เกมรักคุณป๋า

4

อิงฟ้ามองดูดอกไม้ที่เค้าส่งมา ดอกกกุหลาบกลิ่นหอมละมุนราคาแพงสมฐานะนักธุรกิจหนุ่มชื่อดัง ที่รวยล้นฟ้า แล้วถอนหายใจเบาๆ ด้วยความที่รู้ตัวดีว่า เธอกับเค้าห่างกันหลายช่วงทั้งด้านวัย ฐานะ และ ประสบการณ์ต่างๆ หากแต่ว่าตัวเองรู้ตัวเองดีว่า การมีคอนเน็กชั่น หรือ การได้รู้จักกับคนระดับเค้า ไม่ใช่เรื่องง่ายๆนัก ทำให้ลูกสาวนักธุรกิจใหญ่กลับมาคิดหนัก

"ถ้าคุณแดเนียล ไม่คิดจะหลอกอิง หรือทำให้อิงเสียหาย อิงจะไม่รวน ไม่เกเรกับคุณแดเนียลนะคะ แต่จะให้จีบ หรือ ให้คบกับแบบชู้สาว อิงว่าคงยากค่ะ "

อิงฟ้าบอกตามที่ตัวเองคิดอย่างตรงไปตรงมา คนฟังยิ้มออกมาอย่างพอใจ

"เอาที่น้องอิงสบายใจเลยครับ สำหรับป๋า ตามใจน้องอิงอยู่แล้ว "

อิงฟ้าย่นจมูกออกมาทันทีที่ฟัง ตาลุง แทนตัวเองว่า ป๋า

"เปลี่ยนได้ไหมคะ ไม่เอาป๋าได้ไหม " เธอถามออกมาตรงๆ

"อิงเรียกคุณแดเนียลนะคะ "

"งั้นผมกับน้องอิงนะครับ "

แดเนียลบอกสรรพนามของตัวเองออกไปทันที

"โอเคค่ะ อิงรู้แล้วว่า มีคอนเน็กชั่นเส้นก๋วยจั๊บระดับคุณแดเนียล เพิ่มเข้ามา "

เธอบอกติดตลก คนฟังพยักหน้าตัวเองเบาๆ

"คอนเน็กชั่นนี้ พิเศษสำหรับน้องอิง คนเดียวนะครับ ไม่ใช่ว่าของใครก็ได้ "

อิงฟ้าเปิดดูรูปซีอีโอ หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบกว่าปี แล้วเปิดข่าวกอสซิปต่างๆขึ้นมาอ่าน ผู้หญิงส่วนใหญ่ของเค้ามีทั้งคนไทยและคนต่างชาติ เป็นดารา นางแบบที่มีชื่อเสียงทั้งนั้น แต่ไม่มีใครสักคนที่เค้าออกมายอมรับว่าคบกันหรือคุยกันอยู่ แค่คู่ควงแค่เรื่องบนเตียงสินะ อิงฟ้าส่ายหน้าช้าๆ เธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น แต่เธอไม่พร้อมจะเป็นศัตรูกับเค้าด้วย เค้าต้องการอะไร เธอไม่ได้อยากจะรู้มากไปกว่าจะต้องระวังตัวเอง ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มและดูหล่อสมาร์ทเข้ามาแทนที่ เธอมองเค้าแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า เค้าหล่อ มาดดี ภูมิฐาน และยังรวยล้นฟ้า แต่คนอย่างเธอก็ไม่ใช่ไม่มี หรือ ร้อนเงินซะที่ไหนกัน

อิงฟ้าเดินตรงเข้ามาในช้อปหรูในห้างที่ตัวเองเปิดร้านอยู่ กระเป๋าแบรนด์เนมที่สั่งเอาไว้มาถึงแล้ว พนักงานยิ้มทักทายกับลูกค้าคนสวยอย่างดี

"มาแล้วค่ะ กระเป๋าคุณอิง "

อิงฟ้าพยักหน้ารับรู้แล้วนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่ ก่อนจะรับกระเป๋าสีน้ำตาลเข้มใบใหญ่ด้วยความดีใจ เธอชอบกระเป๋าเหลือเกิน มันใช่มากสำหรับเธอ ใบหน้าสวยใสยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ดวงตาเป็นประกายจนคนที่มองเห็นอดยิ้มตามไม่ได้ แดเนียลใจกระตุกเล็กน้อยที่มองเห็นเธออยู่ตรงนั้น เค้าอยากให้เธอยิ้มแบบนั้นเพราะเค้าจริงๆ

บอร์ดี้การ์ดสองคนเดินนำเข้ามาที่ช้อปหรู ผู้จัดการร้านเข้ามาต้อนรับทันที

"สวัสดีค่ะท่าน "

แดเนียลพยักหน้า เป็นจังหวะเดียวกับที่อิงฟ้าเงยหน้าขั้นมามามองแขกที่มาใหม่ สายตาของทั้งคู่มองกัน ใบหน้าสวยตกใจไม่น้อย แต่ยังเก็บอาการ มือบางวางกระเป๋าเอาไว้ข้างตัว แล้วยกมือไห้วช้าๆ

"สวัสดีค่ะ คุณแดเนียล "

ชายหนุ่มยิ้มรับแล้วทรุดตัวนั่งลงข้างๆ พนักงานถูกสั่งให้ออกไปจากบริเวณทันที

"มาช้อปปิ้งหรอครับ "

เค้าถามออกมาพร้อมกับมองเธอไม่คลาดสายตา อิงฟ้ามองหน้าคนถามแล้วพยักหน้า

"ค่ะ อิงมารับกระเป๋าที่สั่งไว้ "

เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาชื่นชมต่อ ก่อนจะลุกขึ้นไปยืนส่องกระจกมองตัวเองที่ถือกระเป๋าอย่างพอใจ

"ถ้าน้องอิงชอบ ผมจะจัดการให้" อิงฟ้าหันหน้ามาสบตากับเค้าทันที

"อิงไม่อยากได้ของจากคนอื่นค่ะ อิงไม่รับ ถ้าอยากได้ อิงซื้อเองได้ " เธอบอกเสียงไม่พอใจทันที

"ผมอยากให้ น้องอิง น่ารักเหลือเกินเวลามองกระเป๋า ถ้ามองผมแบบนี้บ้าง ผมคงเขินแย่ "

อิงฟ้าฟังเสียงซีอีโอหนุ่มอ้อนออกมาแล้วก็ยิ้มน้อยๆอย่างร้ายกาจทันที ร่างบอบบางทรุดตัวนั่งลงที่โซฟาแล้วมองคนที่นั่งอยู่อย่างออดอ้อน พร้อมกับส่งเสียงหวานออกไป

"อิงขอบคุณนะคะ ที่คุณแดเนียลใจดีกับอิง แต่อย่าเลยนะคะ อิงเกรงใจ "

ปากบางสีชมพูวาวบอกออกมาเสียงเบา ยิ่งทำเอาคนมองใจสั่นสะท้าน อิงฟ้าสวย มีเสน่ห์และร้ายกาจกว่าที่เค้าคิดไว้ มือหนาจับมือบางของเธอเอาไว้ทันที

"อิงทำแบบนี้ ผมไม่กล้าจะดื้อดึงกับอิงเลย "