คุณหนูขี้เหงาอยากลองโดนสักที

นัดกันอีกครั้ง

หลังจากความสุขสมพวกเขานอนกอดกันอย่างเกียจคร้าน หน้าผากของทั้งสองแนบติดกัน พวกจูบกันเป็นระยะๆ ร่างกายของพวกเขาแนบติดกันทุกส่วน แม้พวกเขาจะมีเหงื่อท่วมตัวให้ความรู้สึกเหนียวเนอะหนะ แต่พวกเขากลับสบายใจที่จะทำแบบนั้น

ขนิษฐาชอบความรู้สึกหลังจากเสร็มสม แล้วนอนกอดกันแบบนี้มาก

“ผมควรพาคุณไปอาบน้ำไหม” แทนไทถามเธอ

"ไม่เอา~" หญิงสาวขี้เกียจเกินกว่าจะยกแขนขึ้น แต่เธอก็ยังคงกอดเอวชายหนุ่มเอาไว้อย่างแนบแน่น "ฉันต้องการให้น้ำของคุณอยู่ในตัวฉันสักพัก"

แทนไทมองดูเธอด้วยแววตาตาที่คาดเดาไม่ได้

“คุณมองฉันแบบนี้หมายความว่าไง? ” หญิงสาวยื่นนิ้วที่เรียวยาวของเธอออกมาแล้วจิ้มหน้าอกของชายหนุ่ม "พวกผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงเปิดเผยเหรอ"

"ไม่รู้สิครับ"

ฟังคำตอบของเขาแล้วเธอก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ "หรือว่าคุณชอบผู้หญิงบริสุทธิ์ไร้เดียงสา"

แทนไทไม่ตอบ

"ถ้าคุณชอบแบบนั้น ฉันเป็นให้ได้นะ"

ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองเธอแล้วพูดว่า "คุณไม่จำเป็นต้องทำให้ผมพอใจ"

"ทำไมละ"

"ผมได้รับเงินว่าจ้างจากคุณแล้ว ดังนั้นผมต้องบริการคุณให้ดีที่สุด ผมต่างหากที่ต้องทำตามที่คุณสั่งและทำให้คุณพอใจ"

อะไรนะ?

แทนไทตามใจเธอเพราะว่าเธอเป็นผู้ว่าจ้างเขางั้นเหรอ เขาพูดแบบนี้เพราะว่าจะเตือนให้เธอรู้ว่าระหว่างพวกเขามีความสัมพันธ์เป็นเพียงแค่นายจ้างและลูกจ้างเท่านั้นอย่างนั้นสินะ

แน่นอนว่าขนิษฐารู้แต่เธอก็ยังคงไม่พอใจ

หญิงสาวทำหน้าบึ้ง ลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะข้างเตียงไลน์บอกผู้ช่วยให้โอนเงินให้เขา "วันนี้งานจบแล้ว ฉันจำไม่ได้ว่าตัวเองถึงจุดสุดยอดกี่ครั้ง คุณเรียกจำนวนมาแล้วกัน ฉันจะให้ตามที่คุณขอ”

ขนิษฐาเป็นคนรักษาคำพูด เมื่อตกลงราคาว่าจะจ่ายให้เขาครั้งละ 500,000 บาท เธอก็จะจ่าย

ชายหนุ่มตอบกลับอย่างชัดเจน "ผมคิดคุณแค่ 500,000"

ขนิษฐาคิดว่าเธอได้ยินผิด "500,000? ฉันเสร็จมากกว่าหนึ่งครั้งนะ"

"จ่ายเท่านี้ก็พอแล้ว"

หญิงสาวยังคงสงสัย "ทำไมถึงเรียกแค่นี้"

สายตาของแทนไทมองตั้งแต่หน้าอกเรื่อยลงมาจนถึงส่วนสงวนที่ยังมีคราบน้ำเชื้อสีขาวขุ่นไหลออกมาเป็นระยะ "เพราะคุณเอามันส์มาก ผมค่อนข้างพอใจ”

แทนไทพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉย ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงด้วยความเขินอาย ไม่น่าเชื่อผู้ชายหน้าหล่อเหลาอย่างเขาจะพูดเรื่องลามกแบบนี้ออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย

หลังจากที่แทนไทอาบน้ำแต่งตัวเสร็จและเงิน 500,000 บาท ถูกโอนเข้าบัญชีเรียบร้อย เขาก็ออกจากคอนโดของเธอไป

แม้ว่าหญิงสาวอยากจะเก็บน้ำเชื้อของเขาเอาไว้แต่สุดท้ายเธอก็ต้องไปอาบน้ำเพราะทนความเหนียวเหนอะหนะของร่างกายไม่ได้

ในตอนเย็นใบตอง เพื่อนรักของเธอได้เข้ามาหาที่คอนโด หัวข้อหลักที่ทั้งสองคุยกันคงไม่พ้นเรื่องของแทนไทชายหนุ่มที่ขนิษฐาเพิ่งว่าจ้างให้เขาหลับนอนด้วย

“พูดไปแกก็อาจไม่เชื่อ” ขนิษฐาพูดกับเพื่อนรักของเธอ “ฉันคิดว่าแทนไทชอบฉัน”

ใบตองแทบจะสำลักชานมที่เธอดื่มเข้าไป ”มันก็เหลือเชื่อจริงๆ นั้นแหละ…ทำไมแกรู้สึกแบบนั้นละ”

ขนิษฐากล่าวว่า “มันเป็นแค่สัญชาตญาณของฉัน แกรู้ไหมตอนที่นอนด้วยกันเขามองฉันด้วยสายตาแบบ…มันพูดไม่ถูกอะแก”

เพื่อนรักอดไม่ได้ที่จะยกมือห้ามขัดจังหวะเธอ “ผู้ชายมักจะชอบเอาใจเวลาอยู่บนเตียง ตอนถอดกางเกงกับตอนใส่กางเกง ท่าทีของพวกเขามันต่างกันอย่างสิ้นเชิง หนูนิด...แกดึงสติกลับมาก่อน~”

ถ้าเป็นอย่างนั้นขนิษฐาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเซ็ง "ฉันไม่ดีเหรอ? "

"แกดีที่สุด" ใบตองจิ้มแก้มของเธอและถอนหายใจ "แกเป็นคนสวยมาก ที่บ้านก็รวยมีเงินทองทรัพย์สินมากมาย แถมยังเป็นลูกคนเดียวอีก ผู้ชายคนไหนบ้างที่ไม่อยากจะแต่งงานกับแก แต่แกต้องระวังตัวไม่อย่างนั้นจะโดนหลอกเอาได้”

"แกไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก แม้ว่าฉันจะโง่แต่พ่อแม่ของฉันและทีมทนายของบริษัทไม่ได้โง่แน่นอน"

"ฉันเลยต้องเตือนแกไง บริษัทคุณพ่อของแทนไทเพิ่งล้มละลายไม่ใช่เหรอ ฉันได้ยินว่าถ้าจะกอบกู้บริษัท พวกเขาต้องการเงินลงทุนเป็นพันๆ ล้านเลยนะ ถ้าแทนไทต้องการใช้เธอเป็นสะพานล่ะ"

ขนิษฐาหัวเราะ "ฉันแค่ต้องการใช้เงินหลาย 10 ล้านหรือ 100 ล้านเล่นกับผู้ชายเท่านั้น รูปร่างหน้าตาของแทนไทคุ้มค่ากับราคาที่ฉันต้องจ่ายแน่นอน ส่วนเรื่องในบ้านของเขา ฉันไม่สนใจหรอก…โชคดีเหมือนกันนะที่พ่อของเขาล้มละลาย ถ้าเขายังป็นลูกคนรวยอยู่บางทีฉันอาจซื้อตัวเขาไม่ได้ เมื่อคืนจ่ายเขาไป 500,000 บาท ก็ถือว่าคุ้มค่ามากแล้วละ"

กลางดึกไฟในห้องรับแขกของแทนไทยังคงเปิดอยู่

เขากำลังนั่งคุยโทรศัพท์ เสียงปลายสายเอ่ยถามว่า"จำเป็นต้องทำขนาดนี้กับคนที่เป็นพ่อผู้ให้กำเนิดเลยเหรอครับ"

ใบหน้าของแทนไทเย็นชาราวกับน้ำแข็ง: "เขาสมควรได้รับมันแล้ว…จัดการตามแผนขั้นต่อไปได้เลย"

เขาออกคำสั่งเสียงเย็นชาหลังจากวางสายสีหน้าเขาดูโกรธแค้นเป็นอย่างมาก จนกระทั่งข้อความบนโทรศัพท์ปรากฏขึ้น ท่าทางของเขาก็ดูอ่อนลง

ขนิษฐาเป็นคนส่งมาถามเขา [คุณแทนไท พรุ่งนี้คุณจะมาถ่ายรูปที่ห้องของฉันไหมคะ?]