"พี่ไท อื้อออ มันอ๊ะ" "ไม่ใส่นะ พี่ใส่ไม่ได้..." ผไทเอ่ยอย่างยากลำบาก เมื่อเขาจับเธอนอนลงแต่ไม่ได้สอดใส่ความเป็นชายกับเธอแต่อย่างใด ได้แต่เอ่ยบอกแต่เหมือนหญิงสาวจะอดทนไม่ไหว เธอบิดร่าวกายอย่างกระหายไม่ยอมหยุด ผไทที่มองแบบนั้นก็ถอนหายใจ ก่อนก้มลงลากลิ้นเรียวไปกับรูร่องสวาทที่ปิดสนิท อมชมพูไร้ขนนั่น "อ๊างงงงง" กลิ่นกายหอมๆบวกกับกลิ่นคาวของรูร่อง ทำให้ผไทยิ่งกู่อารมณ์ตัวเองไม่กลับ เขาอยากจะสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองเข้าไปให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่เพราะสถาณะที่ผ่านมามันทำให้เขาทำแบบนั้นกับเธอไม่ได้ "น้อง อึก อ๊างงง ไม่ไหว" แรงลากลิ้นของผไทส่งโมลินขึ้นฝั่งฝันจนสุดอารมณ์ กลิ่นคาวน้ำรักยังคงเปรอะเปื้อนไปบนใบหน้าของชายหนุ่ม เช้า โมลินที่ดีดตัวลุกขึ้นในตอนเช้าเมื่อสร่างเมา เธอเบิกตากว้างเมื่อมองไปรอบๆพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอนในคอนโดของผไท แล้วตอนนี้ยังใส่เสื้อยืดตัวใหญ่ของเขานอนอีกด้วย แต่ม