EP 15 เมื่อเข้ามาอยู่ตามลำพังในห้องนอน ปัณฑารีย์ก็ปล่อยหยาดน้ำตาให้ไหลออกมาอีกครั้ง ร่างอรชรที่ถูกขยำขยี้ด้วยความป่าเถื่อนจากน้ำมือของวิศนุชาบอบช้ำเจ็บระบม แต่นั่นก็ยังไม่ได้เสี้ยวหนึ่งของความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในหัวใจได้เลย สิ่งที่เขาได้ไปจากหล่อน ไม่ได้ทำให้ความคั่งแค้นที่เขามีจางหายไปได้เลย แม้แต่พรหมจารีที่มอบให้ไป เขาก็ไม่เห็นค่า มันไม่มีราคาพอที่จะทำให้เขาหยุดแค้น เขาคงไม่ได้รักหล่อนอีกแล้ว ตอนนี้ในหัวใจของวิศนุชาคงมีแต่ความคั่งแค้นเท่านั้น หญิงสาวสะอื้นออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน เจ็บจนเจียนขาดใจ และก็ไม่อาจจะตอบตัวเองได้ว่า จะทนทำงานใกล้ชิดกับวิศนุชาจนครบหนึ่งเดือนได้ไหม เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น หล่อนรีบป้ายน้ำตา และหยิบขึ้นมาดู เมื่อพบว่าเป็นสายจากติ๊ด หล่อนก็จำต้องรีบปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด เพราะไม่ต้องการให้เพื่อนเป็นห่วง “ถึงบ้านแล้วจ้ะติ๊ด” “ทำไมเพิ่งถึงยะ แยกกันตั