NUMB PUT :: INTRO [100%]
843 Words
“หล่อตรงไหนวะเนี่ย! ถ้ากูทำผมแบบนี้... อาจจะหล่อมากกว่าด้วยซ้ำ เหอะ”
รถปอร์เช่สีดำสนิทของผมแล่นเข้ามาในรั้วมหาลัยเอกชนที่โฟมเรียนอยู่ แต่คณะสถาปัตยกรรมของโฟมจะอยู่ลึกสุดเพราะแบบนี้ไงผมถึงต้องมาส่งเธอทุกวัน และมารับเวลาเธอโทรมาบอก
“นัน นอเอเกมัน ชิบจุงแฮ ชม ทอ เซเก นัล อีคือเน ~”
“น่าเบื่อเว้ย! ฟังเป็นแต่เพลงนี้หรือไงวะ เดี๋ยวหักแผ่นทิ้งแม่งเลย” ผมหงุดหงิดหัวเสีย แม้แต่ในรถของผมยังมีเพลงเกาหลีเลยให้ตายเหอะ! โฟมทำหน้านิ่งใส่ผม ก่อนจะร้องต่อไปจนกระทั่งจบเพลงเธอก็เก็บแผ่นเสียงที่ลงทุนเก็บเงินซื้อ ได้ทั้งโฟโต้บุ๊ค และอะไรอีกก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนที่เธอได้ของ ดีใจกรี๊ดจนหูผมชาไปหลายวัน
กับผัวแม่งนิ่งใส่ ทีกับมันกรี๊ดยังกับได้มันเป็นผัวสมใจ!
“ห้ามเลยนะ ไม่งั้นนายเจอดีกับฉันแน่”
“ตลอดล่ะ ชอบขู่”
“นายก็ขู่เหมือนกันนั่นแหละ คนมันชอบนี่นา ตอนคบกันก็บอกว่ารับได้ แล้วทีนี้อย่ามาทำไม่พอใจ” เธอจิ้มนิ้วลงกับแก้มผมเมื่อรถหยุดลงที่หน้าคณะ ผมจับมือเธอไว้และดึงร่างบางเข้ามาใกล้ๆ กดจูบลงบนริมฝีปากเธอจนโฟมนิ่งไป
“ไม่ได้ไม่พอใจ แต่เบื่อเว้ย!”
“แล้วไง เบื่อก็ไม่ต้องฟังสิ”
“ไม่ฟังได้ไง เล่นเปิดกรอกหูอยู่ทุกวัน เช้ายันเย็น เย็นยันค่ำ...” อีเพราะแบบไงเวลาเธอต้องค้างที่มหาลัยหรือทำงานเขียนแบบส่งอาจารย์ผมถึงดีใจ ไม่ต้องทนฟังเพลงเกาหลีที่ฟังเท่าไหร่ก็ไม่เคยเข้าใจเลยสักนิดว่าฟังไปได้ยังไง ชอบไปได้ยังไง และเพราะเป็นแบบนี้อีกนั่นแหละถึงทำให้ผมเริ่มเบื่อกับเมียตัวเองที่คลั่งไคล้ผู้ชายเกาหลี ทั้งที่ผัวตัวเองก็มีให้คลั่งไคล้
ชีวิตไอ้นัม! ได้เมียทั้งทีแม่งก็ได้แบบที่บ้าเกาหลี ถ้ารู้ว่าบ้าแบบนี้ไม่ขอคบหรอก เบื่อๆๆๆๆ
“นายไม่ได้มาอยู่ฟังกับฉันนะ กว่าจะกลับคอนโดก็เช้าแล้ว ไปนอนกกผู้หญิงคนอื่นไม่เห็นหัวเมียอย่างฉันบ้างเลย”
“พอเหอะ พูดไปก็พาจะให้ทะเลาะ” ผมตัดบททันทีไม่อยากทะเลาะกันแล้วเพราะเบื่อ เหตุผลหลักที่ทะเลาะกันก็เพราะเรื่องวี บีทีเนี่ยล่ะ? บ้าเปล่าวะ ทะเลาะกันเพราะผู้ชายเกาหลีที่ไม่รู้ว่าเมียผมชอบและคลั่งแบบสุดๆ ปัญญาอ่อนฉิบหายเลย สายตาของผมมองออกไปนอกรถพลันมองร่างสูงซึ่งสวมชุดนักศึกษาไม่เป็นระเบียบ ใบหน้าหล่อคมนิ่งกำลังมองมายังรถของผม
“มองห่าไร หาเรื่องว่างั้น!”
“นัม”
“ทำไม ด่าไม่ได้สินะ เพื่อนรักเนี่ย” น้ำเสียงประชดประชันของผม ทำให้โฟมนิ่งไปเธอถอนหายใจหมุนตัวออกจากรถไปทักทายเพื่อนร่วมคลาสหรือร่วมกลุ่ม ในกลุ่มของเธอผมไม่ชอบใจมันคนเดียวล่ะ กลุ่มเธอมีสามคน มีดาวเพื่อนหญิงเธออันนี้ผมไม่ได้สนใจ ส่วนโยหมอนี่ออกแนวกะล่อนชอบถึงเนื้อถึงตัว แต่ผมก็ไม่สนใจเท่ากับไอ้เวรที่เดินเคียงข้างไปกับโฟม ถึงจะรู้ว่าโฟมไม่มีวันมองใคร แต่ผมเองก็ไม่ชอบใจที่จะเห็นมันอยู่กับเธอ ยิ่งมาเจอหน้ากันทุกวันแบบนี้ผมยิ่งไม่ไว้ใจ ให้กูหึงเมียกับวี บีทีประสาทก็จะแดกตายอยู่แล้ว ยังต้องมานั่งหวงเมียกับมันอีกหรือไงวะ?!
“ไอ้เถื่อน กูจะกำจัดมึงให้ออกจากเมียกูยังไงดีวะ!”
แค่คิดก็ยากแล้วนะ ลำพังวี บีทีผมยังกำจัดไม่ได้เลย แล้วไอ้เถื่อนที่มีตัวตนแบบนี้จะกำจัดมันยังไง เพื่อนรักที่แอบรักเพื่อนอย่างมันผมเกลียด เกลียดที่มันเข้าใกล้โฟมและตัวมันเองก็ไม่ต่างจากผมหรอกนะ สายตาของผมหันไปมองหน้าปกกล่องซีดีของวงที่โฟมชอบ
“อ่อ บีทีเอส” ผมไล่สายตาไปมองสมาชิกทั้งเจ็ดคน มาหยุดกับคนที่ผมคุ้นตาสุด “วีอะกำจัดไม่ยาก แต่กับไอ้เถื่อนต้องทำยังไงวะ”
ตุ้บ
กล่องซีดีถูกโยนไปไว้ที่ลิ้นชักหน้ารถ สายตาของผมมองแผ่นหลังของโฟมซึ่งเดินเข้าคณะไป ถ้าจะทะเลาะกันเพราะเรื่องที่เธอบ้าผู้ชายเกาหลีผมก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่ถ้าต้องทะเลาะกันเรื่องของไอ้เถื่อน ผมว่าบางที...
มันอาจจะถึงขั้นรุนแรงด้วยซ้ำ เพราะคนที่เห็นอยู่ทุกวันกับคนที่เธอคลั่งไคล้แต่ไม่มีวันเห็นตัวจริง มันต่างกันเยอะ
- Writer
