THIAGO
Dahil sa labis na pagkasabik ay nagawa ko siyang dalhin sa likuran ng malaking puno.
“Thaigo, baka may makakita sa atin dito.” Pigil niya sa akin.
“Don’t worry mabilis lang ito hindi ko na kaya pang pigilan ang sarili ko.” Sagot ko sa kanya at tuluyan kong hinablot ang kapirasong tela na tumatakip sa kanyang kaselanan.
“Ohhh! Thiago!”
Awang ang labi niya nang ibinaba ko ang aking kamay sa maselang bahagi ng katawan niya. Walang tigil naman ako sa pagsisip ng kanyang dibdib. Pinaikot-ikot ko pa ang aking dila upang mas marinig ko ang ungol niya na nagsisilbing musika sa aking pandinig na ilang buwan kong ding pinanabikang marinig. Hindi na ako nakapaghintay pa dahil naramdaman ko na ang pagsabog ng katas niya sa kamay ko. Hindi na rin ako makapaghintay ng maangkin siyang muli
