ตุบ! ตุบ! ตุบ!
เตยหอมทุบอกแกร่งระรัวเมื่อถูกทนายหนุ่มหลอกช่วงชิงลมหายใจไปต่อหน้าต่อตา ไหนเขาว่าจะพิสูจน์อะไรไม่ใช่หรือไงทำไมถึงมาขโมยจูบเธอแบบนี้
"คนเลว!"
เพี้ยะ!
"เธอตบฉันอีกแล้วนะ!" คว้าข้อมือของเธอเอาไว้ กอดรัดเธอจนแน่นขึ้นแล้วใช้สองขาล็อกเธอเอาไว้ไม่ให้เธอขยับหนี อยากให้เขารับผิดชอบเธอมากนักใช่ไหม ได้ดิ แต่เขาต้องพอใจก่อนนะเขาถึงจะพิจารณาเรื่องรับผิดชอบอีกที
"ปล่อยฉันนะ!"
"จะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้ว มาปล่อยอะไร" เขาพูดจาร้ายกาจกับเธอ
"ฉันให้นายเป็นแค่พ่อของลูกเท่านั้น ไม่ได้มาเป็น สะ... สามีฉันสักหน่อย"
"จะให้เป็นพ่อของลูกก็ต้องมีอะไรกันบ่อยๆ ดิ ไม่งั้นลูกเกิดมาไม่ครบสามสิบสองจะทำไง" เตยหอมพยายามสะบัดตัวออก แต่การันต์ก็รัดเธอแน่นขึ้น เขายกยิ้มมุมปากแล้วเลื่อนมือหนาบีบเคล้นอกอวบของเธอย่างเอาแต่ใจ
"เจ็บ ยะ อย่าบีบนมฉันนะ ไอ้บ้านี่ก็บอกว่าเจ็บไง!"
"ต้องเตรียมบีบนมไว้ดิ เดี๋ยวไม่มี
