When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สายสนทนา [พ่อไดสาดกาแฟใส่พวกเพื่อนคริส แบบนี้ไม่ถูกนะคะ] “จะให้ไดจับพ่อมาลงโทษรึไง” [แม่ไดก็หาว่าคริสเป็นเมียน้อย เด็กยุยกับแม่ของเด็กนั่นยังไงคะ ทำไมไม่ทำให้มันชัด] “แล้วไดต้องทำยังไง” [เราเปิดตัวกันนะคะ ให้คนมาบอกคริสเป็นเมียน้อยแบบนี้คริสเสียหายนะ คริสรับลูกของไดได้ นะนะ นะคะ วันนี้เราไปเดตกัน พาหนูยุยมาด้วย คริสจะได้ลองเลี้ยงหนูยุยให้ไดไง ดีไหมคะ] “วันนี้ไดจะพาลูกไปช้อปปิ้ง ถ้าอยากไปเป็นตัวแถมก็ตามมา” จบสายสนทนา . นับวันคริสก็ยิ่งเรียกร้องเก่งขึ้น มันทำให้ผมเบื่อ จะเอาให้ได้ดั่งใจเธอ ผมทำให้ไม่ได้ แต่จะให้ดั่งใจผม เธอก็ไม่เอา ผมเดินลงมาตามหายุยจัง เพราะเรามีนัดกันวันนี้ ไอ้ไรมันเอาไปเล่นที่ไหนตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่มาเลย ผมรอ รอจนเกือบ 2 ชั่วโมง ถึงเห็นไอ้ไรเดินเข้าบ้านมาอย่างอารมณ์ดี แต่ไร้วี่แววของหนูยุย “ไอ้ไร ลูกกูไปไหน” “ลูกมึงคนเดียวที่ไหน ลูกกูด้วย และก็ลูกนีอาด้วย น