สาวไซด์( ไม่) ไลน์

พบเจอ( โฟรัส+ ใบข่า)

ใบข่าขับรถออกมามจากโรงแรมของราชย์ ในใจของเธอกระวนกระวายเป็นอย่างมาก เพราะเธอทำร้ายร่างกายราชย์เผื่อเขาแจ้งความตำรวจเธอจะทำยังไง

โครม! รถเก๋งของใบข่าชนเข้ากับท้ายรถเก๋งจัวร์กัวป้ายแดงราคาแพงที่สี่แยกไฟแดงเพราะความใจลอยของตัวเอง ใบข่าอ้าปากค้าง มือไม้สั่น

" คุณพระ!" ใบข่าอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะรถที่เธอชนท้ายคือราคาแพงมาก โฟรัสที่นั่งอยู่ด้านหลังถึงกับหัวคะมำ

" มึงขับรถยังไงให้ไปชนรถคนอื่น ?" โฟรัสเค้นเสียงเหี้ยมด่าลูกน้องที่ขับรถ แววตาดุดันน่ากลัว ลูกน้องถึงกับก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตากับโฟรัส เพราะกลัวแววตาดุดัน

" เปล่าครับนาย เราโดนชนครับ" ลูกน้องรายงานให้โฟรัสด้ยิน โฟรัสถึงกับชะงักเล็กน้อย ' โดนชน ด้านหลัง' โฟรัสพลางคิดและหันไปมองด้านหลังรถ เขาเห็นรถเก๋งคันสีดำอยู่ด้านหลังรถของเขา โฟรัสขบกรามแน่นๆ ' ซื้อมาหรือไงว่ะใบขับขี่ ' โฟรัสเห็นรถเก๋งสีดำแล้วอารมณ์ด้านเดือดดาลเป็นอย่างมาก

" กูลงไปเอง" โฟรัสบอกลูกน้องที่กำลังจะเปิดประตูรถลงไป วันแรกในเมืองไทยก็โดนชนท้ายแล้วเขาอยากจะเห็นหน้าไอ้คนที่ขับรถไม่มองทางจริงๆมันหน้าตาเป็นยังไง เขาที่สั่งสอนให้หลาบจำเลย ลูกน้องและเลขาหันมามองหน้ากัน โฟรัสเปิดประตูรถลงไปด้วยความโมโห ใบข่าเปิดประตูรถลงมาเช่นกัน เธอรีบวิ่งเข้ามาดูท้ายรถของผู้เสียหาย มือเล็กยกขึ้นมาปิดปากของตัวเอง ไม่พังเยอะไม่ราคาแพงขนาดนี้ราคาคงไม่เบากระเป๋าเป็นแน่

" คุณเจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ?" ใบข่าถามแต่ใบหน้าจิ้มลิ้มยังก้มลงมองท้ายรถของผู้เสียหายอยู่ โฟรัสยืนมองนิ่งๆ หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก ดีใจ ตื่นเต้น หรือว่ามากกว่านั้น เพราะเขาค้นหาเธอในไซด์ไลน์ไม่เจอ แต่พอเจอกับง่ายจนแทบไม่อยากเชื่อ ใบข่ายังทำหน้าคิดมากอยู่เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาดูหน้าผู้เสียหาย โฟรัสถอดแว่นตากันแดดออก เพื่อจ้องมองคนตัวเล็กชัดๆ เขาไม่ได้ฝันไป ยังตัวแสบที่ทำเขาเหมือนคนคลั่งยาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว ใบข่าเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผู้เสียหาย เธอถึงหน้าซีด ปากเล็กอ้าปากหวอ เธอพยายามกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ เพราะรู้สึกคอแห้งมากๆตอนนี้ ใบข่าพยายามเรียกสติด้วยการกระพริบตาถี่ๆ สูดหน้าใจเข้าปอดลึกๆ เธอพึ่งรู้สึกว่าการคิดถึงใบหน้าหล่อของผู้ชายคนแรกที่เปิดซิงเธอมันไม่ได้เป็นแค่ฝันแล้วตอนนี้ เพราะเขามายืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ' ฟะ....โฟรัส ' ใบข่าเรียกชื่อเขาในใจด้วยเสียงสั่นเทา โฟรัสทำหน้านิ่งจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มไม่วางตา ' จำผัวไม่ได้เหรอไงใบข่า ดูทำหน้าเข้า เห็นผัวเหมือนเห็นผี ' ใบข่าหันหน้าหนี มือเล็กที่ถือโทรศัพท์อยู่ยกขึ้นเพื่อจะกดโทรหาประกัน

" เอ่อ...คือ ดิฉันจะโทรเรียกประกันมานะคะ รถคุณมีประกันหรือเปล่าคะ?" ใบข่าถามก้มมองดูท้ายรถ แต่โฟรัสนิ่งเขาจ้องมองคนตัวเล็กไม่วางตา

" ไม่ต้อง" โฟรัสพูดออกมาน้ำเสียงนิ่ง เขาปลายตามองดูรถเก๋งของคนตัวเล็ก ที่ด้านหน้าพังยับเยิน

หมับ! มือหนาคว้าข้อมือเล็กของใบข่า ใบข่าหันมามองหน้าของโฟรัสทันที ใบหน้าหล่อนิ่งเขาลากเธอไปที่รถทันที

" อุ๊บ! โอ๊ยยย คุณจะทำอะไร ?" ใบข่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะโดนผลักเข้าไปในรถของโฟรัส เขาก้าวขึ้นมานั่งคู่กับคนตัวเล็ก มือหนาดึงข้อมือคนตัวเล็กไว้เพื่อไม่ให้เธอเปิดประตูรถลงไป

" ดรัฟไปขับเอารถคันนั้น " โฟรัสหันไปหาสั่งเลขาที่นั่งด้านหน้า เลขาพยักหน้ารับพร้อมเปิดประตูรถลงไป

" ไม่นะ เราเคลียร์กันที่นี่ได้นะคุณ ฉันมีธุระต่อด้วย" ใบข่าหันมาสบตากับคนตัวโตที่ไม่พูดอะไรเลย มือหนาของเขาจับข้อมือของเธอแน่นๆ เหมือนเขากลัวเธอจะหนีไปไม่ชดใช้ค่าเสียหาย หัวใจดวงน้อยของใบข่าเต้นแรงโครมคราม จมูกเล็กพยายามหายใจเข้าปอดลึกๆ แต่โฟรัสปลายตามองพลางนั่งเงียบๆไม่พูดอะไร

" ออกรถสิว่ะ" โฟรัสหันไปสั่งลูกน้องที่นั่งที่ประจำคนรับรถอยู่ ใบข่ามองหน้าของโฟรัสด้วยความตกใจและตื่นกลัว เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาในรอบหกเดือน มือเล็กพยายามดึงกลับคืนแต่โดนมือหนากำแน่นกว่าเดิม โฟรัสปลายมองหน้าคนตัวเล็กเล็กน้อย ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นหรือเปล่าใบข่า แล้วมีใครเลี้ยงดูหรือยังนะ ไม่รู้แหละใครจะเลี้ยงดูเขาไม่สนใจทั้งนั้น เพราะตอนนี้เขาพร้อมแย่งเธอมาจากทุกคนมาเป็นคนของเขาคนเดียว ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวของเธอเด็ดขาด

" คุณจะพาฉันไปไหน เราเคลียร์กันได้นะ อยากได้ค่าเสียหายเท่าไรบอกมา ถ้าคุณไม่มีประกัน แต่ปล่อยฉันไปเถอะ" ใบข่าถามคนตัวโตที่นั่งเงียบๆใบหน้าจิ้มลิ้มทำหน้าตื่นตกใจในใจกลัวคนตัวโตอย่างมาก ใบหน้าหล่อนิ่งไร้อารมณ์ ใบหูหนาได้ยินทุกคำที่เธอพูด ใบข่าพยายามใช้มือเล็กอีกข้างแกะมือหนาออกแต่มันยิ่งแน่น

" คุณโฟรัส! " ใบข่าเค้นเสียงรอดไรฟันออกมา เธอไม่ไว้ใจเขาแม้แต่นิดเดี๋ยวตอนนี้ โฟรัสยิ้มเหี้ยมที่มุมปากเพราะคนตัวเล็กจำชื่อของเขาได้ หัวใจของเขาพองโตอย่างบอกไม่ถูก โฟรัสปลายตามองคนตัวเล็กที่ทำหน้าบูดบึ้ง โมโหหน้าแดงหน้าดำอยู่

" หึ ........." โฟรัสพ่นลมหายใจออกมาที่จมูกโด่ง รถของเขาขับมาจอดที่เพ็นเฮ้าส์ มือหนาอีกข้างเปิดประตูรถ มือหนาดึงตัวเล็กลงมาด้วย มือเล็กดึงขอบประตูเอาไว้เพื่อเยื้องไว้ โฟรัสขบกรามแน่น แววตาดุดัน

" ช่วยด้วย! เจ้านายของพวกคุณเป็นบ้าแล้ว ช่วยด้วย! " ใบข่าร้องให้ลูกน้องของโฟรัส ดรัฟยืนมองนิ่งๆ โฟรัสกระชากแรงจนคนตัวเล็กลอยปลิวไปปะทะกับอกแกร่งของเขา

ตุบ! ใบหน้าจิ้มเหยเก โฟรัสทำหน้านิ่งพร้อมดึงลากคนตัวเล็กให้เดินตามหลังเขาเข้าไปด้านใน

" ปล่อยนะ! ต้องการค่าเสียหายเท่าไร ว่ามาเลยฉันพร้อมจ่าย ช่วยด้วย! " ใบข่าพูดออกมาเสียงดัง เธอพยายามใช้เท้าเล็กเหยียบพื้นไว้แน่นๆ แต่ก็สู้แรงคนตัวโตไม่ได้ มือหนาจับข้อมือเล็กแน่นๆ พลางลากคนตัวเล็กผ่านห้องรับแขกขึ้นไปด้านบน ลูกน้องและเลขาต่างมองตามหลังด้วยความมึมงง

" ........." โฟรัสเงียบไม่มีคำพูดอะไรออกจากปากบาง เขาลากคนตัวเล็กไปที่ห้องนอนของเขาทันที ใบข่าพยายามดึงข้อมือเล็กกลับคืนแต่ไม่ได้ผล หัวใจดวงน้อยของเธอแทบหยุดเต้นเพราะความตื่นกลัวคนตัวโต เธอไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร เพราะเขาเอาแต่นิ่งเงียบอย่างเดียว แต่พอเห็นห้องนอนเธอถึงกับอ้าปากหวอ หัวใจดวงนอนเต้นแรงโครมคราม

ตุบ! มือหนาเหวี่ยงร่างคนตัวเล็กไปบนเตียงกว้างทันที

" อุ๊บ ! " ใบข่าร้องออกมาจากลำคอเล็กด้วยความจุก ใบหน้าจิ้มลิ้มเหยเก คนตัวเล็กรีบพลิกคว่ำเพื่อคลานไปลงอีกมุมทันที โฟรัสรีบใช้มือหนาดึงข้อเท้าเล็กให้กลับมา มือเล็กอีกข้างถีบที่หน้าใบหล่อเหลา ใบหน้าหล่อถึงกับหน้าหัน เท้าเล็กพยายามถีบอกแกร่งแต่ไม่ได้ผล มือหนาดึงคนตัวเล็กมาไว้กลางที่นอนกว้าง ร่างใหญ่ตัวของคนตัวโตรีบขึ้นมาคล่อมบนร่างเล็กทันที มือเล็กโดนรวบไว้เหนือศีรษะ โฟรัสมองสำรวจใบหน้าจิ้มลิ้มนิ่ง

" ฉันไม่ได้ขายตัวนะ ฉันเลิกแล้วถ้าคุณอยากได้ผู้หญิงคุณก็ไปที่ไซด์ไลน์สิ" ใบข่าพูดออกมาเสียงดัง น้ำตาเริ่มคลอเบ้า หัวใจดวงน้อยเต้นแรงๆโครมคราม โฟรัสขบกรามแน่นๆ เขาหงุดหงิดเพราะอารมณ์ด้านในของเขามันตื่นตั้งแต่เห็นหน้าคนตัวเล็กที่อยู่บนท้องถนนแล้ว แล้วถ้าเขาปล่อยเธอไปเขาก็คือไอ้หน้าโง่นะสิ เขาไม่ต้องการพูดอะไรทั้งนั้นเขาต้องได้กินก่อน หลังจากนั้นค่อยเคลียร์ เพราะความต้องการด้านในมันต้องการปลดปล่อย มันต้องการคนตัวเล็กตรงหน้าเท่านั้น

"........." คนตัวโตเงียบ เขามองสำรวจใบหน้าจิ้มลิ้มที่ตื่นกลัว เหงื่อซึมออกมาตามไรผม ปากเล็กสั่นเทา หน้าอกใหญ่ที่มันกระเพื่อมตามแรงหายใจของคนตัวเล็ก โฟรัสพลางกลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืด มือหนาข้างที่ว่างค่อยๆลูบตามใบหน้า ลำคอ ใบหน้านี้สิที่เขาเพ้อเหมือนคนบ้า ร่างกายนี้สิที่ลูกชายของเขาโหยหา ใบหน้าหล่อก้มลงไปใกล้ๆใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ปากเล็กสั่นเทาอยู่ จมูกโด่งค่อยคลอเคลียตามแก้มเนียนเพื่อสูดกลิ่นหอม ริมฝีปากบางค่อยเลื่อนลงไปที่ซอกคอขาว จมูกโด่งทำการสูดกลิ่นหอม

" ยะ.....หยุดคุณโฟรัส ฉันบอกว่าฉันไม่ได้ทำงานไซด์ไลน์แล้ว หยุดนะไอ้บ้า หยุดนะ!" ใบข่าพูดออกมาอีกรอบใส่ใบหูหนา เธอพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดขาเรียวพยายามดิ้นเช่นกัน เเต่คนตัวโตไม่ได้รู้สึกอะไรเลย มือหนายิ่งกำแน่นกว่าเดิม มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกสามเม็ด โฟรัสค่อยๆแลบลิ้นร้อนออกมาเลียที่หน้าอกใหญ่ที่ล้นบลาออกมา พร้อมดูดแรงๆให้เกิดรอยสีกุหลาบ

" อ๊ะๆ " ใบข่าร้องออกมา เธอพยายามคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากคนตัวโต

" อ๊ากกกก ยัยตัวแสบ " โฟรัสร้องออกมาเสียงดังเพราะโดนฟันของคมของคนตัวเล็กกัดเข้าที่ใบหูหนา เขารีบยกมือหนามากุมที่ใบหูของตัวเอง ใบข่ารีบใช้มือเล็กผลักอกแกร่ง โฟรัสหงายหลังล้มลงเตียง ใบข่ารีบคลานลงเตียงเท้าเล็กรีบวิ่งไปที่ประตู แต่เธอต้องอ้าปากค้างเพราะมันล็อกแบบอัตโนมัติไม่รู้เปิดยังไง โฟรัสลุกขึ้นจากเตียงพร้อมค่อยๆก้าวเท้าใหญ่เข้ามา รอยยิ้มเหี้ยมผุดที่มุมปาก เพราะเขารู้ว่าคนตัวเล็กออกมาไม่ได้ ใบข่าหน้าซ้ายแลขวามือเล็กคว้าแจกันที่อยู่ใกล้ที่สุด โฟรัสขบกรามแน่นๆ ' ฤิทธิ์เยอะดี แบบนี้เวลาจับกดจะกระแทกแบบไม่ต้องออมแรง'

" ถอยออกไป! ไอ้โฟรัส ไอ้บ้า ไอ้หื่น ถอยไปนะ!" ใบข่าเค้นเสียงรอดไรฟันออกมาขู่ แววตากลมโตตอนนี้ดุดันมากๆ หัวใจดวงน้อยแทบหยุดเต้น จมูกเล็กพยายามสูดเอาอากาศเข้าไปในปอด มือเล็กกำแจกันแน่นๆ โฟรัสมองหน้าอกใหญ่ที่มีรอยสีกุหลาบอยู่ เเค่เขาสัมผัสนิดเดียวลูกชายของเขามันพยายามดันกางเกงออกมารบแล้ว ปลายหัวคงน้ำเยิ้มแล้วแหละ เพราะมันอดอยากมานานมันอยากปลดปล่อย และต้องตอนนี้กับยัยแม่มดนี้ด้วย

" ถอยไป หูหนวกหรือไง หรืออยากเจ็บตัว ไอ้หื่น" ปากเล็กพยายามขยับด่าคนตัวโต ทั้งๆที่กลัวแทบตาย โฟรัสค่อยแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก มือหนาโยนไปที่เก้าอี้ ใบข่าอ้าปากค้าง มือเล็กที่กำแจกันอยู่ ตอนนี้แทบจะไม่มีแรง หัวใจเริ่มทำงานหนัก ดวงตากลมโตเบิกกว้าง เพราะคนตัวโตเริ่มถอดกางเกงออก ใบข่ากลืนน้ำลายเหนียวลงคอยากลำบากเพราะมันแห้งมากๆ โฟรัสเปลือยเปล่าเหลือแค่บ็อกเซอร์สีดำตัวเดียว แถมลูกชายของเขาขนาดเกินมาตรฐานมันพยายามดันออกมาจากกางเกงบ็อกเซอร์

เพล้ง! ใบข่าปาแจกันใส่คนตัวโต โฟรัสหลบได้พร้อมพุ่งตัวเข้ามาหาคนตัวเล็กที่พยายามหลบเขา มือหนาลากคนตัวเล็กกลับไปที่เตียงอีกรอบ ใบข่าพยายามใช้ เท้าเล็กยึดติดพื้นไว้ แต่ก็สู้แรงคนตัวโตไว้ไหว

ตุบ! คนตัวโตเหวี่ยงคนตัวเล็กลงไปที่เตียงอีกรอบ พร้อมกับกระโดดขึ้นคล่อมร่างกายของคนตัวเล็ก มือหนารีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตคนตัวเล็กพร้อมสอดมือหนาไปด้านหลังปลดตะขอบลา ทุกอย่างมันรวดเร็วมาก มือหนายื่นไปหยิบเชือกในลิ้นชักออกมามัดข้อมือเล็กที่พยายามทุกหน้าอกเขาบ้าง พยายามตบใบหน้าหล่อของเขาบ้าง จนโฟรัสเริ่มรำคาญต้องมัดข้อมือเล็กไว้

" ไม่นะโฟรัส ไม่นะ!!!"