BAD LOVE - 10 ร้าย
1294 Words
หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบเมื่อเห็นสายตาเอาผิดของอลัน เขาเดินหนีไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“อะ เอ่อคือเขาคงจะโกรธที่แพรมาเจอพี่เพิร์ท แพรขอตัวนะคะ”
ฉันบอกพี่เพิร์ทจากนั้นก็รีบเดินตามอลัน เขาไม่ได้กลับไปโต๊ะเพื่อนแต่เดินออกไปจากคลับ
“อลันรอฉันด้วยสิ” ฉันตามมาเพราะจะขอโทษเพราะเหมือนเขาจะไม่พอใจที่ฉันใช้เขาเป็นเครื่องมือโดยไม่ได้บอกอะไรก่อน
อลันเดินไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ด้านหน้าคลับ จากนั้นก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ ฉันเดินมาหยุดตรงหน้าเขาถึงแม้จะไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ก็ตาม
อลันพ่นขวัญสีขาวคลุ้งออกมาก่อนจะเงยขึ้นมองฉัน แล้วพูด “จะตามมาเพื่อ ?”
“ฉันจะมาขอโทษที่ไม่ได้บอกนายก่อน ฉันเองก็ไม่รู้จะหาใครมาเป็นข้ออ้างมีแค่นายคนเดียวที่รู้จัก”
“ไหนบอกจะกลับแล้วมาเจอมันทำไม”
“ฉันแค่อยากจบ…..” พูดไม่ทันจบอลันก็เอ่ยสวนขึ้นมาทันควัน “ข้ออ้าง”
ฉันเม้มปากแน่น “…นายจะคิดแบบนั้นก็ได้ ฉันกำลังหาข้ออ้างอยู่ ความจริงแล้วฉันอยากเจอเขาแต่เขาหวังกับฉันแค่เรื่องเดียว”
อลันพ่นควันบุหรี่ออกมาเหมือนไม่ใส่ใจคำพูดของฉันเท่าไหร่ ฉันเองก็ไม่ได้หวังให้เขามาใส่ใจหรอก บางครั้งก็แค่อยากระบายมันออกมา….
“ฉันขอดื่มที่โต๊ะนายด้วยได้ไหม ?” ตอนนี้ฉันอยากดื่ม ไม่อยากกลับไปห้องแล้ว
“ตามใจ” อลันตอบโดยไม่มองหน้าฉัน
“งั้นฉันนั่งรอเข้าไปพร้อมนายนะ”
อลันไม่ตอบอะไรฉันจึงถอยหลังมานั่งรอเขาสูบบุหรี่เงียบๆ ความรู้สึกตอนนี้มันเคว้งคว้างจัง….
#ด้านในคลับ
ผู้หญิงที่นั่งอยู่กับอลันตอนแรกมองฉันอย่างไม่ชอบใจเมื่อเห็นว่าฉันเดินมาพร้อมกับเขา
“กลับไปที่โต๊ะก่อน” อลันบอกผู้หญิงคนนั้น ยิ่งทำให้เธอแสดงสีหน้าไม่พอใจออกมามากกว่าเดิม
“ให้เธอนั่งอยู่ก็ได้อลัน ฉันไม่อยากทำให้ใครทะเลาะกันนะ” ฉันกระซิบบอกอลัน
ฉันก็แค่อยากมาดื่มไม่ได้อยากจะทำให้อลันกับผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกัน
“แล้วคืนนี้อลันจะไปนอนด้วยกันไหม” ผู้หญิงคนนั้นถามอลัน
“อืม กลับไปก่อน”
ก่อนที่เธอจะเดินไปได้จ้องฉันเขม็งแถมยังเดินชนไหล่ฉันแรงมากๆ ผู้หญิงอะไรไม่มีมารยาทเอาซะเลย ขอโทษสักคำก็ไม่มี อลันชอบผู้หญิงแบบนี้อย่างนั้นหรอ
“เพื่อนพี่สาวกูขอมาดื่มด้วย” อลันบอกกับเพื่อนทั้งสามคนของตัวเอง
“อ่า ผมจำพี่คนสวยได้ครับ” ผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนของอลันพูดขึ้นมาแล้วยิ้มหวานให้ฉัน
ดูจากลักษณะท่าทางแล้วกลุ่มของเขาน่าจะเจ้าชู้กันทุกคนเลยสินะ สายตาแพรวพราวกันจริงๆ
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ฉันนั่งดื่มเงียบๆ ไม่ได้รบกวนอะไรอลันกับเพื่อนของเขาเลย และคืนนี้ฉันก็เป็นคนเลี้ยงเพราะมาขอดื่มด้วยถ้าไม่จ่ายมันก็จะดูน่าเกลียด
เพราะว่าดื่มหนักไปหน่อยบวกกับไฟแสงสีในคลับที่มันลายตา ทำให้ฉันเริ่มรู้สึกมึนๆ หัวแล้ว แต่ก็ยังไหวอยู่ ปกติฉันดื่มเก่งกว่านี้ แต่ตอนนั้นที่คบกับพี่เพิร์ทฉันงดเหล้าไปนานพอกลับมาดื่มใหม่มันก็เลยยังไม่ค่อยชิน
“มันมองอยู่นะ” อลันกระซิบบอกฉัน ‘มัน’ ที่เขาหมายถึงคือพี่เพิร์ท ตอนนี้พี่เพิร์ทเอาแต่เพ่งมองมาที่โต๊ะของอลัน เขากำลังมองฉันอยู่
“โอบเอวฉันหน่อยได้ไหม” ฉันบอกอลันในเชิงขอร้อง อลันไม่ได้ตอบอะไรกลับมาก่อนจะใช้วงแขนแกร่งโอบเอวฉันไว้แบบหลวมๆ ทำให้ถูกเพื่อนๆ ของเขามองอย่างแปลกใจแต่ก็ไม่มีใครถามอะไร
“อ่ะ” ผ่านไปครู่หนึ่งฉันก็ต้องสะดุ้งโหย่งเพราะจู่ๆ อลันก็เอามือล้วงเข้ามาในเสื้อ มือสากลูบไล้ไปมาบริเวณสะโพกของฉัน
“อะ เอามือของนายออกไปจากเสื้อฉันเดี๋ยวนี้นะ”
“ทำให้มันสมจริงไง”
เป็นอีกครั้งที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่ขอให้อลันช่วย เด็กคนนี้ร้ายกาจมากกว่าที่คิด
“แค่โอบก็พอแล้วไม่ต้องล้วง อย่ามาฉวยโอกาสกับฉัน”
“เล่นตัว” อลันพูดพร้อมกับดึงมือที่ล้วงมาในเสื้อของฉันออก
“อลันเดี๋ยวพวกกูไปสูบบุหรี่ก่อนนะ” เพื่อนของอลันทั้งสามคนพร้อมใจกันลุกขึ้น
“อืม”
ฉันหันมองไปยังโต๊ะของพี่เพิร์ทหัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนคลอเคลียกับเขาอยู่
ถ้ายังหยุดตัวเองไม่ได้ก็ไม่ควรจะนัดเจอกัน ฉันคิดถูกแล้วที่ไม่ทำตามความรู้สึกของตัวเอง
ฉันหยิบแก้วเหล้าขึ้นมายกดื่มจนหมดแล้วชงใหม่ ทำแบบนั้นติดกันหลายครั้งจนอลันดึงแก้วเหล้าออกไปจากมือ
“เอามานะ!!” ฉันที่เมาได้ที่จ้องผู้ชายตรงหน้าเขม็ง กล้าดียังไงมาดึงแก้วเหล้าไปจากฉัน
“ขี้เกียจแบกกลับห้อง ถ้ากินแล้วดูแลตัวเองไม่ได้ก็อย่าทำเป็นเก่ง”
“ฉันไม่ได้ขอให้นายมาดูแลเงียบปากไป แล้วก็ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะขอให้นายไปส่ง ผู้ชายที่นี่มีเยอะแยะ”
“เมาแล้วเป็นงี้ ไม่หวงเนื้อหวงตัวแล้ว ?”
ฉันดึงแก้วเหล้าของตัวเองมาจากมือของอลันก่อนจะหันไปมองที่โต๊ะของพี่เพิร์ทอีกครั้งและได้เห็นว่าเขากำลังจะเดินออกไปจากคลับพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น
ปัก! ฉันวางแก้วลงกระแทกโต๊ะแล้วหยิบขวดเหล้าขึ้นมายกกระดกแทน โดยที่อลันก็แค่มองดูอยู่นิ่งๆ ไม่ห้ามอะไร
ตอนนี้ฉันเสียใจ ยิ่งเมามันก็ยิ่งเสียใจ เสียใจที่ยังรู้สึกกับผู้ชายแบบนั้น….
“อึก~” ฉันก้มหน้าลงสะอื้นออกมาเบาๆ
“ร้องเพื่อ น่ารำคาญชะมัด”
เสียงอลันบอกแบบไม่สบอารมณ์ ฉันที่ได้สติจึงรีบเช็ดน้ำตาออกจากแก้ม เป็นจังหวะเดียวกันที่เพื่อนๆ ของอลันเดินกลับมาที่โต๊ะพอดี
“หนุ่มๆ มีใครอยากไปส่งพี่ไหมเอ่ย” ฉันเอ่ยถามเพื่อนๆ ของอลันเสียงหวานพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง
“เมาแล้วหรอครับ พูดเสียงหวานเชียว” ผู้ชายคนหนึ่งในโต๊ะถามฉัน
“อยากรู้ว่าเมาไหมหรอ ?”
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินมานั่งตักเขาทันที ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ฉันกล้าทำแบบนี้ ค่ำคืนฉันอยากสนุกไม่อยากเศร้าอีก
“เมาจริงด้วยแฮะ” เด็กหนุ่มที่ฉันนั่งบนตักเขายกมือขึ้นมาโอบเอวของฉันเอาไว้แบบหลวมๆ
“อลันเพื่อนพี่มึงร้ายไม่เบาเลยนะ”
“ไอ้กันปล่อยกูจะพาพี่มันกลับ”
“อะไรวะ มึงไปหาเด็กมึงเหอะพี่คนนี้กูจะดูแลเอง”
“อื้อ อย่ามายุ่ง” ฉันหันมาพูดกับอลันแล้วก็ซบลงบนอกแกร่งของเด็กหนุ่มหน้าตาดี
พรึบ! ร่างของฉันถูกอลันกระชากให้ลุกขึ้นแบบไม่ทันตั้งตัว เขามีสิทธิ์รุนแรงแบบนี้หรือไง เขาไม่พูดอะไรนอกจากดึงตัวฉันออกมาจากคลับด้วยท่าทางที่เกรี้ยวกราด
ไอ้เด็กบ้า! แฟนก็ไม่ใช่ทำไมต้องทำขัดใจฉันด้วย ฉันก็แค่แกล้งเพื่อรเขาเล่นนิดหน่อยเอง
- Writer
