CHAPTER 23

1505 Words

LEIGH Pinagpatuloy ko ang malumanay na pagkain na para bang hindi apektado sa mga reklamo nila sa asim ng sinigang ko. Sunod sunod ang higop ko ng sabaw, may tunog pa ang bawat higop ko. Ang sarap kaya ng pagkaka-asim. Kumain ako ng maraming gulay. Kapirasong karne lang ang kinuha ko. Mas natatakam kasi ako sa gulay at sabaw. Bigla ulit akong natigilan. Napaangat muli ang mukha kong tiningnan sila nang maramdaman kong wala pa rin sa kanila ang kumikilos at pawang nakatingin lamang silang lahat sa akin. Taka ko silang tiningnan isa isa. Napabagal ang nguya ko. They are all watching me while eating my food. Walang kurap si Tatay na nakatunghay sa akin. Halos hindi maipinta naman ang mga mukha ng mga kapatid ko. Nakatikwas ang mga kilay ni Isaiah, matiim na nakatitig siya sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD