ตอนที่ 9 “แล้วใครเป็นคนปลูก ใครเป็นคนดูแลล่ะ” “จะใครล่ะ ก็คุณซิคะ ทำศาลากลางสวนด้วย เราจะได้ไว้นั่งเล่นกันตอนหน้าร้อน” “ผมจะเอาเวลาไหนไปทำกันละ แค่งานในไร่ก็เยอะจนแทบจะไม่ได้พักผ่อนอยู่แล้ว” “ก็แบ่งให้คนอื่นทำบ้านซิคะ ไร่ไม่ใช่ของคุณสักหน่อย เจ้าของควรจะลงมือลงแรงทำบ้าง นี่อะไรกัน...ฉันเห็นมีแต่คุณทำอยู่คนเดียว เวลาเกิดปัญหาก็เอาแต่ด่าๆ แต่พอได้ผลประโยชน์ก็หน้าระรื่น รีบจัดสรรให้ตัวเองได้เยอะที่สุด คนอื่นจะได้หรือไม่ได้...ไม่สน” หญิงสาวบ่นๆ ยาว แต่ก็เข้าใจดีว่าแฟนของตัวเองรักการทำงานที่สุด “ฉันรู้ว่าคุณทำได้อยู่แล้ว...คุณน่ารักที่สุดเลย” หญิงสาวเขย่งเท้าขึ้นจูบแก้มเขาและให้เขาหอมกลับ แต่ตอนนี้...คนพูดไปเป็นเมียคนอื่นแล้ว ส่วนเขาก็ทำงานอย่างหนัก เพราะหวังว่าเมื่อหัวถึงหมอนแล้วจะหลับตาลงโดยไม่ต้องคิดอะไร แต่มันไม่เคยที่จะเป็นอย่างใจต้องการเลย ไม่ว่าจะเหนื่อยเพียงใด เขาก็ไม่เคยที่จะลืมเ