ติ้งต่อง~
"อื้อ~"
เสียงออดหน้าห้องดังขึ้นปลุกคนตัวเล็กที่ยังคงนอนขดตัวอย่างสบายอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ให้ตื่นจากห้วงนิทรา ร่างบางค่อยๆ ปรือตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะขยับพลิกตัวนอนหงาย
เฌอวานอนมองเพดานห้องอยู่สักพักก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งด้วยความปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกาย จากการกระทำที่เอาแต่ใจของคนหน้านิ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนหมาดๆ เล่นจนเธอหมดแรงร่างกายอ่อนปวกเปียกเขาถึงยอมจบ พร้อมเหตุผลที่ว่าเอาคืนเธอที่เคยไปเตะผ่าหมากเขาครั้งนั้น
แกร๊ก~
ร่างบางเปิดประตูเดินออกจากห้องนอนด้วยความรู้สึกขัดๆ แถมยังรู้สึกหน่วงๆ ที่ท้องน้อยอยู่บ้างเวลาที่ก้าวเดิน
"ยาที่ให้ซื้อล่ะ"
"ผมไม่รู้ว่าต้องใช้แบบไหนเลยซื้อมาทุกแบบที่มี"
เสียงพูดคุยกันดังมาจากโซนห้องครัว ดึงให้คนตัวเล็กที่เพิ่งเปิดประตูห้องออกมารีบสอดส่องสายตามองหาเจ้าของเสียง ที่เสียงหนึ่งในนั้นเธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่อีกเสียงนั้นไม่รู้ว่าเป็นเสี
