อุตส่าห์อ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน แต่ขอไปก็ไม่ได้อะไรเลยนอกจากโดนดุ อาจด้วยฤทธิ์ของยา เกวลินเผลอหลับไปตั้งแต่นอนพักดูอาการที่ห้องฉุกเฉิน รู้ตัวอีกทีก็ลืมตาขึ้นมาในห้องพักฟื้นผู้ป่วยด้วยความรู้สึกหนักอึ้งที่เบาลงมาก ไม่ปวดหัวหนักเท่าเดิม แต่รู้สึกระบมในหัวมาก เหมือนคนไม่เคยออกกำลังกาย อยู่ๆ ก็ไปออกกำลังกาย มันก็เมื่อยก็ล้าไปหมด ในหัวเธอตอนนี้ก็เหมือนกัน สมอง เส้นประสาทก็คงช้ำระบมไปหมดแล้ว คิ้วเรียวนิ่วเข้าหากัน ร่างเล็กขยับตัวลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพท์โทรไปหาที่พ่อ
เธอไม่มีเงินสดติดตัวเลยตอนนี้ แต่ถึงมีก็คงไม่พอจ่ายค่ารักษาโรงพยาบาลเอกชนถ้าต้องเคลียร์เรื่องค่าใช้จ่าย เเต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิม พ่อติดประชุม เลขาพ่อรับ บอกจะจัดการให้ และเเน่นอนเรื่องนี้ต้องถึงหูเเม่ใหญ่
แต่ก็ช่างเถอะ ใครจะสน อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องเบิกเงินเก็บของตัวเองมาจ่ายเองล่ะน่า ตั้งหลายหมื่น
เสร็จไปเรื่อง ก็ล้มตัวลงนอนอีกรอบ กดเ
