ตอนเย็นที่เพ็นเฮ้าส์
" อื้มๆๆ" เสียงครางในลำคอเล็กของคนตัวเล็กที่นอนหลับบนเตียงกว้างที่ตอนนี้กำลังได้สติ เธอเริ่มงัวเงียลืมตาขึ้นมาและหลับตาลงไปอีกรอบ เส้นไหมรู้สึกเมื่อยล้าไปตามร่างกายเหมือนกับเธอไปปีนเขามาเลย เธอแทบไม่มีแรงจะยกมือแขนหรือขยับตัวเลยด้วยซ้ำ เพลนซิลก์ที่นั่งมาคนตัวเล็กอยู่ขอบเตียงพลางยกยิ้มชอบใจ เขาตื่นนานแล้วเเถมช่วยคนตัวเล็กเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาให้กับคนตัวเล็กด้วย เพราะกลัวเธอนอนหลับไม่สบาย
" อื้มๆๆๆเมื่อย จัง " เส้นไหมครางออกมาจากลำคอเล็กอีกรอบ พลางบ่นพึมพำออกมาจากปากเล็กเสียงลากยาว ใบหน้าสวยนิ่ง ดวงตายังปิดสนิท เพลนซิลก์จ้องมองนิ่งๆอยากรู้ว่าเธอจะทำยังไงต่อ ' ทำไมเส้นไหมถึงน่ารักแบบนี้น่ะ ' เขาพลางคิดในใจ นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้นั่งพิจารณาและสำรวจใบหน้าของผู้หญิงชัดๆ เพราะคนอื่นเขาแค่เสียบๆแล้วก็จ่ายเงินไป ไม่ได้จะมาสนใจสำรวจใบหน้าของพวกเธอหรอก แถมพวกเธอแต่งหน้
