When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“กับยัยนางแบบนั่นยังไง ยัยนั่นเอาไปพูดซะทั่ว ว่าแกไปเป็นทาสรัก ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ” นรินทร์ถามคนเป็นลูกชาย ที่ตอนนี้นั่งจิบกาแฟแล้วดูยอดเงินของกาสิโนที่เพิ่มขึ้น ผ่าน IPad ของตัวเอง “ก็เฉย ๆ นะ ช่วงนี้ทำตัวงอแงน่าเบื่อไปหน่อย ตอนนั้นคบเพราะเธอมีความคล้ายผิงผิง อาจจะทำให้ผมชอบได้บ้าง แต่พอคบแล้วไม่มีอะไรที่คล้ายเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำต้องการหาอะไร แต่ผมชอบแบบผิงผิง ถ้ารู้ว่าจะลืมไม่ได้ ไม่น่าถอยให้เฮียฟ่งเลย” ผมชอบผู้หญิงแบบไหนนะ ชอบผู้หญิงที่เหมือนจะยอม แต่ก็ไม่ยอมละมั้ง ทำไมมันฟังดูย้อนแย้งจังเลย “เฮ้ออออ เค้าไม่ใช่คู่เรา ถ้าเค้าคู่เราแล้ว ไม่แคล้วกันหรอกนะ ห้องหนูยุยยังทำไม่เสร็จ แม่เค้าจะมาเอายุยจังไปแล้วนะ อีกแค่ อาทิตย์เดียว แกจะทำยังไง” “เฮ้ออออ ก็ต้องเอายุยจังไว้สิ ถึงจะแค่ 3 อาทิตย์ จะไม่ได้ผูกพันอะไรขนาดนั้นก็จริง แต่แม่เด็กดูแลไม่ได้หรอก ตัวเองยังจะโดนข่มขืนเลย แล้วลูกล่ะ ถ้าเกิดม