PROMISES
KAHIT madaling-araw na ako nakatulog ay maaga pa rin akong nagising. Alas sais y medya ng umaga ang tingin ko sa orasan. Ang unang pumasok agad sa isip ko ay ang aking anak. Paniguradong tulog pa ito ngayon. Malungkot na ngumiti ako nang maalala ang kanyang anyo kagabi nung pasakay na sila sa kotse ni Allen para umuwi. He didn't cry, in fact he was smiling and laughing at us. He blew me a kiss at ganun din ang ginawa ko. He waved goodbye to us. Sobrang nag-alala ako na baka umiyak ito kung hindi niya ako kasama pero kabaligtaran ang nangyari. He was happy. Mayamaya ay tatawagan ko si Nanay para kumustahin sila. Namimiss ko na silang lahat lalong lalo na ang aking anak. Kahit boses lang nito ay sapat na sa akin para mapawi ang aking lumbay.
Tumama ang mata ko sa pintuan
