"งั้นก็เสิร์ฟสิคะ หวานกินตรงนี้ก็ได้ ไม่ต้องเสิร์ฟบนเตียงหรอก"
อีหวาน! มึงพูดอะไรออกไป! โอ้ยพอพูดประโยคเมื่อกี้จบสติฉันก็กลับมาพอดี ไม่จริงเมื่อกี้ไม่ใช่หวาน หวานไม่มีทางพูดอะไรแบบนั้น ฮือ~ แล้วดูสายตาคุณพอร์ชที่กำลังมองมาสิ อายมาก ขายขี้หน้าไม่รู้จะกู้หน้ายังไง
“คือ...คือ” ฉันหยุดนิ่งเหมือนร่างกายโดนสาปให้เป็นหิน คุณพอร์ชเองก็ดูแปลกใจเหมือนกันที่ฉันพูดแบบนี้ออกมา แต่คงถูกใจมากกว่าคนหื่นเจอแบบนี้ก็คงชอบอยู่แล้ว ชิส์!
“คือ?” คุณพอร์ชทวนคำพูดฉันแล้วก็ยิ้มออกมาก่อนจะก้มหน้าลงมาเหมือนจะจูบฉันเลยรีบซุกหน้าลงที่อกเขาเพื่อหลบ แต่หน้าอกคุณพอร์ชหน้าจูบน่าลูบไล้ที่สุด ฮือ~ ฉันว่าฉันติดโรคหื่นมาจากคุณพอร์ชแน่ ๆ เลย!
#NUMWAHN END
#PORSCHE TALK
“เอ้า เป็นอะไร” ผมถามยัยเด็กแสบที่ตอนนี้ก้มหน้าซุกลงไปที่อกผมแน่น ทั้งเซ็งทั้งขำเมื่อกี้เพิ่งเร่าร้อนแต่พอรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมาก็เอ๋อกลายเป็นคนละคนไปเลย
