The Ruthless CEO's Obsession

CHAPTER 1: The CEO

Mina's point of view

"Sandali lang!" Mabilis akong napabangon sa pagkakahiga dahil sa napanaginipan ko.

Hindi ko alam ang gagawin ko kundi ang umupo nalang sa kama habang ramdam ko ang pawis sa buo kong katawan at ang bilis ng t***k ng puso ko. Ilang minuto akong nanatiling nakaupo sa kama at hindi ko namalayan na umiiyak pala ako.

I wipe my tears on my cheeks as I made a sighed. It's been 18 years ago since something happened to me, I'm just 8 years old that time I was kidnapped for ransom. Hindi ko masyadong matandaan ang mga nangyari dahil masyado pa akong bata noon. Ang sabi sa akin ni papa ay hindi naman talaga ako ang dapat na ki-kidnapin sadyang ako lang ang nakita ng mga kidnappers pero naaalala ko na mayroon akong kasamang batang lalaki sa madilim na kwartong iyon na katulad ko ay kinuha rin ng mga holdaper. Hindi ko siya makakalimutan dahil binantayan niya ako sa loob ng kwartong iyon. I'm crying inside of that dark room but he told me to don't be scared because he was there with me and he promised me, we're going out there no matter what happened. I'll never forget what he to me, it's giving me a self-assurance until now. "Let's just think of this dark room is a paradise, so you'll not get scared, okay?" Ito ang mga sinabi nya sa akin na kahit matagal na iyon ay hindi ko parin makakalimutan at hanggang ngayon ay napanaginipan ko parin.

Hindi ko alam kung saan na ang batang lalaking iyon ngayon o nakaligtas ba siya dahil ang sabi sa akin ni papa ay nabaril siya ng isa sa mga kidnapper. Hindi ko na alam ang ibang nangyari sa kanya dahil pagkatapos na makuha ako sa mga kidnapper ay umalis na kami ng pamilya ko para lumipat ng bagong bahay. Ang batang lalaking iyon ay dahilan kaya buhay ako ngayon pero hindi ko man lang nalaman ang pangalan nya at hindi rin ako nakapag pasalamat sa kanya.

"Hayyy..." Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko at tumayo na sa kama dahil maaga narin ito na ikinatigil ko dahil sa naalala ko.

Naku, mabuti nalang naalala ko na mayroon pala akong job interview na kailangan kong puntahan ngayon.

Ako si Mina Buenavides at ngayong araw ay espesyal sa akin dahil feeling ko magkakaroon na ako ng permanenteng trabaho. I'm 26 years old and I'm living alone in this small apartment. May dalawa akong ate pero mayroon na silang sariling mga pamilya. Hindi ko nga maiwasan na mainggit sa kanila, kailan din kaya ako makakakita ng lalaking mamahalin ko at mamahalin ako.

I immediately shook my head as I'm thinking those things. I know, God has plans for me and I wait to meet that man who will marry me and love me because today I have to work on my future.

Nagmadali akong pumunta sa banyo at kaagad na inasikaso ng sarili ko dahil ayaw kong mahuli, ayaw kong masayang pagkakataong ito, noh!

Mabilis na akong umalis sa apartment ko pagkatapos ay pumunta sa sakayan ng taxi. Hindi ako mahirapan mag-antay ng sasakyan kaya nakaalis narin ako agad, sinabi ko sa taxi driver na dalahin ako sa MUSE. Ito ay isang malaking kompanya na kilala sa buong mundo dahil sa maganda nitong pamamalakad pero ang sabi nila ay dahil nrin sa kasikatan ng may-ari ng kompanya. Hindi ko nga akalain na tatawagan nila ako para sa isang job interview. Mabilis na nagdaan ang oras at sa wakas ay nakarating narin ako. Ang sabi nila ay isa lang ito sa mga branch ng company pero ito daw ang mismong opisina ng CEO nitong company. Oh, gosh! Hindi ako makapaniwala na makakapasok ako dito at magkakaroon ng chance na magka-job interview sa sikat ng kompanyang ito. I'm really excited even it's just an interview to accept me from the job. I have this feeling that I would accept to work here. Hindi ako ambisyosa pero hindi naman masama ang mangarap e, hehe!

Mabilis akong pumasok sa loob habang hawak ko ang aking folder pero bahagyang kumunot ang noo ko dahil sa mga taong nandito sa lobby. Alam kong mga aplikante rin sila dahil sa hawak nilang mga folder na katulad ko. Lahat ba sila na katulad ko ay tinawagan din ng company na ito para sa isang job interview?

Lumapit ako sa babae na nasa tapat ko na katulad ko ay aplikante rin dahil sa hawak nyang folder pero hindi mo akalain iyon dahil ang ganda nya na maituturing mong isang model.

"Miss ano ang mayroon ngayon dito?" Tanong ko sa kanya na ikinalingon nya sa akin habang kitang-kita ang pagkislap ng mata nya.

Isang masiglang ngiti ang sinagot nya sa akin pagkatapos ay mabilis akong kinapitan sa braso.

"Miss mabuti nalang kinausap mo ako dahil kadarating ko rin lang at sa tingin ko ay nandito ka rin para sa isang job interview!" Masaya nyang sabi na ikinatango ko bilang sagot sa tanong nya.

"Oo, pero ano ba talaga ang mayroon ngayon dito?" Tanong ko ulit sa kanya, noong hilain nya ako at pumunta kami sa gilid.

"Miss you don't know, this company gives an opportunity to those applicants who wants to have jobs and we are those lucky jobless, who called to have a job interview here!" Ang sabi nya dahilan para ang ngiti sa labi ko ay maglaho.

Ang ibig sabihin nito ay mayroon palang job interview dito para sa mga aplikante na walang trabaho?

"Ganun ba?" Ang na sabi ko nalang tuloy pagkatapos ay humugot ng malalim na buntong-hininga.

How could I supposed to be acceptable for the job in this company if there is lots of applicants here na alam kong mas katanggap-tanggap sa posisyon na a-aply-an ko.

"Oo, alam mo ba na ang company na ito daw ay sikat sa buong mundo at isang magandang opportunity para sa mga empleyadong walang trabaho na magkaroon ng trabaho dito pero syempre yung suitable pa rin sa position ang matatanggap kaya nga excited na ako e!" She explained excitedly which makes me smile but it disappeared ho my hopes just vanished.

"Alam mo mabuti ka pa sigurado ka na matatanggap ka, samantalang ako ay nawawalan na ng pag-asa." Ang sabi ko sa babaeng ito.

"Miss sino ang nagsabing sigurado ako, wala namang nakakaalam kung ano ang mangyayari sa future natin. Alam mo excited lang ako dahil ang mag-interview daw sa atin ay ang mismong CEO ng company, eeeehhhh!" Ang sabi nya habang kinikilig na halos napatingin na sa akin ang ibang mga aplikante dito.

"Ang CEO ng company ang mag-interview sa atin?" Tanong ko sa kanya na ikinanganga nito na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.

"Oh, gosh! Hindi mo ba kilala kung sino ang CEO ng company na ito?" Tanong nya sa akin na ikinailing ko dahil iyon ang totoo.

"Sino ba siya?" Ang sabi ko na ikinunot ng noo nya na halatang hindi inaasahan na sasabihin ko iyon.

"Sigurado ka? Hindi mo siya kilala?" Tugon niya na ikinatango ko dahil iyon ang totoo.

"Ikaw lang yata ang babaeng hindi kilala ang sikat, gwapo at mayamang lalaking iyon pero ayos lang yan dahil mamaya ay makikilala mo narin ang CEO. Ang sabi nila workaholic si Mr. Del Vasquez at napaka seryosong tao pero kahit na ganun ay maraming mga babae ang nagkakagusto sa kanya, anyway I'm talking too much but still we don't know each other." Ang sabi nya sa akin na ikinangiti ko ng tipid habang nakatingin sa kanya.

"I'm Kheana Robertz, ikaw?" Ang sabi nya ulit sa akin na ikinangiti ko at inabot ang kamay nya na nasa harapan ko.

"Mina Buenavides, ang totoo niyan hindi ko inaasahan na maraming mga aplikante dito ang i-interview-hin e." Ang sabi ko sa kanya, noong maagaw ang atensyon naming dalawa sa babaeng lumapit sa amin na mukhang ka dadating lang dito sa company.

"Hi, I just arrived here for the job interview, nagsisimula na ba?" Tanong nya sa amin na ikinailing ko bilang sagot.

"Hindi pa dahil wala parin ang assistant ng CEO e." Sagot ni Kheana sa kanya pagkatapos ay nakinig nalang ako sa kanilang dalawa pinag-uusapan na ang CEO ng company na ito.

Sino ba ang CEO ng kompanya na ito at halos lahat ng aplikante dito ay feeling ko mas excited pa na makita siya at hindi matanggap sa trabaho. Ang sabi nila sikat ang company na ito sa buong mundo pero mas lalo na ang CEO nito na binata at sobrang gwapo na isa sa pinaka mayamang tao sa mundo.

Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko at iniwan ang dalawang babaeng ito habang nagkukwentuhan. Ang sinabi ko kanina bago ako pumunta dito ay binabawi ko na ngayon.

"Mina saan ka pupunta?" Huminto ako sa paglalakad dahil sa pagtawag sa akin ni Keana. Mabilis ko silang hinarap para sagutin ang tanong nya.

"Hindi naman yata ako matatanggap sa company na ito kaya siguro aalis nalang———"

"Mina why are you thinking that way, paano ka makakahanap ng trabaho kung ganyan ka mag-isip?" Ang sabi nya sa akin na ikinahinto ko dahil tama siya pero...

"Miss this is an opportunity, it's not hard to give yourself a chance and don't think like that if you're doing your best naman, diba?" Ang sabi rin sa akin ng babaeng kasama namin na ikinangiti ko habang iniisip ang sinabi nilang dalawa.

Noong maagaw ang atensyon namin sa pagdating ng isang babae sa lobby na mukhang ang mag-aasikaso sa amin dito. Mabilis akong hinila ng dalawang babaeng ito at makipagsiksikan sa mga aplikanteng nandito upang makinig sa sasabihin sa amin ng babaeng iyon.

It's been hours have passed and I'm still here in the lobby sitting in the chair waiting to my interview. Halos na-interview na ang mga kasama kong empleyado pati narin si Keana at Elisse ay tapos naring i-interview-hin. I made a heavy sighed as I closed my eyes because of what I'm feeling right now. I looked at my wrist watch and I just realized it's already three o'clock in the afternoon.

"Mina ayos lang yan huwag kang kabahan dahil job interview lang ito..." Ang sabi ko sa sarili ko pagkatapos ay huminga ng malalim upang ialis ang kaba sa dibdib ko.

"Miss ikaw na ang susunod, Miss? Miss naririnig mo ba ako?" Mabilis akong napatayo dahil sa gulat sa babaeng nasa harapan ko.

May dala-dala siyang papel at mukhang sya na ang nag-assist sa mga magjo-job interview dito sa loob.

"Uhm, a..ako po ba ang tinatawag nyo?" Tanong ko sa kanya nang makita ko siyang kumunot-noo at tumingin sa paligid.

"Yes, Miss malamang ikaw ang tinatawag ko dahil ikaw nalang ang nandito e." Sagot nya sa akin na ikinangiti ko ng alanganin.

"I'm here to assist you and since you are the last applicant here. Mr. Del Vasquez is on his office to interview you. Miss you don't have to worry because the CEO will not going to eat you. I'll bring you with him, follow me." Ang sabi nya sa akin bago ako tipid na ngumiti sa akin.

Isang tango lang ang naging sagot ko ay sumunod na na sa kanya. Tahimik lang akong nakasunod sa babaeng ito, noong makarating na kami sa elevator. Pumasok kaming dalawa at pinindot nya ang fifteenth floor habang ako ay nanalangin na sana ay matanggap ako. Hindi ko maitatanggi na gusto ko talagang matanggap at maging empleyado ng kompanya na ito kahit na kanina ay nawawalan ako ng pag-asa.

Ilang minuto lang ay bumukas narin ang elevator, lumabas ang nag-assist sa akin kaya sinusundan ko na mukhang papunta na sa opisina ng CEO kung saan man iyon.

"Miss nandito na tayo sa opisina ng CEO kaya iiwan na kita, okay?" Ang sabi nya sa akin na ikinatango ko nalang bilang sagot pagkatapos ay iniwan na nga niya ako dito sa harap ng pinto.

Itinaas ko ang kamay ko para kumatok sa pinto nang dalawang beses na bahagya kong ikinagulat dahil sa pangatlong beses ay bumukas na ang pinto. Mariin akong napakapit sa folder na hawak ko habang nakayuko dahil sa kaba, noong may nakita akong isang pares na mamahaling sapatos ang nasa pinto kaya alam kong ito na si Mr. Del Vasquez.

"Good afternoon Mr. Del Vasquez." Ang sabi ko habang nakayuko parin nang marinig ko itong sumingap na halatang nagpipigil ng inis.

"My shoes will not going to answer you. Miss I want you to look at me so that I can see your face and I could interview you." Seryoso nyang sabi sa akin na ikinalunok ko ng laway ko dahil sa sobrang kaba.

Ito wala akong nagawa kundi ang tumingin kay Mr. Del Vasquez na ikinatigil ko sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa kanya. Naalala ko tuloy ang sinabi ni Keana at totoo nga lahat iyon pero agad din akong bumalik sa huwisyo ko dahil hindi paghakbang nya palayo sa akin.

"I'm so..sorry Mr. Del Vasquez, good afternoon po." Ang sabi ko sa kanya pero bahagya akong nagtaka habang nakatingin sa kanya dahil sa kung paano nya ako titigan at matigilan sa kinatatayuan niya. Ano ang problema niya?

"Ayos lang po ba kayo Sir?" Tanong ko sa kanya pero mabilis syang lumayo siya sa akin na para bang gulat na gulat nang makita ako.

"Ikaw ba a..ang huling aplikante?" Ang sabi nya sa akin habang kitang-kita ko ang kanina nyang gulat na ekspresyon ay napalitan ng pagiging seryoso. Hindi ko alam kung bakit ganun ang naging reaksyon ni Mr. Del Vasquez nang makita ako.

"Yes, Mr. Del Vasquez." Sagot ko na kahit nagtataka ako ay hindi ko narin pinagtuunan ng pansin nang ibigay ko ang folder na hawak ko.

"Come in." Seryoso nyang sabi kaya tahimik narin akong sumunod sa kanya.

Hindi ko mapigilang mamangha dahil sa laki ng opisina nya at kung makikita mo ay mamahalin ang mga gamit na alam mong mayaman talaga ang may-ari nito. Nandito ako sa likod nya habang nakasunod parin sa kanya na inaaliw ang sarili ko at tumingin-tingin sa paligid ko, noong mapahinto ako sa gulat matapos kong maramdaman ang matigas na bagay na nabunggo ko.

"Aw!" Reklamo ko at agad na lumayo dahil nabunggo ko na pala si Mr. Del Vasquez.

"I know, you admire my office but I need your attention on me!" Ang sabi nya habang nakatitig sa akin na ikinalayo dahil sa mga mata nya kung paano ako nito titigan.

"Okay, sorry po Mr. Del Vasquez." Ang nasabi ko nalang tuloy pero bigla akong napaatras noong humakbang sya palapit sa akin habang kitang-kita ko ang kakaiba nyang titig.

Hindi ko alam kung ano ang nasa isipan nya pero ramdam ko ang kaba sa dibdib ko, lalo na sa tuwing tumitingin ako sa kanya parang May gusto syang sabihin. Mabuti nalang ay lumayo na siya at ito nakarating narin kami sa table nya. Umupo siya sa kanyang swevil chair habang ako ay pinaupo nya sa upuan na nasa gilid ng table. Isang seryosong tingin ang ipinukol niya sa akin na ikinataas lalo ng balahibo ko. Hindi ko tuloy mapigilang isipin na ganito ba siya sa mga aplikanteng in-interview nya?

"Let's start..." Ang sabi pa ni Mr. Del Vasquez nang makahinga narin ako ng maluwag pagkatapos na ibinaling niya ang tingin nya sa folder na ibinigay ko sa kanya kanina.

Sinuri nya ang application form ko, noong marinig ko ang paghugot nya ng malalim na hininga bago ako tinignan ulit. Siguro kung ibang aplikante ang nandito at titigan ni Mr. Del Vasquez nang ganito baka naglupasay na sa kilig. Hindi ko tuloy mapigilang mapalapit ng mahigpit sa bag na dala k pero hindi sa kilig dahil mas nangingibabaw ang kaba sa dibdib ko.

"Mina Buenavides, tell me is that really your name?" Ang sabi sa akin ni Mr. Del Vasquez na ikinahinto ko dahil kung paano nya ako tanungin, magsasalita na sana ako upang sagutin siya pero nagsalita ulit siya.

"I need to know why you want to apply here in my company?" He asked me again which makes me stopped as I immediately answered him.

"I actually want to have a job since all of my life I depend on my family but now I want to work for myself Mr. Del Vasquez. I know that I don't have any experience but I'll do my best to do my job if you let me work in your company, lahat sa abot ng makakaya ko ay gagawin ko para sa kompanyang ito." Paliwanag ko kay Mr. Del Vasquez na ikinatango nya habang nakatitig parin sa akin pero hindi ko inaasahan ang susunod nyang itatanong.

"Oh, really? Iyan ba talaga ang rason mo kaya ka nandito ngayon sa harapan ko?" Tanong nya ulit sa akin na mukhang may pag-aalinlangan kaya hindi ko mapigilang magkunot-noo dahil doon.

"Ano ang ibig nyong sabihin Mr. Del Vasquez?" Ang tanging nasabi ko sa kanya pero nakita ko syang ngumiti ng mapait pagkatapos ay humugot ng malalim na hininga.

"Miss kalimutan mo na ang sinabi ko at sagutin mo nalang ang susunod kong itatanong sa iyo." Ang sabi niya sa akin na ikinatango.

Hinintay ko ang sasabihin ni Mr. Del Vasquez pero bigla akong natigilan dahil sa susunod nyang itinanong.

"May boyfriend ka na ba?"

Mr. Del Vasquez asked me as I can see how he is serious asking me about it. He is a..asking me if I have boyfriend?

"Bakit po ni..ninyo tinatanong?" Ang tanging nasabi ko, noong makirinig ko ang paghugot ulit niya ng hininga dahilan upang lumunok ako ng laway ko.

"I'm the boss of this company of course I would ask you whatever I want to asks you. Miss is that makes sense?" Sagot nya sa akin habang ramdam ko na seryoso nyang titig na lalong ikinakabog ng dibdib ko sa sobrang kaba.

"I'm waiting your answer." Seryosong sabi nya.

"Miss is that really hard to tell me about your status?" Ang sabi ulit sa akin ni Mr. Del Vasquez na ikinatigil ko dahil alam kong naiinip na siya sa kinauupuan niya.

Mariin akong lumunok ng laway ko, lalo na kung paano nya ako titigan na kung pwede lang akong matunaw ay baka lusaw na ako ngayon sa kinauupuan ko. Bakit kailangan pa ba kasi nyang malaman kung mayroon akong boyfriend o wala. Alam kong nakakahiyang isipin na twenty-six na ako ay wala pa akong boyfriend at higit sa lahat ay hindi parin ako nakakaraan niyon. Grabi, kailangan pa ba itanong iyon sa interview na ito?

"I'm si..single Mr. Del Vasquez." Ang tanging nasabi ko nalang tuloy, noong marinig ko ang paglagitik ng bibig nya at makita ko ang ngisi sa labi pagkatapos ay tiningnan ako.

"I'm confused because all of applicants, who sit there in your seat is going insane attracted to me but you are not and it's looks like you are more scared of me." Paliwanag nya sa akin na ikinatigil ko upang isipin na paano ba naman hindi ko matatakot kung mas kinakabahan ako sa interview. Ito yata ang unang interview na ginawa ko kahit na marami na akong inaplayan ng trabaho.

"It's your first interview or that's because I'm the one, who is here interviewing you Miss?" Ang sabi ni Mr. Del Vasquez na ikinatingin ko sa kanya habang ramdam ko habang kitang-kita ko ang pagiging iritable nya na seryosong nakatingin sa akin.

"Hindi naman po sa ganun Sir dahil ang totoo niyan ay ito ang unang beses kong interview---"

"Hindi mo kailangang magpaliwanag sa akin dahil wala akong oras para dyan. Miss sa tingin ko ay tapos narin kitang interview-hin kaya makakaalis ka na. My assistant were going to call you if you take the job." Ang sabi ni Mr. Del Vasquez na dahilan upang huminto ako sa pagsasalita.

Isang tipid na tango ang sinagot ko sa kanya, noong makita ko siyang tumayo sa upuan nya na ikinagulat ko dahil nilapitan nya ako na kung kanina ay isang metro ang layo namin sa isa't isa pero ngayon ay halos isang dangkal nalang ito. Mabilis akong tumayo at kaagad siyang nilayuan, saka ako nag-iwas ng tingin kay Mr. Del Vasquez pero napahinto ako nang harangan nya ang dadaanan ko na dahilan upang ibalik ko ang tingin ko sa kanya.

"Miss sandali bago ka umalis." Ang sabi nya na ikinatingin ko ulit kay Mr. Del Vasquez nang may pagtataka dahil nawala ang pagiging seryoso sa mukha nya.

"Bakit po Sir?" Ang tanging naitanong ko.

"I'm damned f*****g confused seeing you again and pretending that you don't know me. Alam mo bang matagal kong hinintay na mangyari ito pero bakit kailangan mong gawin ito sa akin ngayon? Bakit?" Ang sabi nya sa akin na ikinalito ko dahil sa mga sinasabi ng CEO na hindi ko maintindihan.

Ano ba ang ibig sabihin ni Mr. Del Vasquez sa akin?

"Mr. Del Vasquez ano ang ibig nyong sabihin dahil hi..hindi ko kayo maintindihan e." Ang naisagot ko sa kanya nang mapansin ko siyang humugot ng malalim na buntong-hininga.

"I did everything but why the hell you have to do this to me, why you have to make me looks stupid. I can't understand it, why?" Ang sabi nya sa akin na lalong ginulo ng isip ko habang gulat na gulat sa mga sinasabi ni Mr. Del Vasquez.

"Mr. Del Vasquez hi..hindi ko kayo maintindihan, ano po ba ang gusto nyong sabihin sa akin?" Ang tanging nasabi ko habang ramdam ko ang mabilis na t***k ng puso ko dahil sa kaba, noong makita ko siyang tumango at binawi ang mga titig niya sa akin.

"It's nothing just leave now." He sighed heavily as he averred his eyes and point out the door showing me to leave his office.

Hindi narin ako nagsalita pa at naglakad na papunta sa pinto para umalis. Hinawakan ko ang doorknob upang buksan ito pero bigla akong nagulat noong maramdaman ko ang presensya ni Mr. Del Vasquez sa likod ko na mas ikinagulat ko lalo pagkatapos nyang hawakan ang braso ko at marahas akong sinandal sa likot ng pinto.

"I want you to stay and talk me, this time can you stop pretending anymore!" Ang sabi nya habang ramdam ko ang pagtitimpi nya ng galit na nakatingin sa akin.

Mariin nya akong hinawakan sa braso na kahit anong pilit kong gawain iyon ay walang saysay.

"Ano ba Mr. Del Vasquez bi..bitawan nyo ako, hindi ko maintindihan ang mga si..sinasabi nyo, bitawan nyo ako!" Ang sabi ko sa kanya pero hindi nya ako pinakinggan, noong mas idinikit nya ako sa pinto at ilagay ang kabila nyang braso sa gilid ko habang mahigpit nya parin akong hinawakan sa kabilang braso.

"Mr. Del Vasquez bi..bitawan nyo ako!" Sigaw ko sa kanya pero hindi nya ako pinapansin kundi ang tignan nya ako ng seryoso na alam kong hindi nya ako bibitawan hangga't hindi nya nakukuha ang gusto nya sa akin.

"I'll never let you go again." He said deeply and it's made me stopped as I feel my heart beats fast because of fear from him.

I want to pushed and scaped from him but how could I do it when I'm enclosed by his arms?

Hindi ko alam ang gagawin ko, noong ilapit pa nya ang mukha nya sa akin. Mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya pero hindi ko na alam ang sumunod na mga nangyari pagkatapos kong maramdaman ang paglapat ng labi nya sa labi ko.

Matindi ang kabog ng dibdib ko sa gulat pero kahit na ganun ay sinubukan kong itulak si Mr. Del Vasquez upang makawala sa mga halik nya pero mas pinalalim pa nya ang paghalik sa labi ko. He continues kissing me aggressively while I'm begging on him to stop but he didn't listen. I feel his hand unbuttoning my blouse which makes my tears fall on my cheeks between his kisses I'm trying to make him stop but it's useless after he gripped my wrist and grabbed my waist while he continued kissing me deeply.

"Please ta..tama na Mr. Del Vasquez." Ang tanging nasabi ko habang umiiyak nang magkaroon ako ng tiyansang makapagsalita.

He finally stopped kissing me and the time I have a chance to pushed him away from me. Mabilis ko siyang binigyan ng malakas na sampal habang ramdam ko parin ang pagtulo ng mga luha ko dahil sa ginawa nyang kahalayan sa akin.

"Mr. Del Vasquez hi..hindi porket mayaman ka kaya mo na gawin ang lahat ng gusto mo, hindi ako ka..katulad ng ibang babae dyan na pwede mong gawin an..ang gusto mo." Umiiyak na sabi ko sa kanya habang ramdam ko ang bilis ng t***k ng puso ko dahil sa kaba at nararamdaman kong galit sa kanya.

Mabilis akong umatras sa kanya kahit na hindi ko alam kung bakit hindi man lang nagsasalita si Mr. Del Vasquez sa harapan ko. Sinubukan nya akong lapitan pero kaagad akong lumayo sa kanya na ikinatigil nya at walang ginawa kundi ang tignan ako. Mabilis kong tinakpan ang gusot kong blouse ng bag ko saka ako nagmadaling lumabas sa opisinang ito habang ramdam ko parin ang patuloy na pagbagsak ng luha sa pisngi ko.

"Miss what happened at ba..bakit ka umiiyak?" Narinig kong tanong ng babaeng nag-assist sa akin kanina pero hindi ko siya sinagot.

Mabilis akong tumakbo papunta sa elevator at pinindot agad ang groundfloor. Madali akong nakarating kaya nandito na ako sa lobby habang mayroong mga taong biglang napatingin sa akin na halatang gulat, nagtataka lalo na sa itsura ko at kung bakit ako umiiyak pero hindi ko sila pinansin. Lumabas ako at kaagad na pumunta sa abangan ng taxi, mabuti nalang mayroon na taxi ang huminto sa akin agad kaya nakaalis na ako.

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko at hinayaan ang sarili kong umiyak dito sa loob ng taxi habang umuulit sa isip ko ang sapilitan nyang paghalik sa akin. Sana makalimutan ko na nangyari ang lahat ng ito, lalo na ang makilala ko si Mr. Del Vasquez.

Lucas's point of view

Mariin akong lumunok ng laway ko habang pinuproseso sa utak ko ang mga nangyari pagkatapos na umalis ng babaeng iyon sa dito sa loob ng opisina ko. Mabilis kong kinuha ang folder kung saan nakalagay ang kanyang application form, lalong-lalo na ang ID picture nya na ikinangiti ko ng mapait. I gripped my fist out of anger as I'm sitting here in my swivel chair. I can't do anything and let myself take a heavy sighed while I'm thinking what I've done to that woman. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari at higit sa lahat nang makita ko si Mina Buenavides.

I dreamt to meet Lianna again and I can't believe that time will come but I don't f*****g understand, why I feel like she's not my ex-wife?

How could she treats me like another man and it's made me feel so damn f*****g hurts because it's been five years, I'm searching her to correct all of my mistakes that I have done but now I think it's all damn f*****g useless!

"I know it, she just pretending right in front of me!" Ang tanging nasabi ko sa sarili ko pagkatapos ay mariin na pumikit, noong maagaw ang atensyon ko sa taong kumatok sa pinto ng opisina ko.

I see my assistant entered my office which makes me stopped as I back on my sense. I look at her seriously, who immediately come towards on me.

"Mr. Del Vasquez iyon na ang huling aplikante na i-interview-hin ninyo." Ang sabi ng assistant ko na ikinatango ko nang hindi manlang siya tinitignan.

"Uhm, sir nakita ko kasi ang huling aplikante kanina na mukhang umiiyak na lumabas sa opisina nyo. Mr. Del Vasquez ayos lang ba kayo?" Ang sabi ulit nya sa akin na ikinalingon ko sa kanya bago ako nagsalita.

"I have nothing to explain to you but after this day's end. Clara, I want that woman's background information." Utos ko sa kanya nakita ko kung paano siya magtaka at magulat sa harapan ko pero wala akong pakialam.

"Sir hindi po ba nasa inyo na ang application form ni Miss Mina Buenavides?" Tanong nya sa akin na ikinasama ko ng tingin sa assistant ko.

"I said background information not that's woman application form. Now, do I need to explain their f*****g difference!" Inis na sagot ko sa kanya habang kitang-kita ko kung paano siya manindig sa takot habang nakatayo sa harap ko.

"Hindi na po Mr. Del Vasquez pero ba..bakit kailangan nyo po iyon?" Tanong ulit ng assistant ko sa akin dahilan upang malalim akong humugot nang hininga pagkatapos ay seryoso siyang tinignan.

"I'll remind you that your just my assistant and there's nothing I explain. I need that woman's background information before midnight and if you don't make it then find another job, understand it!" Ang sabi ko ulit sa assistant ko na walang nagawa kundi tumango at sumunod sa utos ko habang ramdam ko ang takot sa mga mata nya.

"Opo, sir ga..gagawin ko na po ang ini-uutos nyo." Ang sabi nya na mabilis yumuko pagkatapos ay tuluyan na ngang umalis sa loob ng opisina.

I'm Lucas Del Vasquez, who is one of the most well-known CEO in talking about running business organization, even I'm just twenty eight years old. I'm counted as one of the most wealthiest business man in Asia. I'm a man who is known for being cruel, heartless and a ruthless CEO but I don't f*****g care what people think of me. Mariin akong pumikit pagkatapos ay sinandal ang ulo ko sa likod ng upuan ko.

It's made me dropped intensely as I'm still thinking of Mina Buenavides. I know, she just pretending to me because I can feel it.

They are not just the same or identical person. I know it, I believe that she's the woman I'm looking for all this time. I'll do everything no matter what happened to prove it, she's my ex-wife. Lahat gagawin ko upang patunayan na siya si Lianna dahil gusto kong itama ang mga pagkakamali kong nagawa sa kanya, sisiguraduhin kong babalik kami sa dati at mamahalin nya ulit ako dahil kahit kailan ay hindi nawala ang pagmamahal ko para sa kanya.