"โถ่เว้ย แพ้อีกแล้ว พวกมึงโกงกู "
"อะไรครับ คุณแพ้เอง "
"ก็พวกมึงโกงไง " เสียงเอะอะโวยวายดังเข้าไปในห้อง
"ออกไปดูซิ"
"ครับนาย "
ชายในชุดสูทสีดำ เดินออกไปดูโต๊ะพนัน ที่กำลังถกเถียง
"ผมไม่ได้โกง"
"มึงโกง"
"เสียงดังอะไรกัน"
"คุณคนนี้ เขาแพ้พนัน ครับ แล้วโวยวาย "
"อ้าวนี่ คุณแพ้ แล้ว อย่าโวยซิครับ"
"ก็มันโกง กูไง กูถึงแพ้ "
"นี่คุณ ผมว่า คุณแพ้ และอีกอย่างดูเหมือนว่าคุณเมาด้วย ผมว่า วันนี้คุณกลับไปดีกว่าครับ แล้วพรุ่งนี้ ค่อยมาใหม่ "
"กูไม่ไปเว้ย กูจะเอาเงินคืน "
นักพนัน คนนี้ ยืนกรานที่จะเล่นอีกครั้ง และจะเอาเงินคืนให้ได้ด้วย เจสัน หันไปสั่งลูกน้องให้เช็คประวัตินักพนันคนนี้ ว่าเขาเป็นใคร ที่โวยวาย แถมคิดจะเล่นต่อให้ได้อีกด้วย
ลูกน้องเข้ามารายงานว่า เขาคือ ชนาธิป ลิ้มรัตนกุล นักธุระกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่กำลังจะถูกฟ้องล้มละลาย ตอนนี้เขาเป็นหนี้ทางเราอยู่สามล้าน หากเขาเล่นต่อ เกรงว่าจะไม่ดี เจสันยืนคิดอยู่นาน จึงเดินเข้าไปหา
"คุณชนาธิป ครับ ตอนนี้คุณเป็นหนี้ทางผมอยู่สามล้านแล้ว หากคุณเล่นต่อ ผมเกรงว่าคุณจะไม่มีปัญญาจะจ่ายเงินทางเรา "
"กูมีเว้ย แต่รอกูกลับไปเอาที่บ้านก่อน " ชนาธิป บอกกับเจสัน ด้วยความโมโห ที่เขาไม่ยอมให้ลงเล่นอีก ในระหว่างนั้น พี่ใหญ่ของตระกูลก็เดินเข้ามาพอดี
"เกิดอะไรขึ้น "
"นายใหญ่ ครับ คือว่า "
"มีอะไร "