เพราะความฝืดเคืองของเศรษฐกิจทำให้คนออกมากินข้าวที่ร้านอาหารน้อยลง ดาวินคิดจะทำเมนูใหม่เพื่อดึงดูดลูกค้าจึงออกมาเดินเล่นในห้างสรรพสินค้าหาแรงบันดาลใจ
ชายหนุ่มเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้แต่ไม่รู้จะซื้ออะไรดี พลันสายตาเหลือบไปเห็นเสื้อยืดสีพื้นของแบรนด์ดัง ข้างหน้าสกรีนลายสวยมากจึงเดินไปดู กำลังจะเอื้อมมือไปจับกลับมีมือของอีกคนมาสัมผัส
“อ้าวพี่ดาวิน บังเอิญจังเลยค่ะ”
หญิงสาวหันขวับไปมองหลังจากดึงมือกลับ ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มประดับนึกว่าแย่งเสื้อกับใคร ที่แท้ก็คนกันเองดาวินเพื่อนสนิทของคุณหมอปอร์เช่
“บังเอิญมาก เพลงมาเที่ยวห้างเหรอ” ชายหนุ่มเองก็คิดไม่ถึงว่ามือเรียวสวยจะเป็นของระวีรำไพ วันนี้เธอใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นสวมผ้าใบดูเด็กกว่าอายุไม่น้อย
“ค่ะ วันนี้วันหยุดอยากมาพักผ่อนซื้อของ แล้วพี่มาคนเดียวเหรอ” เธอช่วยที่บ้านทำงานตั้งหลายวันแล้ว เมื่อมีโอกาสจึงออกมาเดินเล่นตามลำพัง
คราแรกจะช
