บทที่ 4
1973 Words
“อ่า...เด็กน้อยของฉัน ฉันจะเข้าไปในตัวหนูแล้วนะเบบี้ จำไว้ หนูคือคนที่ฉันเลือก” เคลื่อนตัวไปคร่อมทับแล้วเอ่ยกระซิบข้างหูของคนตัวเล็ก จับเรียวแขนทั้งสองข้างของหญิงสาวมาโอบเกี่ยวลำคอหนาตัวเองไว้ แล้วอ้อมแขนแข็งแรงของโดมินิกก็ตวัดกอดรัดร่างเล็กที่นอนกระสับกระส่ายร้อนเสียวใต้ร่างให้ขึ้นมาแนบเบียดกลืนเป็นเนื้อเดียวกับตนเอง
เอวหนาเคลื่อนความเป็นบุรุษแข็งแรงที่ตื่นตัวเหยียดขยายตัวรอเข้าไปจ้วงลึกในกายคับแน่นฉ่ำแฉะของเด็กสาวไปมากับหน้าท้องแบนราบของเด็กน้อย อ้อมแขนแข็งแรงกอดรัดร่างน้อยแนบแน่นให้อิงซบกับบ่ากว้างของตนเองแล้วก็ขบเม้มซอกคอระหง มืออีกข้างก็ผละปล่อยเคลื่อนลูบไล้มือสากหยาบกร้านมายังก้นงามงอนของสาวเจ้า แล้วก็ยกกระชับกระแทกเข้ามาหาเอวหนาของตนเอง แล้วจับเรียวขาเล็กสวยตวัดเกี่ยวเอวสอบของตนเอง
“อ่า...นายท่าน...หนูเอร้อน อือ...” หล่อนพูดออกมาอย่างคนละเมอ ปากน้อยกัดงับบ่ากว้างแล้วซุกจมูกถูไถไปมากับบ่ากว้างของคนตัวโตและกอดเขาแรงขึ้นกว่าเดิมและเบียดกระแซะร่างไปบดแนบจนกลืนเป็นเนื้อเดียวกับบุรุษในยามวิกาลที่กำลังกอดและซุกไซ้จูบซอกคอของเธออยู่
“อ่า...หนูพร้อมแล้ว หนูเอพร้อมที่จะเป็นของฉันแล้ว ฉันขอเข้าไปในตัวเธอนะเบบี้”
เมื่อกายแข็งแรงที่บดเบียดถูไถไปมากับหน้าท้องแบนราบพร้อมกับเรียวขาทั้งสองของหญิงสาวกอดเกี่ยวเอวหนาของตนไว้ โดมินิกก็ไม่รอช้าที่จะขยับแอ่นโยกสะโพกของตัวเองแล้วกระแทกจ้วงความเป็นบุรุษเข้าไปในกายเล็กคับแคบของคนที่เขาทาบทับโอบกอดแนบแน่น
“กรี๊ด! อ่ะ...อื้อ”
แล้วเสียงกรี๊ดแห่งความเจ็บปวดเมื่อถูกพรากพรหมจรรย์ในวัยสาวไปก็ถูกปากหนาบดจูบปิดปากน้อยไว้ หากเขาจูบหล่อนไม่ทันมีหวังพ่อของเด็กน้อยคงตื่นมาเคาะประตูห้องแน่ๆ และตอนนี้สาวเจ้าก็หลุดจากมนตร์สะกดของเขาไปเสียแล้ว เมื่อร่างน้อยที่กอดเขาแน่นทุบตีแผ่นหลังเขารัวๆ และดิ้นถอยหนี แข้งขาที่กอดเกี่ยวเอวหนาก็ปล่อยออกแล้ว
“อื้อ...อ่า”
ปากหนาบดจูบและกอดร่างเล็กที่ดิ้นในอ้อมกอดไว้แน่น เพื่อไม่ให้เธอดิ้นเอวถอยหนีจากความใหญ่โตของตนที่แช่ฝังอยู่ในร่างของหล่อน ตอนนี้เขารู้สึกทรมานเอ็นเนื้อร้อนเพราะความเล็กและคับแน่นของสาวน้อยกำลังตอดรัดให้เขาอยากขยับกาย แต่เขายังทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะคนตัวเล็กยังเจ็บและเขาก็รับรู้ได้ถึงรสเค็มของน้ำตาที่ไหลออกจากดวงตาสวยของหล่อน
“อ่า...หนูแน่นมากเบบี้ ถ้าดิ้นจะเจ็บกว่านี้อีก” เขาผละออกมาเอ่ยชื่นชมและพรมจูบสองแก้มนวลชื้นน้ำตาเพื่อปลอบประโลมคนตัวเล็ก
“อึก! อือ...คนสารเลว คุณข่มขืนฉัน” ถ้อยคำอ่อนหวานและเรียกนายท่านก่อนหน้าถูกเปลี่ยนทันทีเมื่อเธอหลุดพ้นจากมนตร์สะกดของเขา
หึหึ...
“เป็นตัวของตัวเองแล้วสินะ คงดื้อน่าดู แต่หนูทำอะไรไม่ได้แล้ว ตอนนี้หนูเป็นของฉันโดยสมบูรณ์แล้วเด็กน้อย ฉันเลือกเธอแล้วจำไว้สาวน้อย อ่า...หอมและแน่น อืม...” แม้จะอยากกระแทกโหมสะโพกรัวถี่มากแค่ไหน แต่เขาก็สงสารคนตัวเล็กจึงได้แต่แช่ตัวนิ่งทั้งๆ ที่เขานั้นจะตายอยู่แล้ว ปวดร้าวเอ็นเนื้อร้อนที่แช่ตัวในร่างเล็กจนแทบอยากระเบิดอารมณ์ดิบใส่คนตัวเล็ก
“คุณทำแบบนี้กับหนูทำไม อ่ะ...อูว์...เราไม่รู้จักกันสักหน่อย อ่ะ...เจ็บ”
เอณิการ์ทั้งเจ็บและรู้สึกเสียวร้อนในร่างกาย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มือเล็กที่ทุบตีแผ่นหลังกว้างก็เปลี่ยนเป็นจิกทึ้งเล็บสั้นของตนเองกับแผ่นหลังใหญ่เพื่อให้เขารู้สึกเจ็บปวด แต่กลับตรงกันข้าม มันยิ่งปลุกความเสียวซ่านและความดิบเถื่อนของสัญชาตญาณสัตว์ป่าในตัวเขาเสียมากกว่า
“โอว์...เด็กน้อย อย่าทำแบบนั้น ฉันจะไม่ไหวแล้ว ชูว์...ไม่ไหวแล้ว ฉันขอแรงๆ นะ เจ็บแค่ตอนนี้เท่านั้นแหละเบบี้”
สิ้นคำพูดของโดมินิก เขาก็เคลื่อนไหวเอวสอบกระแทกเร่าเสียดสีแรงเสียวซ่านเข้าออกในกายคับแน่นทันที
“อ่ะ...เจ็บ หนูเจ็บ ฮือๆ ออกไป...ออกไปนะ ปีศาจร้าย อ่า...อือ” หล่อนครางพร่าทั้งน้ำตา ทั้งเสียวและเจ็บแสบจากแรงเสียดสีที่เคลื่อนเร่าเข้าออกในร่างของตนเอง หล่อนซบหน้าซุกกับไหล่ของชายหนุ่มด้วยความอ่อนแรง
“อ่า...ไม่ได้หรอกหนูน้อยจ๋า เธอเป็นของฉันแล้วเด็กดี ชูว์...แน่นเป็นบ้า”
โดมินิกคลายอ้อมกอดของตัวเองแล้วกดร่างน้อยให้นอนราบไปกับเตียง แล้วสองมือใหญ่ก็กอบกุมสองเต้าที่เคลื่อนไหวโยกตามแรงกระแทกของบั้นเอวสอบของตนเองเป็นจังหวะเสียวซ่าน
“อ่า...คุณ... คุณมันปีศาจ อ่ะ...อือ” เอณิการ์ได้แต่ด่าทอและต้องเม้มปากแน่นเมื่อเผลอร้องครางไปกับแรงกระแทกของเขา
“อ่า...อย่าพูดแบบนั้นหนูน้อย ฉันพิเศษกว่าปีศาจพวกนั้นอีก อ่า...เสียว แน่นเป็นบ้า อืม...”
น้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับเอวหนากระแทกไหวโยกความเป็นบุรุษเสียดสีเข้าออกในความเป็นสาวของหญิงสาว สองมือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นสองเต้า ปากหนาก็โน้มลงไปดูดเม้มยอดอกทั้งสองสลับกันไปมา แม้จะอยู่ในความมืด แต่เขาก็เห็นความงดงามของร่างเล็กได้ชัดเจนตา
“โอว์...ดีเป็นบ้าเบบี้ เสียว อ่า...ฉันเสียว”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“ฮือๆ อ่ะ...อ๊าย...คนเลว อ่า...คุณมันไม่ใช่คน อ่า...”
“ซี้ดดด อูว์...อย่าพูดแบบนั้นเมียฉัน ต่อไปจะเป็นแม่ของหมาป่าน้อยแล้วนะ อย่าพูดแบบนั้น อ่า...แน่นเบบี้ ฉันขอแรงๆ นะจะแตกแล้ว อูว์...”
พูดเหมือนจะขออนุญาต แต่เปล่าเลย เขาแค่บอกเล่าให้คนตัวเล็กรับรู้เท่านั้น จังหวะนี้โดมินิกไม่สนอะไรแล้ว เขาเคลื่อนไหวนำพาความเป็นยอดบุรุษของตัวเองจ้วงลึกเข้าออกเป็นจังหวะเร็วถี่ในกายเล็กคับแน่นของหญิงสาว
“อือ...คุณมันเลว อ่า...อ๊าย หนู...”
“เสียวเบบี้ เสียวก็ครางดังๆ อ่า...ฉันเองก็เสียวเด็กน้อย เรียกฉันนายท่าน อูว์...แล้วเธอจะหายจากความทรมานนี้” พูดจบก็หยุดบั้นเอวหนาและสองมือที่เคล้นคลึงขยำบีบเต้าของหญิงสาวเพื่อทรมานให้เธอทำตามที่ตนเองต้องการ
“อือ...ยะ...หยุดทำไม ทะ...ทำไม...”
“เรียกฉันนายท่านสิ เรียกฉันหนูเอ นายท่านของเธอจะทำให้เธอมีความสุข” เขากัดฟันฝืนความปวดร้าวเอ็นเนื้อที่แช่นิ่งในกายสาว เพราะเขาอยากได้ยินหล่อนร้องต้องการตนเอง
“อือ...คนเลว อ่า...”
“จะเรียกหรือไม่เรียกเด็กดีของฉัน อ่า...เร็วๆ หน่อยสิ อูว์...” เขาโน้มลงไปซุกหน้ากับซอกคอระหงแล้วดูดเม้มประทับตราจองไว้ ก่อนจะเคลื่อนมาดูดเลียเนินอกอวบของเธอโดยที่ไม่บีบเคล้นสองเต้า
“อ่า...ทำไมต้องบังคับหนูด้วย คะ...คุณข่มขืนหนูนะ อ่ะ...อือ”
“ว่าไงนะ ข่มขืนเหรอ ไม่ใช่เลยหนูเอ เราต่างฝ่ายต่างต้องการกันมากกว่าตอนนี้ ชูว์...นายท่าน ไหนเรียกสิเด็กดี”
เขาไล้เรียวลิ้นสากเลียริมฝีปากเล็กที่เม้มแน่นแล้วขบเม้มเบาๆ ส่วนเอวสอบก็ขยับกระแทกดุดันจ้วงลึกไปในกายสาวแรงๆ เพื่อเร่งเร้าให้หล่อนทำตามความต้องการของตนเอง
“นะ...นายท่าน อือ...”
สาวน้อยพูดอย่างจำยอม เพราะตอนนี้เธอทรมานเสียวซ่านร้อนรุ่มในทรวงกายเหลือเกิน ปากน้อยที่เม้มแน่นก็เปิดปากครางเสียวซ่านไปกับการเคลื่อนไหวของคนเหนือร่างเมื่อเขาไม่หยุดนิ่ง มือใหญ่ก็บีบเคล้นขยุ้มขยำสองเต้าของเธอ ปากหนาของเขาก็บดจูบดูดลิ้นของเธอ ส่วนเอวของเขาก็กระแทกเข้าออกถี่ๆ อยู่ในตัวเธอ
“โอว์...เด็กน้อยของฉัน ฉันเสียวเหลือเกิน อ่า...กลิ่นก็หอมรัญจวน อืม...ไม่ไหวแล้ว ฉันจะแตกแล้วนะเด็กน้อย”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงกระทบกระทั่งของเนินเนื้อของเขาและหญิงสาวดังเป็นจังหวะหนักหน่วง เตียงเล็กไหวโยกไปตามแรงเคลื่อนไหวของเขา มือใหญ่เอื้อมไปคว้าหัวเตียงแล้วโหนเอวหนากระแทกเร็วถี่พร้อมหมุนควงเอวทรมานเสียวสาวน้อยไปด้วย
“อ่า...หนูไม่ไหวแล้ว ยะ...อย่าทรมานหนูแบบนี้นายท่าน อือ...” มือน้อยของเอณิการ์กอดเอวหนาของคนเหนือร่างไว้พร้อมกับเรียวขาของเธอที่แยกกว้างออกด้วยความเผลอตัวเคลื่อนไหวไปกับคนเหนือร่าง
“อ่า...น่ารักมากเบบี้ หัดเป็นเด็กดีเชื่อฟังฉันนะสาวน้อย อ่า...พร้อมกัน เธอจะสุข เชื่อฉัน”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“โอว์...แตกแล้ว จะแตกแล้วเด็กน้อย อ่า...”
ตอนนี้โดมินิกรีบโหมจังหวะเพื่อนำพาตัวเองและสาวน้อยให้ไปถึงวิมานชั้นสวาทของตนเอง และแล้วความพยายามของชายหนุ่มก็สำเร็จผลเมื่อสาวน้อยสุดสวาทไร้เดียงสาใต้ร่างกระตุกเกร็งจิกเล็บกับเอวสอบของตนเองพร้อมส่งเสียงกรีดร้องแห่งความสุขออกมา
กรี๊ดดด!!! อือ...
“อ่า...ถึงตาฉันบ้างเด็กน้อยของฉัน อ่า...ตอดรัดฉันแรงเหลือเกินหนูเอ ซี้ดดด อือ...”
“อ่ะ...อื้อ นายท่าน หนูเอเสียว...” กระดากปากตัวเองเหลือเกิน แต่ก็พูดออกไปแล้ว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าเธอพบกับความสุขเหมือนลอยอยู่บนท้องฟ้า แต่พอเขาเริ่มขยับเคลื่อนไหวเสียดสีเร่าร้อนเข้ามาในร่างของเธออีกครั้ง เธอก็เสียวซ่านเช่นกัน
“อ่า...เสียวก็ครางออกมาเลยทูนหัว อ่า...”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงเนินเนื้อที่สอดประสานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันดังกระทบกระทั่งกันขึ้น เมื่อกายแข็งแรงไหวโยกเอวหนาอีกครั้ง ทั้งเด้งกระแทกและบิดเร่าเสียวทรมานคนตัวเล็กไปด้วย แล้วความพยายามของเขาก็ประสบผลสำเร็จ เมื่อตอนนี้เขาปริแตกน้ำเสียวซ่านไว้ในกายเล็กที่ตอดรัดคลึงเคล้าเขาหนักหน่วงจนหมดท่อน้ำหลาก
“โอว์...เสียวมันดีเหลือเกินหนูเอของฉัน อ่า...”
“อือ” เอณิการ์ทำได้แค่ครางตอบ ตอนนี้หล่อนเพลียและง่วงนอนเหลือเกิน และก็รู้แล้วว่ามันไม่ใช่ความฝัน ความเจ็บปวดและความสุขมันยังตราตรึงในความทรงจำของเธอ
“อ่า...อีกนะเด็กน้อย ฉันยังต้องการหนูอีก”
“มะ...ไม่ไหวแล้ว หนูเจ็บ!”
“อ่า...ครั้งนี้จะไม่เจ็บแล้วเด็กดี ให้ฉันเถอะนะ แม่หนูน้อยของผัว”
โดมินิกเว้าวอนอ้อนเสียงหวาน แต่ก็ไม่ได้ต้องการคำตอบ เขาเริ่มขยับโยกเร่าเอวหนาอีกครั้ง และครั้งนี้ก็เปลี่ยนท่าใหม่ โดยนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากันแล้วเขาก็กอดรัดร่างน้อยแนบแน่นพร้อมโหมจังหวะเอวถี่ระรัวเข้าหาเหมือนเดิม
“โอว์...เสียวดีเหลือเกิน อือ...”
“นะ...นายท่าน หนูเอ...”
“เสียว บอกฉันมาว่าเสียว”
“ค่ะ หนูเสียว”
ใช่...เมื่อผ่านครั้งแรกมาแล้ว ครั้งต่อมาและครั้งถัดๆ ไปจะไม่ยากสำหรับคนตัวเล็ก ตอนนี้สาวน้อยก็หัวไวเริ่มแอ่นเด้งตอบสนองเขาโต้ตอบกลับ มุมปากหนาหยักยิ้มในความมืดและอิ่มเอมเสียวซ่านไปกับกลิ่นสาบสาวของหล่อนในครั้งนี้
- Writer
