“เหอะ” ผมสะบัดหน้าหนีเธอและหันมาหยิบกระเป๋ากล้องที่ผมไว้ใช้ถ่ายรูปตอนทำงานส่งอาจารย์ตอนเรียนในเน็ต แต่ตอนนี้ก็เอาออกมาใช้บ้างไรบ้าง ถ้าพังไปก็เสียดายของ ผมเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปอยู่แล้วไง แต่มีอยู่ช่วงที่เบื่อๆ ไปแต่ก็หันกลับมาหยิบใหม่
“เหอะหะอะไร แต่งแบบนี้ก็บ่น แต่งซกมกก็บ่น ให้แก้ผ้าเลยมะ”
“เอาดิ แต่แก้ให้ฉันเห็นคนเดียว... เวลาขย่มฉันบนเตียงนะ”
“นัม” โฟมชี้หน้าผมก่อนจะผลักแผ่นหลังผมให้ออกจากประตูห้อง และเราก็เดินทางไปยังหัวหินทะเลที่ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่ คบกันมาห้าเดือนเคยไปเที่ยวด้วยกันแค่สองหนและหนนี้คือหนที่สาม
รถของผมขับเลียบชายฝั่งมาแต่ทว่าอากาศกลับครึ้มไม่ค่อยเป็นใจสักเท่าไหร่ ฝนก็ไม่ได้ตก พายุไม่ได้เข้า เพียงแต่แดดไม่ออกเท่านั้นก็เลยทำให้ได้บรรยากาศดูน่าเดินเล่นสุดๆ ผมเลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมหรูห้าดาวซึ่งจองไว้ล่วงหน้าเพียงแค่ชั่วโมงเดียว ห้องวีไอพีสามารถมองเห็นทะเลหัวหินได้
