วันนี้เป็นวันแรกที่เบนต้องไปทำงาน ซึ่งเขารู้สึกตื่นเต้นและไม่คุ้นเคยกับการเป็นลูกน้องคอยรับฟังคำสั่ง เมื่อเขาไปถึงก็งงๆนิดนึง แต่เขาก็ได้รับการต้อนรับจากเพื่อนของมันนี่เป็นอย่างดี แต่ก็มีบางคนมาอย่างไม่เป็นมิตร
“ว่าไงมันนี่หายความจำเสื่อมแล้วเหรอ”เอ็มศัตรูรักที่ได้ทำงานทีเดียวกันเอ่ยขึ้น พร้อมยิ้มนิดๆแต่เป็นยิ้มที่ไม่จริงใจแต่อย่างใด
“หายแล้ว”มันนี่อดสงสัยไม่ได้ว่านี่คือใครกัน
“อ่ะ มันนี่ความจำเสื่อมเหรอ ทำไมพวกพี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย”ปูเป้พี่ใหญ่ในที่ทำงานรู้สึกตกใจและอดเป็นห่วงมันนี่ไม่ได้
“ ผมก็ไม่ได้บอกเลยครับ พอดียุ่งลืมเลยครับ”
“นั่นแสดงว่ายังไม่หายดีใช่ไหม”เอ็มเอ่ยขึ้น
“หายดีแล้ว ไม่มีปัญหาอะไร ทำงานได้ตามปกติเลย”
“ก็ดี พี่ปูเป้ ถ้างั้นเราต้องทดสอบมันนี่ว่าหายป่วยจริงไหม เอาอย่างนี้เรายังไม่มีคนที่ต้องไปทำการตลาดกับบริษัท เฟรนด์ นี่”
พอเบนได้ยินชื่อบริษัทนี้ขาก็แอบยิ้มในใจ เพ
