มันนี่พกความมั่นใจมาเต็มร้อย เพราะเขาคิดว่าง้อเคนไม่น่าจะยาก เพราะถ้าเขาเป็นชายแท้จะไม่เรื่องมาก แต่ถ้าไม่ใช่แค่กอดนิดหน่อยหอมแก้มบ้าง เคนน่าจะใจอ่อนได้ไม่ใช่น้อย เมื่อเขามาถึงบ้านของเคน ซึ่งไม่มีใครอยู่เลยยกเว้นเคนที่อยู่บนห้อง มันนี่จึงให้คนรับใช้พาไปยังห้องของเคน
มันนี่ยืนหน้าห้องอยู่พักหลังจากคนรับใช้เดินจากไป เขาจึงเคาะประตูสามสี่ครั้ง ไม่นานนักประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับใบหน้าของเคน ที่ยิ้มนิดๆแล้วเปลื่ยนมาบึ่งตึงอย่างกะทันหัน
“มาทำไม นายไล่เราออกจากห้อง วันนี้เราจะไล่นายออกบ้าง”เคนพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว
“ถ้านายไล่เรา ก็ได้เรากลับนะ”มันนี่ช้อนสายตามองเคนแวบหนึ่งแล้วหมุนตัวกลับหันหลังให้เคน
“เดี๋ยวก่อน นายมาคงมีธุระอะไรกับเราแน่ๆเข้ามาก่อนก็ได้”
มันนี่อมยิ้มนิดๆเพราะเป็นตามแผนและความคิดของเขา มันนี่จึงหันหน้ามาประจันเคน แต่เขาก็เก็บรอยยิ้มไว้อย่างมิดชิด ไม่ให้เคนได้รับรู้และ
