When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ไอ้เคนนนน!!! เจ้านายมึงเป็นอะไร นั่งยิ้มเหมือนคนบ้า” โทร่าถามมือขวาของลูกชาย เพราะตอนนี้ลูกชายของเขาทำงานแบบคนไม่ปกติ จากคนที่ด่าคนได้ทั้งออฟฟิศแต่วันนี้กลับนั่งทำงานยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “อย่าให้ผมบอกเลยครับ เหมือนเผาเจ้านาย” “ไหนมึงกระซิบบอกกูมาซิ” ยิ่งบอกไม่อยากบอก คนเป็นพ่ออย่างเขาก็ยิ่งอยากรู้ “ไปบีบบังคับให้คุณนีอาแต่งตัวให้มาทำงาน ใช้คำว่าบีบบังคับนะครับ คงจะดีใจที่แกล้งเค้าได้ ผมสงสารคุณนีอาจริง ๆ” “หึหึ หึหึ นิสัยเหมือนใครว้าาาา กูดูไม่ออกเลย” โทร่าพูดขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี กับปีศาจน้อย ๆ ที่ถอดแบบตัวเองมาเป๊ะ ๆ “เหมือนมึงไง ไอ้เคน แกไปก่อน พ่อจะคุยกับท่านโทร่าของแกหน่อย” เก็นไล่คนเป็นลูกชายให้ออกไปก่อน เพื่อที่ตนจะได้คุยธุระสำคัญ “กูพอรู้เรื่องอะไร การเลื่อนงานแต่งงานของผิงผิงเข้ามา กูก็พอจะเดาได้ ช่วงนี้กูไปบ้านใหญ่บ่อยอยู่ ได้ยินเรื่องการเปลี่ยนอำนาจมาบ้าง ตก ออก ใต้ ไม่ได้น่ากล