ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ
250 Words
หลังจากนั้น มอ~นิ่ง อะไรยัยมิ้น มอ~ นี้แก่เป็นอะไรฮะ มิ้น ฮะ ปะป่าว ಡ ͜ ʖ ಡ ทะทำไมทำหน้าอย่างนั้นใส่ฉันล่ะ! น้ำ ดูทรงคงไปได้ดีกับพี่เซ็นสิน้าาา?! นี้แก่ เบาๆคนเขามองมาทั้งโรงอาหารแล้ว
ยิ้มแหมม มีอะไรละยัย มิ้น ฉันเป็นเพื่อนกับแก่มาตั้งแต่ อนุบาลศูนย์เลยนะ แค่นี้เดาสบายๆน้าาา
จ๊ะๆยัยเพื่อนรัก ( ╹▽╹ ) หลังจากเลิกเรียน ตึก ตึก นี้ มิ้นไปกิน ชาบูกัน เอ๊ะ ก็บอกว่าไม่ไปหลายรอบแล้วนะ ไปน้าา ไม่ไปอะ น้าาาไปเถอะน้าาาา (๑•﹏•) จ้าาา (･o･;) แต่มีขอแม้ว่าฉันไม่กินชาบู
แต่กินหมูกระทะಠ*ಠ เข้าใจม้ายยย! จ๊ะๆ ร้านหมูกระทะว่าแต่แก่มากินบุฟเฟ่ต์หมูกระทะแบบนี้
กะจะเอาให้คุมเลยหรอ!? ใช้ๆ! ทาแก่เอามาแล้วกินไม่หมดนะ! เอ่อคุณลูกค่าคะนี้เบียร์ที่สั่งมาคะ
แล้วทาทานไม่กมดปรับขีดละ 50บาท นะคะ (・∀・) ขอตัวก่อนนะคะมีอะไรสามารเรียกได้นะคะ! คะค่ะ!! น้ำแกนี้! ⊙﹏⊙อ่าวพี่เซ็น (´-﹏-`；) (นี้เปลี่ยนเรื่องหรอ? น้ำ) นะน้ำเราเปลี่ยนร้านเถอะนะ(๑•﹏•) นี้พวกเรารอคิวต้องนานจะไปง่ายๆเลยหรอ?! คือแบบนี้นะ.. มิ้นไม่ได้เจอกันนานเลยนะ! อะฮือ ทะทำไมหรอ?!
Great novels start here
- Writer
