ยินเสียงลมหายใจหนักๆ อยู่แถวหลังต้นคอของเธอ กับความรู้สึกร้อนวาบที่เป่าพ่น “นิลจ๋า...” มีสัมผัสของริมฝีปากฝากฝังจุมพิตลงที่หลังต้นคอของเธอ เสียงพี่ชัชเรียกชื่อเธอช่างอ่อนหวาน มีความออดอ้อนและเสน่หาอยู่เต็มเปี่ยม เธออยากได้ยินคำเรียกกับอารมณ์ที่เขาใช้แบบนี้มาแสนนาน แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงไม่ดีใจเท่าที่ควรก็ไม่รู้ “ถ้าอยากอีกรอบ พี่ต้องไปหาถุงยางมาค่ะ” เหมือนโดนดับฝันแล้วผลักลงหน้าผา แต่ก่อนเขายังหักห้ามใจแทบตาย ไม่ให้ล่วงเกินนิริน ยับยั้งทุกความรู้สึก ความต้องการของตัวเอง ให้เป็นเขาที่ทรมานแค่คนเดียว ... แต่มาตอนนี้เขาได้เป็นเจ้าของเธอ ได้ลิ้มรสความหอมหวานรัญจวนใจไปแล้ว อานุภาพของมันช่างรุนแรงมหาศาลยิ่งกว่าสารเสพติดชนิดไหน ได้แล้วก็อยากได้อีกไม่รู้จบ “เห็นพี่เป็นคนยังไงฮึ” “ไม่ได้เห็นค่ะ แต่รู้สึก” “หือ ?” “ก็ของพี่ทิ่มสะโพกนิลอยู่ แข็งอย่างกับท่อนไม้” หมดกัน หน้าแตกยับไม่มีชิ้นดี ! ชัชวินเอามือขึ้นมาลูบหน้า ดีที่นิรินนอนหันหลังให้เขา ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน “ทำพ่อขายหน้าได้นะไอ้ลูกชาย”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more