เพล้ง!
เสียงข้าวของถูกปัดทิ้งเมื่อคนของเขารายงานมาว่าเอณิการ์เป็นผู้หญิงของโดมินิก ทำไมทุกอย่างต้องเป็นของโดมินิกหมด ผู้หญิงที่เขาหมายตาไว้ทุกคนก็ล้วนแต่ตกเป็นของมันทุกคน
“ทำไม? ทำไมต้องเป็นของมัน แต่เด็กคนนั้นกูต้องได้ กูไม่ยอมแน่” ปีเตอร์บอกตัวเอง เขาไม่มีทางปล่อยเด็กยิ้มหวานคนนั้นไปแน่ และเขาก็ต้องการเธอ ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง เขาต้องการมากกว่านั้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงต้องการมากขนาดนั้น
“แต่นายครับ มนุษย์นั้นเป็นของ...”
“กูไม่สนใจ กูจะทำให้เด็กคนนั้นรักกูให้ได้”
“ครับ” แล้วชาลีก็โค้งตัวออกไปจากห้องนอนของเจ้านาย
ปีเตอร์กำมือตัวเองแน่นเมื่อคิดถึงหน้าของศัตรูของตนเอง เขามาเช่าบ้านอยู่ห่างจากบ้านของโดมินิกแค่อีกซอยเดียว และเขาไม่ยอมแน่ ครั้งนี้เขาต้องแย่งชิงเอณิการ์มาให้ได้ เขาไม่สนใจว่าหล่อนจะผ่านโดมินิกมาก่อนแล้ว
โดมินิกกลับมานั่งหย่อนขาอยู่ริมสระว่ายน้ำ แล้วมองไปยังท้องฟ้าที
