เงารักในกรงวิวาห์

ตอนที่3 ยัดเยียดความเจ็บปวด

ตอนที่3 ยัดเยียดความเจ็บปวด

น้ำเสียงเศร้าของหญิงสาวเอ่ยบอกก่อนที่เธอจะเก็บโทรศัพท์พร้อมกับข่มสายตาให้หลับลง และด้วยความเหนื่อยล้ามันจึงทำให้หญิงสาวหลับไปได้อย่างง่ายดาย จนไม่ได้ยินเสียงรถของใครอีกคนที่เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านเลยด้วยซ้ำ

ร่างสูงโปร่งของสามภพก้าวขาลงจากรถ เขามองดูตัวบ้านที่มีไฟเปิดอยู่แค่บางจุดเพียงเท่านั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดประตูเข้าไปในบ้าน ก่อนจะจัดการล็อกทุกอย่างให้มิดชิด ก่อนจะมองบนโต๊ะอาหารที่มีกับข้าวถูกฝาชีครอบเอาไว้อยู่ ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกหิวอะไรจึงเอาอาหารที่ยังไม่เสียเก็บเข้าตู้เย็น ก่อนจะเดินชวนเซขึ้นบันไดไปยังห้องนอนแต่ทว่าก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดประตูห้องนอนของตนเอง เขาก็เปลี่ยนไปหันหลังเดินย้อนกลับมายังห้องนอนนอนแขกที่ในตอนนี้มีใครอีกคนอยู่ในห้องนี้

ความรู้สึกหงุดหงิดมากมายมันทำให้คนตัวสูงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป แต่พอหมุนลูกบิดเห็นว่าประตูนั้นล็อกแต่มันก็ไม่ทำให้ชายหนุ่มล้มเลิกความพยายาม เขากลับไปยังห้องนอนของตัวเองก่อนจะหยิบกุญแจสำรองมาไขประตูห้องนอนแขก

สายตาคมเข้มจับจ้องคนตัวเล็กที่นอนหลับอย่างสบายอกสบายใจอยู่บนเตียง มันก็ยิ่งทำให้คนตัวสูงรู้สึกเกลียดชังในตัวผู้หญิงคนนี้ขึ้นมามากกว่าเดิม เธอไม่ควรมีความสุขเหมือนที่เขารู้สึกสิ เพราะเธอเขาถึงเป็นแบบนี้ เพราะผู้หญิงหน้าเงินคนนี้คนเดียว คนรักของเขาถึงได้ทิ้งไป

สามภพกัดฟันแน่นก่อนที่มือหนาจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจากร่างกาย เขารู้ว่าวิธีการที่เขาทำอยู่มันเลวมากแค่ไหน แต่มันก็เหมาะสมแล้วไม่ใช่รึไงกับผู้หญิงเลว ๆ คนนี้ ครอบครัวของเขาเสียเงินไปตั้งมากมาย เขาก็ควรได้อะไรกลับมาบ้าง ไม่ใช่ให้เธอเป็นฝ่ายได้อยู่ฝ่ายเดียว

หลังจากที่ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจากร่างกายจนหมด เขาก็ก้าวขาขึ้นไปบนเตียงกว้าง ก่อนจะดึงผ้าห่มออกจากคนตัวเล็กอย่างช้า ๆ หญิงสาวไม่ได้รู้สึกตัวขึ้นมา นอกจากขมวดคิ้วเข้าหากันเพียงเท่านั้น พอเห็นอีกคนดูเหมือนจะขี้เซามันก็ทำให้รอยยิ้มของชายหนุ่มเผยออกมา ก่อนที่เขาจะปลดกระดุมชุดนอนแขนยาวของรสาออก

ภาพที่เห็นมันทำให้สามภพจ้องมองอย่างพอใจ เพียงเห็นความคับแน่นที่โผล่พ้นชุดชั้นในออกมา มันก็ทำให้ชายหนุ่มหายใจติดขัดแล้ว ขนาดมีเพียงแสงไฟหน้าห้องน้ำที่สาดส่องสลัวเพียงเท่านั้น แต่มันก็ทำให้เขาเห็นร่างกายหญิงสาวอยู่ดี

“นี่คือผลของการที่เธออยากเป็นเมียฉันจนตัวสั่น!” เขาพูดบอกด้วยน้ำเสียงเข้ม ก่อนที่ใบหน้าของสามภพจะซุกไซ้ซอกคอขาวผ่องของคนตัวเล็ก

สัมผัสที่เกิดขึ้นทำให้หญิงสาวที่นอนอยู่รับรู้ถึงการรบกวน เธองัวเงียตื่นขึ้นมาก่อนจะเบิกตาโพลงขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเงาคนตัวใหญ่คร่อมทับร่างกายของเธอเอาไว้

“กรี๊ด” รสากรีดร้องออกไป พร้อมกับยกมือขึ้นมาผลักไสอีกคนออกจากร่างกาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่คิด สามภพจับรวบเรียวแขนของเธอเอาไว้ก่อนจะกดแนบลงบนเตียงด้วยมือเดียวของชายหนุ่ม

เขาเอื้อมมืออีกข้างกดเปิดไฟ หญิงสาวจ้องมองคนบนร่างด้วยสีหน้าตื่นตระหนกก่อนที่เธอจะเอ่ยปากร้องห้ามอีกฝ่ายออกไป เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะมาทำบ้า ๆ กับเธอแบบนี้ รู้ว่าเกลียดเธอแต่การที่เขาทำแบบนี้มันไม่เกินไปรึไงกัน

“อย่านะ คุณสามภพอย่าทำแบบนี้กับรสานะคะ”

“เหอะ ทำไมจะทำไม่ได้ เธอเป็นเมียฉัน ลืมไปแล้วเหรอ ไม่สิสำหรับฉันมันไม่ใช่แบบนั้น เธอแต่งงานถูกต้องตามกฎหมายกับฉันก็จริง แต่ในสายตาฉันเธอมันก็แค่นางบำเรอที่เอาไว้ระบายความใคร่เพียงเท่านั้น”

“อึก!” น้ำตาของหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะไหลออกมา เธอในตอนนี้หวาดกลัวมากจริง ๆ กับการกระทำของอีกคน ยิ่งเห็นเขาไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้า ไหนจะชุดนอนของเธอไม่ได้เรียบร้อยเหมือนเดิม มันก็ยิ่งทำให้คนตัวเล็กสั่นกลัว

“หึ กลัวงั้นเหรอ กลัวแล้วแต่งงานทำไม คิดว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้จะได้มาฟรี ๆ งั้นเหรอ ฝันไปเถอะว่าเธอจะได้ทุกอย่างไปฟรี ๆ โดยที่ไม่สูญเสียอะไรเลย”

“ไม่นะ ขอร้องอย่าทำแบบนี้กับรสาเลยนะคะ ฮึกฮือ รสากลัว” เธอพยายามดีดดิ้นให้หลุดพ้นจากการกระทำของอีกคน แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายอย่างนั้น ด้วยแรงของเขามันทำให้เธอไม่อาจสู้อะไรอีกฝ่ายได้เลย

“อย่าเสแสร้งหน่อยเลย บอกตามตรงไม่อินว่ะ ผู้หญิงแบบเธอคิดว่าฉันจะหลงกลงั้นเหรอ อยากมีผัวจนตัวสั่น เลิกเล่นละครสักที ในเมื่ออยากได้ฉันนัก นี่ไงฉันก็สนองให้แล้วไง!” คำพูดไม่พอใจของชายหนุ่มดังขึ้น เขาไม่ได้สนใจท่าทีสั่นกลัวของคนตัวเล็กใต้ร่างเลยสักนิด ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเธอเป็นคนต้องการแบบนี้เอง เพราะฉะนั้นก็ก้มหน้ายอมรับไปสิ จะมาบีบน้ำตาทำไม

“ไม่นะ ฮึกฮือ อย่าทำแบบนี้นะ!” หญิงสาวร้องต่อต้าน เกิดมาจนอายุยี่สิบสามปี เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใครมาก่อน จึงทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวไม่น้อย อีกอย่างเธอไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น โดยเฉพาะกับผู้ชายคนนี้ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ มิหนำซ้ำเขายังเกลียดเธอมากอีกด้วย เพราะอย่างนั้นเธอจึงไม่ยอม

“เงียบ! จะดิ้นทำไมนัก!”

“ปล่อยนะ ปล่อยฉัน ฮึกฮือ” สามภพไม่คิดฟัง เขาจัดการเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกจากร่างกายจนหมด จนกระทั่งในยามนี้หญิงสาวไม่หลงเหลือเสื้อผ้าใด ๆ อยู่บนร่างกายอีก

สายตาคมเข้มของชายหนุ่มจ้องมองใต้ร่างอย่างพอใจ โดยเฉพาะหน้าอกขนาดใหญ่ จนทำให้ชายหนุ่มอดสงสัยไม่ได้ว่ามันพอดีกับมือของเขารึเปล่า สิ้นความคิดชายหนุ่มก็ไม่รอช้า เขาใช้มืออีกข้างกอบกุมบีบขยำหน้าอกของหญิงสาวทันที

“อ๊ะ อย่านะ เจ็บอย่าบีบนะ” ประสบการณ์ใหม่มันทำให้หญิงสาวถึงกับต้องเบ้หน้าออกมา เธอพยายามดีดดิ้น แต่ก็แทบไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด

สามภพโน้มใบหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปาก ทำให้คนตัวเล็กได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากของอีกคน นั่นจึงทำให้เธอรับรู้ว่า ในตอนนี้อีกฝ่ายก็คงเมาพอสมควร แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังมีสติอยู่เพราะฉะนั้นเขาไม่ควรมาทำแบบนี้กับเธอ

รสาหันหน้าหนีไปมา ไม่ยอมให้อีกฝ่ายจูบเธอได้อีก นั่นจึงทำให้มือหนาของสามภพยกขึ้นมาบีบคางมนของเธอเอาไว้ก่อนจะกระแทกริมฝีปากจูบเธออีกครั้ง และครั้งนี้มันรุนแรงจนทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บไปทั่วริมฝีปากของตนเอง

“อื้อ อ่อยอ๊ะ(ปล่อยนะ)” คนตัวเล็กส่งเสียงอู้อี้บอก

แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมถอดถอนริมฝีปากออกจากปากของเธอ เขากลับสอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาสำรวจความหวานจากปากของคนตัวเล็ก ก่อนจะครางพอใจออกมา ไม่คิดเหมือนกันว่าจูบของผู้หญิงหน้าเงินคนนี้จะหวานมากขนาดนี้ แต่เสียดายที่จูบของเธอมันเงอะงะสิ้นดี ทำเหมือนจูบไม่เป็นไปได้

“เล่นละครเก่งจริง บีบน้ำตาเก่งนะ อย่าคิดว่าฉันจะไม่รู้ทันผู้หญิงอย่างเธอ ไหนแสดงให้เห็นหน่อยว่าลีลาของเธอมันคุ้มกับเงินที่ครอบครัวฉันเสียไปหรือเปล่า”

หลังจากที่ถอนจูบ คำพูดที่ทำร้ายจิตใจของชายหนุ่มก็ดังขึ้น เขาไม่สนใจท่าทีของอีกคนเลยสักนิดว่าจะรู้สึกยังไง มือหนาของชายหนุ่มจับเรียวขาสวยของรสาให้อ้าออก เธอต่อต้านไม่ยอม แต่ก็ต้องเบ้หน้าออกมาอีกครั้งที่ถูกชายหนุ่มกระชากขาเธอให้อ้าออก ก่อนที่ชายหนุ่มจะแทรกกลางอยู่ระหว่างลำตัวของคนตัวเล็ก

“ไม่นะ ฮึกฮือ อย่าทำแบบนี้ ฉันไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ได้โปรดเถอะนะคะคุณสามภพ กรี๊ด!” หญิงสาวกรีดร้องออกมาหลังจากที่พยายามอ้อนวอนขอร้องอีกคน แต่ท้ายที่สุดมัจจุราชใจร้ายคนนี้ก็ไม่คิดเมตตาเธอเลย

“บ้าฉิบ นี่เธอ!” เขารู้สึกถึงเยื่อพรหมจารีที่ฉีกขาดของคนตัวเล็กก็ต้องชะงักไป ก่อนจะมองใบหน้าสวยที่หลับตาแน่นปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ความรู้สึกของรสาในยามนี้ มันเจ็บปวดเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่น้อย สิ่งที่เธอหวงแหน สิ่งที่เธออยากเก็บเอาไว้ให้กับคนที่รักมันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

“หึ เสียใจมากงั้นเหรอวะ!” พอเห็นหญิงสาวร้องไห้เจ็บปวด มันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มโมโหขึ้นมามากกว่าเดิม