ไม่มีทางบอกลา

1767 Words

ผับดัง " ทางนี้ไอ้ราชย์ " กอบชัยยกมือขึ้นมาเรียกราชย์เพื่อนสนิทสมัยเรียนไฮสคูลด้วยกัน ลำต้น จักรพงษ์ ที่นั่งรอราชย์อยู่ที่โต๊ะชั้นบนโซนวีไอพี ทั้งสี่คนมาที่นี่ประจำ เพราะหรูหราแถมหาผู้หญิงไปกินง่ายเพราะพวกเธอก็มาหาคู่ไปขึ้นสวรรค์ไม่ต่างจากพวกเขา ราชย์เดินตรงไปหาเพื่อนทั้งสามคนพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก " ไงว่ะมึงหายดีแล้วเหรอว่ะ?" ลำต้นถามราชย์ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน เพราะวันที่ราชย์ไปหาเขาที่ รพ. สภาพดูไม่ได้เลย เขาไม่อยากเชื่อว่าเสือผู้หญิงอย่างราชย์จะพลาดท่าเสียทีผู้หญิงตัวเล็กๆ ราชย์ขบกรามแน่นๆเมื่อคำถามของลำต้นจี้ใจดำเขา เขาแค้นใบข่ามากๆ อีกแค่สองอาทิตย์โรงแรมของเขาก็หมดสัญญากับร้านซักรีดของเธอแล้ว เขาอยากจะรู้จริงๆว่าร้านกระจอกๆอย่างงั้นจะได้งานที่ไหน เพื่อนๆได้ยินหัวเราะในลำคอหนา " ก็แค่กะหรี่ พอเห็นกูสนใจหน่อย แม่งเล่นตัวไปงั้นแหละ รูโบ๊หมดแล้วมั้ง หึหึ" ราชย์พูดออกมาด้วยความแค้นใจท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD