คุณหนูขี้เหงาอยากลองโดนสักที

เทพธิดาในใจของเขา

อ่างอาบน้ำมีการตั้งค่าอุณหภูมิให้คงที่ ดังนั้นขนิษฐาจึงไม่รู้สึกหนาวหลังจากที่ผ่านการแช่น้ำมานาน น้ำอุ่นที่โอบล้อมร่างกาย ทำให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายและผล็อยหลับไปในช่วงสุดท้ายที่ถึงจุดสุดยอด

แทนไทปลดกุญแจมือของหญิงสาวออกทำความสะอาดให้เธอทั้งรูบนและรูล่างเขาอุ้มเธอออกจากอ่างอาบน้ำไปเช็ดตัว

ขนิษฐาปรือตาขึ้นมอง ด้วยความรู้สึกสะลึมสะลือ ในตอนนี้เธอกำลังนอนหนุนตักเขาอยู่โดยมีเขาเป่าผมให้ หลังจากนั้นหญิงสาวก็หลับไปโดยไม่รู้สึกตัวอีก

เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวเองพูดว่าอะไรหลังจากนั้น แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน

แทนไทได้ยินหญิงสาวพูดว่า "อย่าไป ... "

การเคลื่อนไหวของเขาหยุดลงครู่หนึ่ง และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ตอบรับด้วยว่า "โอเค"

ชายหนุ่มไม่ต้องการที่จะจากไปอยู่แล้ว

ทุกครั้งที่เขาทำเสร็จ เขาอยากจะนอนกอดผู้หญิงคนนี้ให้นอนหลับไปด้วยกัน แต่เขาก็กลัวว่าท่าทางที่กระตือรือร้นเกินไปของตัวเองจะทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัว

เขายังคงจำเหตุการณ์สมัยเรียนมัธยมได้อย่างชัดเจน

เธอเคยช่วยเขาจากเพื่อนร่วมห้องที่กลั่นแกล้ง คนพวกนั้นล้อเลียนเขาว่าอ้วน สวมแว่นหนาเต๊อะเป็นเด็กเอ๋อ รูปร่างหน้าของเขาแตกต่างจากพวกลูกผู้ดีมีเงินในโรงเรียนเป็นอย่างมาก

วันนั้นเขาก็ถูกแกล้งเหมือนอย่างเคย เดิมทีเขาคิดว่าจะสู้กับพวกนั้นสักตั้งต่อให้ต้องถูกไล่ออกเขาก็ยอม แต่พอนึกถึงหน้าแม่ที่ต้องถูกพ่อตำหนิและด่าว่าทุกครั้งที่เขาไม่ได้ดั่งใจ เขาก็รู้สึกว่าไม่กล้าขึ้นมา

แต่ทันใดนั้นบนชั้นสองของอาคารเรียนก็มีน้ำสาดลงมา จังหวะที่เขาเงยหน้าขึ้นไปพอดี เขาก็ได้สบตาเข้ากับเด็กสาวคนหนึ่ง เธอหน้าตาสวยน่ารักมาก แต่ปากคอของเธอก็เราะร้ายเหมือนกัน "รำคาญเสียงพวกหมูร้อง ไปให้ไกลๆ เลยนะ" เด็กกลุ่มนั้นไม่มีใครกล้าเถียงเธอเลยสักคน เพราะนอกจากที่เธอจะเป็นคนสวยแล้ว บ้านของเธอก็รวยมากๆ ใครๆ ก็ไม่อยากมีเรื่องกับเธอ "ยุคนี้ยังมีการบูลลี่กันอยู่อีกเหรอ ไม่รู้ว่าถ้าเอาลงอินเทอร์เน็ตอนาคตของพวกนายจะเป็นแบบไหนกันน้าา"

นับตั้งแต่วันนั้น คนพวกนั้นก็ไม่ได้ยุ่งกับเขาอีก ซึ่งมันก็ดีกับตัวเขา

เขารู้สึกว่าเธอเป็นแสงสว่างในชีวิตของเขา ตั้งแต่นั้นเขาจึงคอยแอบมองเธออย่างเงียบๆ เสมอมา

ตอนมัธยมหกเทอมสองเธอมีคนมาตามจีบ เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นคนที่เก่งในทุกๆ ด้าน ทั้งเรื่องเรียนและกีฬา แถมยังหน้าตาดีมากอีกด้วย เรียกได้ว่าเป็นเดือนของโรงเรียนคู่ควรกับเธอมากที่สุด

ขนิษฐาในวัยมัธยมทั้งสวยทั้งสดใส มีชีวิตชีวา ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะต้านทานเธอได้แน่นอน ใครๆ ก็คิดว่าพวกเขาต้องได้คบกัน หญิงสาวเองก็ไปดูเด็กหนุ่มเล่นฟุตบอลอยู่ข้างสนามอยู่ตั้งเป็นวันๆ แต่ตอนที่เธอถูกสารภาพรักหญิงสาวกลับปฎิเสธเขาอย่างตรงไปตรงมา บอกว่าเด็กหนุ่มคนนั้นหน้าตาดีไม่พอสำหรับเธอ

ขนิษฐาเป็นคนนิสัยดีมาก แต่ในบางครั้งเธอก็ดูน่าหมั่นไส้เธอคิดว่าตัวเองต้องคู่ควรกับสิ่งที่ดีที่สุด ในคราวนั้นเด็กหนุ่มเดือนโรงเรียนก็ถูกทำให้สะเทือนใจอกหักไปตามระเบียบได้ยินว่าใช้เวลาหลายสัปดาห์เลยทีเดียวกว่าที่เขาจะทำใจได้ แต่ขนิษฐายังคงใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ไม่เก็บเด็กผู้ชายคนนั้นมาใส่ใจ

เธอมักจะเป็นแบบนี้เสมอ ความสนใจมาเร็วและไปเร็ว ความคิดของเธอคาดเดาไม่ได้ เหมือนเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า ล่องลอยไปมา เป็นอิสระ ดังนั้นเขาจึงได้แต่เจียมตัว ไม่กล้าวาดฝันถึงอนาคตร่วมกันกับเธอ

“หนูนิด…”

แทนไทนอนกอดเธอบนเตียง ยื่นหน้าจูบตรงระหว่างคิ้วของเธอและกล่าวราตรีสวัสดิ์

ความรักที่เขามีต่อขนิษฐานั้นมีมากขึ้นเรื่อยๆ ในทุกวัน แต่เขาไม่รู้ว่าหญิงสาวจะยังมีความสนใจในตัวเขาอยู่อีกนานเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอจะอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เขาก็ไม่มั่นใจว่าตัวเองจะรั้งเธอเอาไว้ได้

เมื่อขนิษฐาตื่นขึ้นมา ข้างหมอนของเธอก็เย็นเฉียบว่างเปล่า ไม่มีใครนอนอยู่กับเธอ

“บ้าเอ้ย!”

หญิงสาวทุบกำปั้นลงบนเตียงอย่างผิดหวัง ริมฝีปากบางของเธอเม้มแน่นด้วยความขัดเคืองใจ

เมื่อคืนเธอจำได้ชัดๆ ว่ากำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของแทนไทหรือว่าเธอจะฝันไป?

ขนิษฐาเดินไปอาบน้ำอย่างไม่มีความสุข เดินกระแทกส้นเท้าลงมาชั้นล่างอย่างหงุดหงิด เธอก็พบร่างอันคุ้นเคยอยู่ในครัว เขาทักทายเธอด้วยรอยยิ้ม "ตื่นแล้วเหรอ"

ดวงตาอันมืดมิดของเธอ ก็เปล่งประกายขึ้นอีกครั้ง

เธอกระโดดขึ้นไปกอดชายหนุ่มเอาไว้ พยายามจะเกาะเขาเหมือนลูกลิง "ผมกำลังทำอาหารอยู่ อย่าพึ่งกวน"

หญิงสาวรู้สึกไม่มีความสุขในทันใด

เธอกอดแขนอกเขาเอาไว้อย่างแนบแน่น “แทนไท ฉันเอาไม่มันส์เหรอ หรือคุณเบื่อฉันแล้ว”

แทนไททำอาหารของเขาไปเรื่อยๆ และถามเธอไปด้วย "ทำไมถามแบบนั้นล่ะ"

" เมื่อคืนคุณเอาฉันจนน้ำเชื้อของคุณไหลเต็มไปหมดแถมยังเอาช่องหลังฉันด้วย แต่ตอนนี้…คุณกลับเย็นชาใส่ฉัน..."

ขนิษฐาพูดระบายออกมาด้วยความเสียใจ แต่ในวินาทีต่อมา ชายหนุ่มก็กดทับเธอเอาไว้ในอ้อมแขนแล้วจูบเธอ...

มันเป็นจูบแบบฝรั่งเศสที่ลึกซึ้ง แบบลิ้นแลกลิ้น นัวน้ำลายกัน และในตอนท้ายชายหนุ่มก็บีบหน้าอกของขนิษฐาแรงๆ และพูดกับเธอด้วยเสียงหอบว่า “ผมไม่มีทางเบื่อคุณ เป็นเด็กดีเชื่อฟังผมนะ ผมจะทำอาหารเช้าให้คุณ”

"อืม~"

เธอแลบลิ้นเลียริมฝีปากของเธอที่มันยังมีน้ำลายของเขาอยู่ จากนั้นก็มองดูแทนไททำอาหารอย่างเงียบๆ

ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็มีท่าทางดูดี

ผู้ชายของเธอหล่อขนาดนี้ได้ยังไง? ลุคที่ใส่ผ้ากันเปื้อนก็หล่อจนละสายตาไม่ได้

ขนิษฐาเกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา

ทำไมพวกเขาไม่มาลองมีเซ็กซ์กันในชุดผ้ากันเปื้อนดูบ้างเล่า?

เธออยากเห็นแทนไทเปลือยเปล่าและสวมเพียงผ้ากันเปื้อนจริงๆ

ขณะที่หญิงสาวกำลังคิดทะลึ่ง แทนไทก็อุ่นนมเสร็จแล้วและยื่นมันมาให้กับเธอ

ขนิษฐาดื่มไปอึกหนึ่ง "ไม่หวาน...เติมน้ำผึ้งให้หน่อย"

แทนไทกล่าวว่า"ผมเติมให้คุณแล้ว"

เติมแล้วทำไมยังไม่หวาน?

แต่ก็เอาเถอะ อะไรที่เขาทำให้ต่อให้มันจะเป็นบอระเพ็ดเธอก็จะฝืนกินมันให้หมด

อาหารเช้าฝีมือของของชายหนุ่มนั้นดีมาก ขนิษฐาพอใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อทานมื้อเช้าเสร็จชายหนุ่มก็ไม่มีธุระอะไรอีก เขาจึงขอตัวกลับก่อน

“เดี๋ยวก่อน!” ขนิษฐาหยุดเขาไว้

ชายหนุ่มหันศีรษะและมองกลับมา

เมื่อมองไปที่ใบหน้าไร้ที่ติของเขาหญิงสาวก็รู้สึกเขินอายที่จะพูด

“เอ่อ…” ท้ายที่สุดเธอยังไม่กล้าที่จะขอเขาคบอย่างจริง ๆ จัง ๆ หญิงสาวยืดอกเชิดคางของเธอขึ้น แล้วพูดด้วยท่าทางหยิ่งยโส “ต่อไปนี้ฉันจะดูแลนายเอง"