"แก ฉันจะเล่าให้ฟัง ว่า มันน่ากลัวมาก แรกๆ ก็คุยดี พอหลังๆ เริ่มออกลาย ทั้งทะลึ่ง ลามก ฉันนี่ต้องรีบบล็อค ไปเลย "
ฮ่า ฮ่า ฮ่า เสียงหัวเราะของตันหยง และเชอร์รีล หัวเราะออกมาพร้อมกัน เพราะฟังจากคำบอกเล่าของเพื่อนมันดูตลกมากกว่า น่ากลัว ด้วยท่าทางอันประกอบของเดมี่ มันดูตลก
"เออๆ ฉันจะระวังนะ "
"คุยได้นะแก แต่อย่าไปเชื่อ เยอะ "
"เออๆๆ "
หลังจากที่อิ่มในมื้อเช้า และพร้อมที่จะเปิดสถานที่เรียน เพราะตรงกับเวลาห้างใกล้เปิด ที่ตั้งอยู่ในห้างชื่อดังในกลางกรุง
ทั้งสามคนมีความเชี่ยวชาญที่ต่างกัน แต่มีใจรักเหมือนกัน ที่จะถ่ายทอดความรู้ให้กับน้องๆ ที่นี่เปิดสอนตั้งแต่สิบเอ็ดโมง ถึงสองทุ่ม เปิดทุกวัน เช่นกัน
ตันหยง เป็นครูสอนภาษาไทย เดมี่สอนภาษาอังกฤษ ส่วนเชอร์รีล เธอสอนศิลปะ ทั้งสามคน เป็นเพื่อนที่สนิทกัน ในช่วงฝึกงาน หลังจากที่จบหลักสูตร พวกเธอจึงตัดสินใจ มาเปิดสอนที่นี่ ถึงแม้จะมีเด็กไม่มากเท่าไร แต่ก็มีมาเป็นระยะ เช่นกัน ซึ่งทำเอาทั้งสามคน ไม่มีเวลาพัก เช่นกัน
เมื่อถึงเวลา ทั้งสามคน ก็ต่างแยกย้ายกันไปสอน ตามที่ตนถนัด
ติ๊ง ติ๊ง เสียงข้อความดังจากมือถือเชอร์รีล ที่ดังออกมาเป็นระยะ เธอเปิดอ่านมันดู
"ผม ตอนนี้ขับรถออกจากต่างจังหวัด "
"เชอร์รีล กินข้าวเที่ยงหรือยัง "
"ผมกำลังหาที่จอดรถ "
เชอร์รีล อ่านมันเธอตอบข้อความเขา ก่อนจะวางลง และกลับไปสอนเด็กๆ ต่อ