หลังจากไปหาโฟรัสและใบข่าที่ รพ. มาแล้ว เลิศศักดิ์เดินทางมาที่วัดเพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับลูกชาย ใบหน้าของท่านหม่องเศร้า ท่านก็ผิดเองที่ไม่มีเวลาเลี้ยงดูลูกชายคนเล็ก เลยทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ลูกชายโดยภรรยาตามใจสอนเรื่องผิดๆ มีโดยตลอด ' พ่อคงไม่ดีในสายตาของแก่ใช่ไหมราชย์ ' เลิศศักดิ์พลางคิดในใจ เขาเสียใจมากที่เสียลูกชายไป แต่ท่านก็ดีใจที่อย่างน้อยได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ เลิศศักดิ์ได้เห็นหน้าและอาการของคนที่ราชย์ทำร้ายแล้ว เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก เพราะเธอโดนปางตายก็ว่าได้ แล้วถ้าไม่ใช่แฟนของเธอไปช่วยเธอทันเวลา คนที่จะเสียใจที่สุดคงเป็นพ่อหนุ่มคนนั้นและท่านเช่นกัน เพราะฝีมือของลูกชาย
" อโหสิกรรมน่ะราชย์ อย่าได้จองเวรกันต่อไปอีกเลยนะลูก พ่อรักแกเหมือนกับที่พ่อรักพี่ชายแกนั้นแหละ ฮื่อๆๆ" เลิศศักดิ์ปล่อยน้ำตาให้ไหล่รินออกมาอาบแก้ม ขณะที่กรวดน้ำที่ต้นโพธิ์ใหญ่ ท่านเสียใจเกินคำบร
