ที่หน้าห้องประชุมกฤปมัยออกมาทันได้เห็นไพโรจน์ส่งเอกสารเกี่ยวกับผู้จำหน่ายให้กับดาวินีที่นึกรู้ว่าผู้จัดการของเธอคงเรียกให้มาพบกันที่นี่ เพราะวัวที่มีบาดแผลเหวอะหวะไปทั้งตัวแม้จะถูกตกแต่งบาดแผลอย่างเรียบร้อยแต่ก็ยังคงทิ้งรอยไว้ให้เห็น คนอย่างไพโรจน์คงไม่นิ่งเฉยนั่งอยู่เพียงในบริษัทแน่เพราะนั่นมันหมายถึงเงินก้อนโตที่อาจจะหลุดลอยไป และคนที่ผีพนันเข้าสิงทั้งยังเป็นหนี้ในบ่อนเพื่อนบ้านมหาศาล จะยอมถูกฆ่าเพราะไม่มีเงินไปใช้หนี้หรือจะยอมเสี่ยงเพื่อให้ได้เงินมารักษาชีวิต คงมีแต่คนโง่เท่านั้นที่เลือกความตาย ซึ่งไพโรจน์ไม่จัดอยู่ในคนประเภทนั้นและเขาคงกำลังวางแผนที่จะไปไหนสักแห่งอย่างแน่นอน
“เอกสารของผมคงช่วยคุณไพโรจน์ได้มาก”
ผู้จัดการจัดซื้อที่สีหน้าเครียดอย่างที่สุดกับลูกน้องสาวสวยสะดุ้งนิดๆ กับคำเอ่ยทักของเขา แทบทำให้กฤปมัยกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่ รู้ทั้งรู้ว่าไพโรจน์ไม่ได้อยากเสวนากับเขาเลยสักนิด แต่
