When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ไร Say :: ก๊อก ก๊อก ก๊อก ๆ ๆ ๆ ใครมันขยันเคาะอะไรตั้งแต่เช้า รูมเซอร์วิสรึไง ปึง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จากการเคาะเป็นการทุบ มันทำให้ผมทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นจากเตียงมาใส่กางเกง แล้วคลุมร่างของหญิงสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ เข้าไว้ด้วย “จะเคาะอะไรนักหนา คนไม่ได้นอนมันหงุดหงิดเข้าใจไหม” เมื่อผมเปิดประตูออก ก็เจอผู้ชายวัยกลางคนถีบเข้ากลางลำตัวของผมเลย “ลูกกูอยู่ไหน” “ลุงฟลานมาตามหาใคร แล้วรู้ได้ยังไงว่าผมอยู่ที่นี่” เขาไม่ได้สนใจที่ผมถามเลย กลับเดินไปที่เตียงเพื่อมองหญิงสาวที่นอนหลับยังไม่รู้เรื่อง “หนูมาร์ ทำไมตัวร้อนแบบนี้ ทำไมไข้ขึ้นสูงขนาดนี้ หนูมาร์ขา คุณพ่อมารับแล้ว” เดี๋ยวลุงฟลานเรียกว่าหนูมาร์งั้นเหรอ เพียงแค่ชื่อนี้ที่มันดังขึ้นมาในสมอง มันก็ทำให้ผมปะติดปะต่อเรื่องทั้งหมดได้ทันที แต่ที่ผมยังตกใจคือ มาร์ในความคิดของผมไม่ใช่แบบนี้ แบบนี้มันแทบไม่เหลือเค้าโครงในความทรงจำของผมเลย “พี่ไรหนูไม่ไหวแล้ว หนูท